Dawno, dawno temu ludzie nic nie wiedzieli. Nie potrafili uprawiać roślin, tkać tkanin, ani wytwarzać narzędzi żelaznych. Bóg Nyame wysoko w niebie posiadał wiedzę całego świata. Przechowywał ją bezpiecznie w glinianym kociołku.
Πολύ καιρό πριν οι άνθρωποι δεν ήξεραν τίποτα. Δεν ήξεραν πως να καλλιεργούν τους σπόρους, ή πως να υφαίνουν υφάσματα, ή πώς να φτιάχνουν εργαλεία σιδήρου. Ο Θεός Νυάμε επάνω στον ουρανό είχε όλη τη σοφία του κόσμου. Αυτός τη κράτησε ασφαλή μέσα σε ένα πήλινο δοχείο.
Pewnego dnia Nyame zdecydował, że odda swój kociołek wiedzy Anansi’owi. Za każdym razem, gdy Anansi zaglądał do kociołka, uczył się czegoś nowego. Było to bardzo ekscytujące!
Μια μέρα, ο Νυάμε αποφάσισε ότι θα έδινε το δοχείο της σοφίας στον Ανάνσι. Κάθε φορά που ο Ανάνσι κοίταζε στο πήλινο δοχείο, μάθαινε κάτι καινούριο. Ήταν τόσο συναρπαστικό!
Chciwy Anansi pomyślał: „Schowam kociołek na czubku wysokiego drzewa. Wtedy będę miał go tylko dla siebie!” Uprządł długą nić, obwiązał nią kociołek i przywiązał go do swojego brzucha. Anansi zaczął wspinać się na drzewo, ale nie była to łatwa wspinaczka bo kociołek ciągle uderzał go w kolana.
Ο άπληστος Ανάνσι σκέφτηκε: «Εγώ θα κρατήσω το δοχείο ασφαλές στην κορυφή ενός ψηλού δέντρου. Τότε μπορώ να το έχω όλο για τον εαυτό μου!» Στριφογύρισε ένα νήμα αράχνης, το περιτύλιξε γύρω από το πήλινο δοχείο, και το έδεσε στο στομάχι του. Άρχισε να σκαρφαλώνει στο δέντρο. Αλλά ήταν δύσκολο να σκαρφαλώνει το δέντρο με το δοχείο να τον χτυπάει στα γόνατα όλη την ώρα.
Przez cały czas, synek Anansi’ego stał pod drzewem i obserwował swojego ojca. Nagle powiedział: „Czy nie byłoby Ci łatwiej wspiąć się na drzewo, gdybyś przywiązał kociołek do swoich pleców?” Anansi przywiązał kociołek do pleców i faktycznie wspinaczka stała się dużo łatwiejsza.
Όλη την ώρα ο νεαρός γιος του Ανάνσι είχε σταθεί στο κάτω μέρος του δέντρου παρακολουθώντας. Αυτός είπε: «Δεν θα ήταν ευκολότερο να σκαρφαλώσεις αν δέσεις το δοχείο στην πλάτη σου;» Ο Ανάνσι προσπαθησε να δέσει το πήλινο δοχείο γεμάτο σοφία στην πλάτη του, και σε αυτό πραγματικά ήταν πολύ πιο εύκολο.
Bardzo szybko dotarł na czubek drzewa. Nagle zatrzymał się i pomyślał: „To ja powinienem być tym, który posiada całą mądrość, a to mój syn okazał się mądrzejszy ode mnie!” Anansi rozzłościł się tak bardzo, że zrzucił kociołek z drzewa.
Πολύ γρήγορα έφτασε στην κορυφή του δέντρου. Αλλά τότε σταμάτησε και σκέφτηκε: «Υποτίθεται ότι είμαι αυτός με όλη τη σοφία, και εδώ ο γιος μου ήταν πιο έξυπνος από εμένα! «Ο Ανάνσι ήταν τόσο θυμωμένος γι’ αυτό που έριξε το πήλινο δοχείο κάτω από το δέντρο.
Kociołek wiedzy uderzył o ziemię i rozbił się na kawałki. Wiedza stała się dostępna dla wszystkich i wszyscy mogli się nią teraz dzielić. I właśnie w ten sposób ludzie nauczyli się jak uprawiać ziemię, tkać tkaniny, wytwarzać narzędzia żelazne oraz wielu innych zajęć, które ludzie wiedzą jak wykonywać.
Το δοχείο έσπασε σε κομμάτια στο έδαφος. Η σοφία ήταν ελεύθερη για όλους να μοιραστούν. Και έτσι οι άνθρωποι έμαθαν να καλλιεργούν, να υφαίνουν υφάσματα, να φτιάχνουν εργαλεία σιδήρου και όλα τα άλλα πράγματα που οι άνθρωποι ξέρουν να κάνουν.
