Κοτόπουλο και Σαρανταποδαρούσα ήταν φίλοι. Αλλά αυτοί πάντα ανταγωνίζονταν ο ένας τον άλλον. Μια μέρα αποφάσισαν να παίξουν ποδόσφαιρο να δουν ποιος ήταν ο καλύτερος παίχτης.
Πήγαν στο γήπεδο ποδοσφαίρου και ξεκίνησαν το παιχνίδι τους. Το Κοτόπουλο ήταν γρήγορο, αλλά η Σαρανταποδαρούσα ήταν γρηγορότερη. Το Κοτόπουλο κλώτσησε μακριά, αλλά η Σαρανταποδαρούσα κλώτσησε μακρύτερα. Το Κοτόπουλο ξεκίνησε να αισθάνεται παραπονεμένο.
Αποφάσισαν να παίξουν ένα σουτ πέναλτι. Πρώτα η Σαρανταποδαρούσα ήταν τερματοφύλακας. Το Κοτόπουλο πέτυχε μόνο ένα γκολ. Μετά ήταν η σειρά του Κοτόπουλου να υπερασπιστεί το τέρμα.
Η Σαρανταποδαρούσα κλώτσησε τη μπάλα και πέτυχε. Η Σαρανταποδαρούσα ντρίμπλαρε τη μπάλα και πέτυχε. Η Σαρανταποδαρούσα έριξε μια κεφαλιά και πέτυχε. Η Σαρανταποδαρούσα πέτυχε πέντε γκολ.
Όταν το Κοτόπουλο περπατούσε σπίτι, συνάντησε τη Μητέρα Σαρανταποδαρούσα. Η Μητέρα Σαρανταποδαρούσα ρώτησε: «Έχεις δει το παιδί μου;» Το Κοτόπουλο δεν είπε τίποτα. Η Μητέρα Σαρανταποδαρούσα ανησυχούσε.
Τότε η Μητέρα Σαρανταποδαρούσα άκουσε μια πολύ μικρή φωνή. «Βοήθα με μαμά!» έκλαψε η φωνή. Η Μητέρα Σαρανταποδαρούσα κοίταξε γύρω και άκουσε προσεκτικά. Η φωνή ήρθε μέσα από το κοτόπουλο.
Η Μητέρα Σαρανταποδαρούσα φώναξε: «Χρησιμοποιείς την ιδιαίτερη δύναμη σου παιδί μου!» Η Σαρανταποδαρούσα μπορεί να κάνει μια άσχημη μυρωδιά και μια τρομερή γεύση. Το Κοτόπουλο άρχισε να αισθάνεται άρρωστη.
Το Κοτόπουλο έβηξε μέχρι που έβγαλε έξω τη σαρανταποδαρούσα που ήταν στο στομάχι της. Η Μητέρα Σαρανταποδαρούσα και το παιδί της σκαρφάλωσαν ένα δέντρο για να κρυφτούν.
ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ, ਮੁਰਗੀਆਂ ਅਤੇ ਕੰਨਖਜੂਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣ ਗਏ।
Από εκείνη τη μέρα, κοτόπουλα και σαρανταποδαρούσες ήταν εχθροί.