Πολύ καιρό πριν οι άνθρωποι δεν ήξεραν τίποτα. Δεν ήξεραν πως να καλλιεργούν τους σπόρους, ή πως να υφαίνουν υφάσματα, ή πώς να φτιάχνουν εργαλεία σιδήρου. Ο Θεός Νυάμε επάνω στον ουρανό είχε όλη τη σοφία του κόσμου. Αυτός τη κράτησε ασφαλή μέσα σε ένα πήλινο δοχείο.
Πολύ καιρό πριν οι άνθρωποι δεν ήξεραν τίποτα. Δεν ήξεραν πως να καλλιεργούν τους σπόρους, ή πως να υφαίνουν υφάσματα, ή πώς να φτιάχνουν εργαλεία σιδήρου. Ο Θεός Νυάμε επάνω στον ουρανό είχε όλη τη σοφία του κόσμου. Αυτός τη κράτησε ασφαλή μέσα σε ένα πήλινο δοχείο.
Μια μέρα, ο Νυάμε αποφάσισε ότι θα έδινε το δοχείο της σοφίας στον Ανάνσι. Κάθε φορά που ο Ανάνσι κοίταζε στο πήλινο δοχείο, μάθαινε κάτι καινούριο. Ήταν τόσο συναρπαστικό!
Μια μέρα, ο Νυάμε αποφάσισε ότι θα έδινε το δοχείο της σοφίας στον Ανάνσι. Κάθε φορά που ο Ανάνσι κοίταζε στο πήλινο δοχείο, μάθαινε κάτι καινούριο. Ήταν τόσο συναρπαστικό!
Ο άπληστος Ανάνσι σκέφτηκε: «Εγώ θα κρατήσω το δοχείο ασφαλές στην κορυφή ενός ψηλού δέντρου. Τότε μπορώ να το έχω όλο για τον εαυτό μου!» Στριφογύρισε ένα νήμα αράχνης, το περιτύλιξε γύρω από το πήλινο δοχείο, και το έδεσε στο στομάχι του. Άρχισε να σκαρφαλώνει στο δέντρο. Αλλά ήταν δύσκολο να σκαρφαλώνει το δέντρο με το δοχείο να τον χτυπάει στα γόνατα όλη την ώρα.
Ο άπληστος Ανάνσι σκέφτηκε: «Εγώ θα κρατήσω το δοχείο ασφαλές στην κορυφή ενός ψηλού δέντρου. Τότε μπορώ να το έχω όλο για τον εαυτό μου!» Στριφογύρισε ένα νήμα αράχνης, το περιτύλιξε γύρω από το πήλινο δοχείο, και το έδεσε στο στομάχι του. Άρχισε να σκαρφαλώνει στο δέντρο. Αλλά ήταν δύσκολο να σκαρφαλώνει το δέντρο με το δοχείο να τον χτυπάει στα γόνατα όλη την ώρα.
Όλη την ώρα ο νεαρός γιος του Ανάνσι είχε σταθεί στο κάτω μέρος του δέντρου παρακολουθώντας. Αυτός είπε: «Δεν θα ήταν ευκολότερο να σκαρφαλώσεις αν δέσεις το δοχείο στην πλάτη σου;» Ο Ανάνσι προσπαθησε να δέσει το πήλινο δοχείο γεμάτο σοφία στην πλάτη του, και σε αυτό πραγματικά ήταν πολύ πιο εύκολο.
Όλη την ώρα ο νεαρός γιος του Ανάνσι είχε σταθεί στο κάτω μέρος του δέντρου παρακολουθώντας. Αυτός είπε: «Δεν θα ήταν ευκολότερο να σκαρφαλώσεις αν δέσεις το δοχείο στην πλάτη σου;» Ο Ανάνσι προσπαθησε να δέσει το πήλινο δοχείο γεμάτο σοφία στην πλάτη του, και σε αυτό πραγματικά ήταν πολύ πιο εύκολο.
Πολύ γρήγορα έφτασε στην κορυφή του δέντρου. Αλλά τότε σταμάτησε και σκέφτηκε: «Υποτίθεται ότι είμαι αυτός με όλη τη σοφία, και εδώ ο γιος μου ήταν πιο έξυπνος από εμένα! «Ο Ανάνσι ήταν τόσο θυμωμένος γι’ αυτό που έριξε το πήλινο δοχείο κάτω από το δέντρο.
Πολύ γρήγορα έφτασε στην κορυφή του δέντρου. Αλλά τότε σταμάτησε και σκέφτηκε: «Υποτίθεται ότι είμαι αυτός με όλη τη σοφία, και εδώ ο γιος μου ήταν πιο έξυπνος από εμένα! «Ο Ανάνσι ήταν τόσο θυμωμένος γι’ αυτό που έριξε το πήλινο δοχείο κάτω από το δέντρο.
Το δοχείο έσπασε σε κομμάτια στο έδαφος. Η σοφία ήταν ελεύθερη για όλους να μοιραστούν. Και έτσι οι άνθρωποι έμαθαν να καλλιεργούν, να υφαίνουν υφάσματα, να φτιάχνουν εργαλεία σιδήρου και όλα τα άλλα πράγματα που οι άνθρωποι ξέρουν να κάνουν.
Το δοχείο έσπασε σε κομμάτια στο έδαφος. Η σοφία ήταν ελεύθερη για όλους να μοιραστούν. Και έτσι οι άνθρωποι έμαθαν να καλλιεργούν, να υφαίνουν υφάσματα, να φτιάχνουν εργαλεία σιδήρου και όλα τα άλλα πράγματα που οι άνθρωποι ξέρουν να κάνουν.
