প্রথমে একটি ছোট মেয়ে দূরে একটি রহস্যময় আকারের কিছু দেখতে পায়।
Ήταν ένα μικρό κορίτσι που είδε για πρώτη φορά το μυστηριώδες σχήμα σε απόσταση.
আকারটি কাছে আসতে থাকলে, সে দেখে যে ইহা একজন গর্ভবতী মহিলা।
Καθώς το σχήμα κινιόταν πιο κοντά, είδε ότι ήταν μια πολύ έγκυος γυναίκα.
লজ্জাবতি কিন্তু সাহসী ছোট মেয়েটি মহিলার কাছে আসল। “আমাদের উচিত তাঁকে আমাদের কাছেই রাখা,” ছোট মেয়েটির সম্প্রদায় সিদ্ধান্ত নিল। “আমরা তাঁকে এবং তাঁর বাচ্চাকে নিরাপদে রাখব।”
Ντροπαλή αλλά γενναία, το μικρό κορίτσι κινήθηκε πιο κοντά στην γυναίκα. «Εμείς πρέπει να την κρατήσουμε μαζί μας» οι άνθρωποι του μικρού κοριτσιού αποφάσισαν. «Θα κρατήσουμε αυτήν και το παιδί της ασφαλή».
বাচ্চাটির শীঘ্রই জন্ম হবে। “চাপ দাও!” “কম্বল আন!” “পানি” “চাপ দাআআআওওও!!!”
Λίγο αργότερα ήρθε το παιδί. «Σπρώξε!» «Φέρε κουβέρτες!» «Νερό!» «Σπρρώώώξξξεεε!!!»
কিন্তু যখন তারা বাচ্চাটিকে দেখল, সবাই শঙ্কিত হয়ে পিছনে লাফিয়ে পড়ল। “গাধা?!”
Αλλά όταν είδαν το μωρό, όλοι πήδησαν πίσω σοκαρισμένοι. «Ένας γάιδαρος;!»
সবাই তর্ক শুরু করল। “আমরা বলেছিলাম আমরা মা ও তাঁর বাচ্চাকে নিরাপদে রাখব, এবং আমরা তাই করব,” কিছু লোক বলল। “কিন্তু তাঁরা আমাদের জন্য অভিশাপ বয়ে আনবে!” অন্যরা বলল।
Όλοι άρχισαν να διαφωνούν. «Είπαμε ότι θα κρατήσουμε την μητέρα και το παιδί ασφαλή, και έτσι θα κάνουμε» είπαν μερικοί. «Αλλά θα μας φέρουν κακή τύχη!» είπαν άλλοι.
আর তাই মহিলাটি আবার একা হয়ে পড়লেন। তিনি ভাবলেন তিনি এই অদ্ভুত বাচ্চাকে নিয়ে কি করবেন। তিনি ভাবলেন তিনি নিজেকে নিয়ে কি করবেন।
Και έτσι η γυναίκα βρέθηκε και πάλι μόνη της. Αναρωτήθηκε τι θα κάνει με αυτό το αδέξιο παιδί. Αναρωτήθηκε τι να κάνει με τον εαυτό της.
কিন্তু শেষ পর্যন্ত তাঁকে মেনে নিতে হল যে সে তাঁর বাচ্চা এবং তিনি তার মা।
Αλλά τελικά έπρεπε να δεχτεί ότι αυτός ήταν το παιδί της και αυτή ήταν η μητέρα του.
এখন, বাচ্চাটি যদি সেই একই রকম, ছোট আকারের থাকত, তবে সবকিছু আলাদা হতে পারত। কিন্তু গাধারূপী বাচ্চাটি বড় হতে থাকল যতক্ষণ পর্যন্ত না তার আর মায়ের পিঠে জায়গা হল না। এবং সে যত কঠোর চেষ্টাই করুক না কেন, সে মানুষের মত ব্যবহার করতে পারত না। তার মা প্রায়ই ক্লান্ত এবং হতাশ হয়ে পড়তেন। কখনো কখনো তিনি তাকে পশুদের মত কাজ করতে দিতেন।
Λοιπόν, αν το παιδί της είχε μείνει μόνο τόσο μικρό, όλα ίσως θα γινόταν διαφορετικά. Αλλά το γαϊδαρόπαιδο μεγάλωνε και μεγάλωνε μέχρι που δεν μπορούσε πλέον να χωρέσει στην πλάτη της μητέρας του. Και όσο σκληρά και αν προσπάθησε, δεν μπορούσε να συμπεριφερθεί σαν άνθρωπος. Η μητέρα του συχνά ήταν κουρασμένη και απογοητευμένη. Μερικές φορές τον έβαζε να κάνει εργασία που ήταν για ζώα.
গাধার ভিতর বিভ্রান্তি এবং ক্রোধ জমতে থাকল। সে এটা করতে পারত না এবং সে ওটা করতে পারত না। সে এতটাই রাগান্বিত হল যে একদিন তার মাকে লাথি মেরে মাটিতে ফেলে দিল।
Σύγχυση και οργή υπήρχε μέσα στον Γάιδαρο. Δεν μπορούσε να κάνει αυτό και δεν μπορούσε να κάνει εκείνο. Δεν μπορούσε να είναι σαν αυτό και δεν μπορούσε να είναι σαν εκείνο. Έγινε τόσο θυμωμένος που, μια μέρα, κλώτσησε τη μητέρα του στο έδαφος.
গাধা লজ্জায় কুঁকড়ে গেল। সে যথাসম্ভব দ্রুত দৌড়ে পালাতে থাকল।
Ο Γάιδαρος ήταν γεμάτος ντροπή. Άρχισε να φεύγει όσο πιο μακριά και γρήγορα μπορούσε.
যখন সে দৌড় থামাল, তখন রাত হয়ে গেল, এবং গাধা হারিয়ে গেল। “রাসভ?” সে অন্ধকারে ফিসফিস করল। “রাসভ?” এটি প্রতিধ্বনিত হয়ে ফিরে আসল। সে একা ছিল। নিজেকে একটি আঁটসাঁট পিণ্ডের মত করে কুঁকড়ে নিয়ে, সে এক গভীর ও অস্থির ঘুমে নিমজ্জিত হল।
Από τη στιγμή που σταμάτησε να τρέχει, ήταν νύχτα, και ο Γάιδαρος χάθηκε. «Γκα-γκα;» ψιθύρισε στο σκοτάδι. «Γκα-γκα;» ο ήχος αντήχησε πάλι. Ήταν μόνος του. Στρέφοντας τον εαυτό του σε μια σφιχτή μπάλα, έπεσε σε ένα βαθύ και προβληματικό ύπνο.
গাধা ঘুম থেকে উঠে একজন অদ্ভুত বয়স্ক লোককে তার দিকে তাকিয়ে থাকতে দেখল। সে বৃদ্ধ লোকটির চোখের দিকে তাকাল এবং এক ঝলক আশা অনুভব করতে শুরু করল।
Ο Γάιδαρος ξύπνησε να βρει ένα παράξενο γέρο άντρα κοιτάζοντας προς τα κάτω σε αυτόν. Κοίταξε στα μάτια του γέρου άντρα και άρχισε να αισθάνεται μια λάμψη ελπίδας.
গাধা বৃদ্ধ লোকটির সাথে থাকতে চলে গেল, যিনি তাকে বেঁচে থাকার বিভিন্ন উপায় শেখালেন। গাধা শুনত ও শিখত, এবং বৃদ্ধ লোকটিও তাই করত। তারা একে অপরকে সাহায্য করত এবং একসাথে হাসত।
Ο Γάιδαρος πήγε να μείνει με τον γέρο άντρα, ο οποίος τον δίδαξε πολλούς διαφορετικούς τρόπους να επιβιώσει. Ο Γάιδαρος άκουσε και έμαθε, και έτσι έκανε και ο γέρος άντρας. Βοήθησαν ο ένας τον άλλον, και γελούσαν μαζί.
এক সকালে, বৃদ্ধ লোকটি গাধাকে তাঁকে বহন করে একটি পাহাড়ের চুড়োয় নিতে বললেন।
Ένα πρωί, ο γέρος άντρας ζήτησε από τον Γάιδαρο να τον μεταφέρει στην κορυφή ενός βουνού.
উঁচুতে মেঘপুঞ্জের মাঝে তারা ঘুমিয়ে পড়ল। গাধা স্বপ্ন দেখল যে তার মা অসুস্থ এবং তাকে ডাকছে। এবং যখন সে জেগে উঠল…
Ψηλά ανάμεσα στα σύννεφα αυτοί κοιμήθηκαν. Ο Γάιδαρος ονειρεύτηκε ότι η μητέρα του ήταν άρρωστη και τον καλούσε. Και όταν ξύπνησε…
… মেঘপুঞ্জ তার বন্ধু, বৃদ্ধ লোকটি সহ অদৃশ্য হয়ে গেছে।
… τα σύννεφα είχαν εξαφανιστεί μαζί με τον φίλο του, τον γέρο άντρα.
গাধা শেষ পর্যন্ত বুঝতে পারল কি করতে হবে।
Ο Γάιδαρος τελικά ήξερε τι να κάνει.
গাধা তার মাকে খুঁজে পেল, তিনি একা একা তাঁর হারিয়ে যাওয়া সন্তানের জন্য শোক করছিলেন। তারা একে অপরের দিকে অনেকক্ষণ তাকিয়ে থাকল। এবং তারপর একে অপরকে শক্ত করে জড়িয়ে ধরল।
Ο Γάιδαρος βρήκε τη μητέρα του, μοναχή και να θρηνεί το χαμένο της παιδί. Κοίταξαν ο ένας τον άλλο για πολύ ώρα. Και μετά αγκάλιασαν ο ένας τον άλλον πολύ δυνατά.
গাধারূপী বাচ্চা আর তার মা একত্রে বেড়ে উঠেছে এবং পাশাপাশি জীবনযাপনের অনেক উপায় খুঁজে পেয়েছে। ধীরে ধীরে, তাদের চারপাশে, অন্যান্য পরিবার বসতি স্থাপন শুরু করেছে।
Το γαϊδαρόπαιδο και η μητέρα του έχουν μεγαλώσει μαζί και βρήκαν πολλούς τρόπους ζωής δίπλα δίπλα. Σιγά σιγά, όλοι γύρω τους, άλλες οικογένειες έχουν αρχίσει να εγκαθίστανται.
