في صباح باكر من أحد الأيام، نادت الجدة حفيدها فوسي قائلة: “فوسي، أرجو أن تأخذ هذه البيضة لوالديك. يريدان تحضير كعكة كبيرة بمناسبة حفل زفاف أختك”.
Νωρίς το πρωί η γιαγιά του Βούσι τον κάλεσε: «Βούσι, σε παρακαλώ πήγανε αυτό το αυγό στους γονείς σου. θέλουν να φτιάξουν ένα μεγάλο κέικ για το γάμο της αδερφής σου».
وفي طريقه إلى منزل والديه، اعترض فوسي ولدين يقطفان الفواكه. خطف أحد الولدين البيضة من يد فوسي وألقى بها على شجرة فتهشمت البيضة.
Στο δρόμο για τους γονείς του, ο Βούσι συνάντησε δύο αγόρια να μαζεύουν φρούτα. Ένα αγόρι άρπαξε το αυγό από τον Βούσι και το πέταξε σε ένα δέντρο. Το αυγό έσπασε.
صاح فوسي: “ماذا فعلت؟ البيضة كانت لصنع كعكة، والكعكة كانت لحفل زفاف أختي. ماذا ستقول أختي إذا لم يكن في العرس كعكة؟”.
«Τι έχεις κάνει;» φώναξε ο Βούσι. «Αυτό το αυγό ήταν για ένα κέικ. Το κέικ ήταν για το γάμο της αδερφής μου. Τι θα λέει η αδερφή μου αν δεν υπάρχει γαμήλιο κέικ;»
أسف الولدان لإزعاجهما لفوسي وقال أحدهما: “لن نستطيع المساعدة في صنع الكعكة، لكن ها هي عصا للمشي، خذها لأختك”. أخذ فوسي العصا وواصل طريقه إلى المنزل.
Τα αγόρια λυπήθηκαν που πείραξαν τον Βούσι. «Εμείς δεν μπορούμε να βοηθήσουμε για το κέικ, αλλά εδώ υπάρχει ένα ραβδί για περπάτημα για την αδερφή σου» είπε ένας. Ο Βούσι συνέχισε το ταξίδι του.
وفي الأثناء، التقى فوسي رجلين يبنيان منزلاً. سأله أحدهما: “هل يمكننا أن نستخدم تلك العصا الغليظة التي بيدك؟”. لكن العصا كسرت لدى استعمالها، لأنها لم تكن قوية بالقدر الكافي لتستخدم في البناء.
Στην πορεία αυτός συνάντησε δύο άντρες να χτίζουν ένα σπίτι. «Μπορούμε εμείς να χρησιμοποιήσουμε αυτό το δυνατό ραβδί;» ρώτησε ένας. Αλλά το ραβδί δεν ήταν αρκετά δυνατό για χτίσιμο, και έσπασε.
صاح فوسي: “ماذا فعلتما؟ تلك العصا كانت هدية لأختي. لقد أعطاني إياها جامعا الفواكه اللذان كسرا البيضة التي كنا سوف نستخدمها لعمل كعكة لأختي بمناسبة زواجها. أما الآن، فلا بيضة ولا كعكة ولا هدية. ماذا ستقول أختي؟”
«Τι έχεις κάνει;» φώναξε ο Βούσι. «Αυτό το ραβδί ήταν ένα δώρο για την αδερφή μου. Οι συλλέκτες φρούτων μου έδωσαν το ραβδί επειδή έσπασαν το αυγό για το κέικ. Το κέικ ήταν για το γάμο της αδερφής μου. Τώρα δεν υπάρχει ούτε αυγό, ούτε κέικ, ούτε και δώρο. Τι θα λέει η αδερφή μου;»
أسف البناءان على كسر العصا. فقال أحدهما: “لن نستطيع فعل شيء بخصوص الكعكة، لكن هذا بعض القش، خذه لأختك”. أخذ فوسي القش وواصل طريقه.
Οι χτίστες λυπήθηκαν που έσπασαν το ραβδί. «Εμείς δεν μπορούμε να βοηθήσουμε με το κέικ, αλλά εδώ υπάρχει λίγο άχυρο για την αδερφή σου» είπε ένας. Και έτσι ο Βούσι συνέχισε το ταξίδι του.
وبينما هو في طريقه إلى البيت، اعترضه مزارع ومعه بقرة. قالت البقرة: “هذا القش لذيذ، هل لي بقضمه منه؟” لكن القش كان حلو المذاق لدرجة أن البقرة التهمته كله.
Στην πορεία, ο Βούσι συνάντησε έναν αγρότη και μια αγελάδα. «Τι νόστιμο άχυρο, μπορώ να έχω μια μπουκιά;» ρώτησε η αγελάδα. Αλλά το άχυρο ήταν τόσο νόστιμο που η αγελάδα το έφαγε όλο!
صاح فوسي: “ماذا فعلت أيتها البقرة؟ ذاك القش كان هدية لأختي. أعطاني إياه البناءان بعد أن كسرا العصا التي تسلمتها من جامعيْ الفواكه الذيْنِ هشَّما البيضة التي كنا سنصنع بها كعكة لعرس أختي. لم يعد لي الآن لا بيضة ولا كعكة ولا هدية… ترى ماذا ستقول أختي؟”.
«Τι έχεις κάνει;» φώναξε ο Βούσι. Αυτό το άχυρο ήταν δώρο για την αδερφή μου. Οι χτίστες μου έδωσαν το άχυρο επειδή αυτοί έσπασαν το ραβδί από τους συλλέκτες φρούτων. Οι συλλέκτες φρούτων μου έδωσαν το ραβδί επειδή αυτοί έσπασαν το αυγό για το κέικ της αδερφής μου. Το κέικ ήταν για το γάμο της αδερφής μου. Τώρα δεν υπάρχει ούτε αυγό, ούτε κέικ, ούτε και δώρο. Τι θα λέει η αδερφή μου;»
اعتذرت البقرة لجشعها، أما المزارع فقد قرر أن يسلم البقرة لفوسي كهدية لأخته. أخذ فوسي البقرة وواصل طريقه.
Η αγελάδα λυπήθηκε που ήταν αχόρταγη. Ο αγρότης συμφώνησε ότι η αγελάδα μπορούσε να πάει με τον Βούσι ως δώρο για την αδερφή του. Και έτσι ο Βούσι συνέχισε.
لكن، وبحلول وقت العشاء فرت البقرة هاربة ورجعت إلى المزارع الذي سلمها لفوسي. أضاع فوسي طريقه ووصل متأخراً جداً لحفل زفاف أخته، فقد وجد المدعوين بصدد تناول الطعام.
Αλλά η αγελάδα έτρεξε πίσω στον αγρότη την ώρα του δείπνου. Και ο Βούσι χάθηκε στο ταξίδι του. Έφτασε πολύ αργά για το γάμο της αδερφής του. Οι καλεσμένοι ήδη έτρωγαν.
صاح فوسي: “ماذا عساي أن أفعل الآن؟ … لقد هربت البقرة، هدية العرس التي منحني إياه المزارع مقابل القش الذي سلمني إياه البناءان عندما كسرا العصا التي أعطاني إياها جامعا الفواكه بعد أن هشما البيضة التي كنا سنصنع بها كعكة زفاف أختي. أما الآن فلا بيضة ولا كعكة ولا هدية”.
«Τι πρέπει να κάνω;» φώναξε ο Βούσι. «Η αγελάδα που έφυγε ήταν ένα δώρο, σε αντάλλαγμα για το άχυρο που μου έδωσαν οι χτίστες. Οι χτίστες μου έδωσαν το άχυρο επειδή έσπασαν το ραβδί από τους συλλέκτες φρούτων. Οι συλλέκτες φρούτων μου έδωσαν το ραβδί επειδή έσπασαν το αυγό για το κέικ. Το κέικ ήταν για το γάμο. Τώρα δεν υπάρχει ούτε αυγό, ούτε κέικ, και ούτε δώρο».
فكرت أخت فوسي قليلاً ثم قالت: “أخي، لا تهمني الهدايا، ولا الكعكة. نحن هنا معا، وأنا سعيدة. اذهب الآن والبس ثيابك الجميلة وتعال، نحتفل بهذا اليوم السعيد معاً”. وكان ذاك ما فعله فوسي.
Η αδερφή του Βούσι σκέφτηκε για λίγο, και μετά είπε: «Βούσι αδερφέ μου, δεν με ενδιαφέρει πραγματικά για τα δώρα. Δεν με ενδιαφέρει ακόμα για το κέικ! Εμείς είμαστε όλοι εδώ μαζί, και είμαι χαρούμενη. Τώρα φόρεσε τα κομψά σου ρούχα και ας γιορτάσουμε αυτή τη μέρα!» Και έτσι ήταν αυτό που έκανε ο Βούσι.
