روزی روزِگاری کروکودیلی بود کِه خِیلی گُرُسنِه بود.
Es war einmal ein sehr hungriges Krokodil.
او خِیلی آهِستِه وَ آرام وَ بی سَر وَ صِدا بِه دُنبالِ غَذا میگَشت. وَسِپَس....
Langsam und leise suchte es nach Fressen. Und dann …
پااووو! کروکودیل حَملِه میکُنَد وَیِک طُعمِه را شِکار میکُنَد.
ZACK!!! Das Krokodil schlägt zu!
بَعد اَز آن او دیگر گُرُسنِه نیست وَ خوشحال اَست.
Danach ist es nicht mehr hungrig. Es ist glücklich.
تا وَقتی که او دوبارِه گُرُسنِه شَوَد.
Bis es wieder hungrig wird.
