رۆژێك له ڕۆژان، بنەماڵەیەكی به‌خته‌وه‌ر هەبوو.
Es war einmal eine glückliche Familie.
ئەوان قەت بەیەكەوە ده‌مه‌‌قاڵیان نه‌ده‌کرد. ئەوان لە ماڵەوە و لە كێڵگە یارمەتی دایك و بابیان دەدا.
Sie stritten nie miteinander. Sie halfen ihren Eltern im Haus und auf den Feldern.
بەڵام ئەوان بۆیان نەبوو لە ئاگر نزیك ببنەوە.
Aber sie durften nicht in die Nähe von Feuer.
ئەوان دەبوایە هەموو كارەكانیان لە شەودا کردبا. چونكە ئەوان لە مۆم دروست كرابوون!
Sie mussten all ihre Arbeit nachts verrichten. Denn sie waren aus Wachs!
به‌ڵام یەكێك لە كوڕەكان ئارەزووی ئەوە بوو به رۆژی رووناك بچێتە دەرەوە.
Aber einer der Jungen sehnte sich nach dem Sonnenlicht.
رۆژێكیان حەزەكەی لە رادەبەدەر بوو. براكانی ئاگاداریان كردەوە.
Eines Tages war die Sehnsucht zu groß. Seine Brüder warnten ihn …
بەڵام ئیتر زۆر درەنگ ببوو! ئەو لەبەر گەرمای خۆرەكە توایەوە.
Aber es war zu spät! Er schmolz in der heißen Sonne.
منداڵە مۆمییەكان زۆر خەمبار بوون به وەی كە بینیان براكەیان تواوه‌ته‌وه.
Die Wachskinder waren sehr traurig sehen zu müssen, wie ihr Bruder dahin schmolz.
بەڵام ئەوان پلانێکیان دانا. ئەوان له مۆمە تواوەكە په‌یکه‌ری باڵندەیەكیان دروست کرد.
Aber sie schmiedeten einen Plan. Sie formten den geschmolzenen Wachsklumpen zu einem Vogel.
ئەوان برا باڵندەكەیان هەڵگرت و لەسەر لوتكەی چیایەكی بەرزیان دانا.
Sie brachten ihren Vogelbruder auf einen hohen Berg.
کاتێک خۆر هه‌ڵات، ئەو به گۆرانی گوتنەوە له گه‌ڵ تیشکی به‌ره‌بانی هه‌ڵفڕی.
Und als die Sonne aufging, flog er singend davon ins Morgenlicht.
