یِک روز مادَرم مِقدارِزیادی میوِه خَرید.
有一天，妈妈买了很多水果。
ما پُرسیدیم “کَی می‌تَوانیم چَند تا میوه بُخوریم؟” مادَرَم دَر جَواب گُفت: “اِمشَب میوِه خواهیم خورد.”
我们都问她：“什么时候可以吃水果？”妈妈说：“等今天晚上再吃。”
بَرادَرَم رَحیم پُرخور اَست. او اَز همه‌ی میوِه‌ها چِشید وَ مِقدارِزیادی اَزمیوه‌ها را خورد.
我哥哥拉希姆很贪吃，所有的水果都想尝尝。结果他吃了很多。
بَرادَرِ کوچَکَم فَریاد زَد: “بِبینید رَحیم چِه کاری کَردِه! مَن هَم گُفتَم، رَحیم سَرکِش وَ خودخواه اَست.”
弟弟叫着说：“看看拉希姆做了什么！”。我跟着说：“拉希姆很调皮很自私。”
مادَر، اَز دَستِ رَحیم عَصَبانی شُد.
妈妈对拉希姆很生气。
ما هَم اَز دَستَش عَصَبانی شُدیم. وَلی، رَحیم اَصلا مُتِاسِف نَشُد.
我们也对拉希姆很生气。可是拉希姆并不感到惭愧。
بَرادَرِ کوچَک پُرسید: “نِمی‌خواهی رَحیم را تَنبیه کُنی؟”
小弟弟问：“拉希姆不是该罚了吗？”
مادَر بِه رحیم تَذَکُر داد، “بِه زودی اَز این کارَت پَشیمان خواهی شُد”.
妈妈警告说：“拉希姆，你很快就会后悔的。”
رَحیم اِحساسِ مَریضی می‌کَرد.
不久，拉希姆果然开始感到恶心起来。
رَحیم آرام زِمزِمِه می‌کَرد، “شِکَمَم خِیلی پیچ و تاب می‌خورَد.”
拉希姆小声说：“我肚子很疼。”
مادَر می‌دانِست کِه این اِتِفاق خواهَد اُفتاد. میوه‌ها رَحیم را تَنبیه کَردَند!
妈妈早料到会发生这样的事情。拉希姆受到了水果的惩罚！
دَر آخَر رَحیم اَز ما عُذرخواهی کَرد وَ این قول را داد که: “مَن دیگر هیچ وَقت اینقَدر پُرخوری نَخواهَم کَرد.” وَ ما هَم حَرفَش را باوَر کَردیم.
后来，拉希姆跟我们道歉说：“以后我再也不会贪吃了。”而我们这次都相信他！
