Sakima mieszkał z rodzicami i czteroletnią siostrą na lądzie bogacza. Mieszkali w pokrytej trawą chacie, która stała blisko drzew.
Sakima morava com seus pais e sua irmã de quatro anos. Eles moravam numa fazenda de um homem muito rico. Sua cabana com telhado de sapê ficava no final de uma fileira de árvores.
Gdy Sakima miał trzy lata, zachorował i stracił wzrok. Ale mimo to, był utalentowanym chłopcem.
Quando Sakima tinha três anos de idade, adoeceu e perdeu sua visão. Sakima era um menino talentoso.
Sakima robił wiele rzeczy, których nie potrafili robić jego rówieśnicy. Zasiadał na przykład ze starszymi w wiosce i omawiał z nimi ważne sprawy.
Sakima fazia muitas coisas que outros meninos de seis anos não faziam. Por exemplo, ele podia sentar-se com pessoas mais velhas da aldeia e discutir assuntos importantes.
Rodzice Sakima pracowali na lądzie bogacza. Wychodzili z domu wcześnie rano i wracali późnym wieczorem. Sakima zostawał wtedy w domu, aby opiekować się siostrą.
Os pais de Sakima trabalhavam na casa do homem rico. Eles saíam de casa cedo pela manhã e retornavam tarde da noite. Sakima ficava com sua irmãzinha.
Sakima uwielbiał śpiewać. Pewnego dnia matka zapytała go: „Skąd znasz te wszystkie piosenki?”
Sakima adorava cantar. Um dia sua mãe lhe perguntou, “Onde você aprende essas canções, Sakima?”
„Słyszę je w mojej głowie i śpiewam, po prostu przychodzą do mnie” – odpowiedział chłopiec.
Sakima respondeu, “Elas só vêm, mãe. Escuto elas na miha cabeça e, então, canto.”
Sakima lubił śpiewać dla młodszej siostry, szczególnie, gdy była głodna. Siostra słuchała, gdy śpiewał swoją ulubioną piosenkę i kołysała się w jej rytm.
Sakima gostava de cantar para sua irmãzinha; especialmente, se ela estivesse com fome. Sua irmã ficava escutando ele cantar sua canção favorita. Ela se balançava com a música suave.
„Sakima, czy możesz zaśpiewać tę piosenkę jeszcze raz?” – prosiła. Sakima zgadzał się i śpiewał piosenkę od początku.
“Pode cantar de novo e de novo, Sakima,” sua irmã implorava. Sakima concordava e cantava de novo e de novo.
Pewnego dnia, gdy rodzice wrócili do domu byli bardzo małomówni. Sakima czuł, że coś się stało.
Uma noite quando seus pais retornaram para casa, estavam muito quietos. Sakima sabia que alguma coisa estava errada.
„Mamo, tato, co się stało?” – zapytał chłopiec. Okazało się, że zaginął syn bogacza. Bogacz był załamany.
“O que há de errado, mãe, pai?” Sakima perguntou. Sakima ficou sabendo que o filho do homem rico havia desaparecido. O homem estava muito triste e solitário.
„Zaśpiewam dla niego. Może znowu będzie szczęśliwy” – Sakima zaproponował. Rodzicom nie podobał się ten pomysł: „To jest bardzo bogaty człowiek, a ty jesteś tylko niewidomym chłopcem. Naprawdę myślisz, że możesz pomóc bogaczowi?”
“Posso cantar uma canção para ele. Talvez ele fique feliz novamente,” Sakima falou para seu pais. Mas seus pais rejeitaram. “Ele é muito rico. Você é só um menino cego. Você acha mesmo que sua canção vai ajudá-lo?”
Sakima nie poddawał się. Jego siostra postanowiła go wesprzeć: „Piosenki Sakima pomagają mi, gdy jestem głodna. Pomogą również bogaczowi!”
De qualquer modo, Sakima não desistiu. E a sua irmãzinha o apoiou. Ela disse, “As canções de Sakima me acalmam quando tenho fome. Elas acalmarão o homem rico também.”
Następnego dnia Sakima poprosił siostrę, aby zaprowadziła go do domu bogacza.
No dia seguinte, Sakima pediu para que sua irmãzinha lhe guiasse até a casa do homem rico.
Sakima stanął pod dużym oknem domu bogacza i zaczął śpiewać swoją ulubioną pieśń. Po chwili z okna wychyliła się głowa bogacza.
Ele parou perto de uma janelona e começou a cantar sua canção favorita. Lentamente, a cabeça do homem rico começou a aparecer na janelona.
Pracownicy bogacza zaprzestali pracy, aby posłuchać głosu Sakima. Jeden z nich powiedział: „Nikt nie był w stanie pocieszyć bogacza. Czy ten niewidomy chłopiec naprawdę myśli, że może go pocieszyć?”
Os operários pararam o que eles estavam fazendo. Eles ouviram a bela canção de Sakima. Mas um homem disse, “Ninguém foi capaz de consolar o chefe. Este menino cego acha que o consolará?”
Sakima skończył śpiewać i odwrócił się, aby odejść. Ku zaskoczeniu wszystkich, bogacz wybiegł z domu i powiedział: „Proszę zaśpiewaj jeszcze raz.”
Sakima terminou de cantar a canção e se virou para ir embora. Mas o homem rico se apressou e disse, “Por favor, cante novamente.”
W tym samym momencie, dwóch mężczyzn przyniosło kogoś na noszach. Był to syn bogacza, którego znaleziono pobitego na poboczu drogi.
Naquele mesmo momento, dois homens vieram carregando alguém numa maca. Eles tinham encontrado o filho do homem rico espancado e deixado no acostamento da estrada.
Bogacz był bardzo szczęśliwy, że jego syn się odnalazł! Zabierając swojego syna do szpitala, zabrał tam również Sakimę, aby lekarze pomogli mu odzyskać wzrok. Chciał w ten sposób podziękować Sakimie za jego pomoc.
O homem rico ficou tão feliz em ver seu filho novamente. Ele recompensou Sakima por consolá-lo. Levou seu filho e Sakima para o hospital para que Sakima recuperasse a sua visão.
