တစ်ခါတုန်းက ပျော်ရွင်တဲ့မိသားစုတစ်စုရှိပါတယ်။
فِي يَوْمٍ مِنَ الأَيَّامِ، كَانَتْ هُنَاكَ عَائِلَةٌ سَعِيدَةٌ.
သူတို့ဟာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဘယ်တုန်းကမှ ရန်မဖြစ်ကြပါဘူး။ သူတို့ဟာ လယ်တွေနဲ့ အိမ်တွေမှာ သူတို့မိဘကို ကူညီကြပါတယ်။
لَمْ يَحْدُثْ بَيْنَهُمْ أَيُّ خِلَافٍ قَطُّ. كَانُوا دَائِمًا يُعَاوِنُونَ وَالِدَيْهِمْ فِي الحَقْلِ وَفِي المَنْزِلِ.
ဒါပေမယ့် သူတို့ဟာ မီးနားမှာ ဘယ်တော့မှသွားခွင့်မရခဲပါဘူး။
لَكِنْ لَمْ يُسْمَحْ لَهُمْ بِالاِقْتِرَابِ مِنَ النَّارِ أَبَداً.
သူတို့ဟာ အလုပ်ကိုညအချိန်မှာဘဲလုပ်ရပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတို့ဟာ ဖယောင်းနဲ့ လုပ်ထားလို့ပါဘဲ။
كَانَ عَلَيْهِمْ القِيَامُ بِكُلِّ مَا لَدَيْهِمْ مِنْ أَعْمَالٍ خِلَالَ اللَّيلِ، لِأَنَّهُمْ مَصْنُوعُونَ مِنَ الشَّمْعِ.
ဒါပေမယ့် သူတို့ထဲက ကောင်လေးတစ်ယောက်ဟာ နေရောင်ခြည်အောက်ကို သွားလိုတဲ့ဆန္ဒရှိပါတယ်။
وَلَكِنَّ أَحَدَ الأَوْلَادِ كَانَ يَتُوقُ إِلَى الخُرُوجِ فِي ضَوْءِ الشَّمْسِ.
တစ်နေ့မှာတော့ သူရဲ့သွားလိုစိတ်ကပျင်းပြလွန်းသွားပါတယ်။ သူ့ရဲ့ညီလေးတွေကတော့ သူ့ကိုတားကြပါတယ်…
وَذَاتَ يَوْمٍ اشْتَدَّتْ رَغْبَتُهُ فِي الخُرُوجِ فِي النَّهَارِ، فَحَذَّرَهُ إِخْوَتُهُ…
ဒါပေမယ့် အရမ်းကိုနောက်ကျသွားပါပြီ။ သူဟာ ပူလွန်းတဲ့ နေရောင်ခြည်အောက်မှာ အရည်ပျော်ကျသွားပါတယ်။
وَلَكِنْ بَعْدَ فَوَاتِ الأَوَانِ! فَقَدْ ذَابَ فِي الشَّمْسِ الحَارِقَةِ.
ဖယောင်းကလေးတွေဟာ အရည်ပျော်သွားတဲ့သူတို့ရဲ့ အစ်ကိုကိုကြည့်ပြီး အရမ်းကိုဝမ်းနည်းသွားကြပါတယ်။
كَانَ أَطْفَالُ الشَّمْسِ حَزِينِينَ لِلْغَايَةِ لِرُؤْيَةِ أَخِيهِمْ يَذُوبُ.
ဒါပေမယ့်သူတို့ အစီအစဉ်တစ်ခုကို လုပ်ကြပါတယ်။ သူတို့ဟာ အရည်ပျော်ကျသွားတဲ့ ဖယောင်းခဲကြီးကိုယူပြီးတော့ ငှက်ပုံပြောင်းလိုက်ပါတယ်။
إِلَّا أَنَّهُمْ قَامُوا بِتَشْكِيلِ قِطْعَةِ الشَّمْعِ المُنْصَهِرِ إِلَى طَيْرٍ.
အရည်ပျော်ကျသွားတဲ့ အစ်ကိုငှက်ဖယောင်းရုပ်ကြီးကို တောင်အမြင့်ကြီးမှာ သွားတင်လိုက်ပါတယ်။
بَعْدَ ذَلِكَ، أَخَذُوا أَخَاهُمْ المُتَشَكِّلَ عَلَى هَيْئَةِ طَيْرٍ إِلَى جَبَلٍ عَالٍ.
နေထွက်လာတဲ့အချိန်မှာ သူဟာမနက်ခင်းအလင်းရောင်နဲ့အတူ သီချင်းဆိုပြီး ပျံထွက်သွားပါတယ်။
وَمَعَ بُزُوغِ الشَّمْسِ، طَارَ بَعِيداً وَهْوَ يُغَنِّي فِي ضَوْءِ النَّهَارِ.
