رۆژێكیان دایە میوەی زۆری هێنایەوە.
فِي أحَدِ اَلأيَّامِ حَصَلَتْ مَامَا عَلَى اَلكَثِيرِ مِنَ الفَواكِهَ.
ئێمە پرسیمان: “كەی دەتوانین كەمێ میوەی بخۆین؟” دایە گوتی: “ئێمە شەوێ میوەی دەخۆین.”
سَأَلْنَاهَا: “مَتى يُمْكِنُنا أّن نَأخُذَ القَليلَ مِنَها؟”
أَجَابَتْ: “سَنَأكُلُ الفَوَاكِهَ في المَسَاءِ”.
رەحیمی برام نەوسنە. ئەو هەموو میوەكان تام دەكا. ئەو زۆربه‌ی میوەكان دەخوا.
أَخِي رَهِيمْ كَانَ طَمَّاعًا، تَذَوَّقَ كُلَّ الفَواكِهِ، وَأَكَلَ الكَثِيرَ مِنْهَا.
برا بچووكەكەم هاوار دەكات: “سه‌یر که رەحیم چی كردووە.” منیش دەڵێم: “رەحیم كەسێكی خراپ و خۆپەسەندە.”
صَرَخَ أَخي الصَّغِيرُ: “انْظُرْ مَاذَا فَعَلَ رَهِيمْ”!
أَمَّا أَنَا فَقُلتُ: “رَهِيمْ غَيْرُ مُحْتَرَمٍ وَأَنَانِيٌّ”.
دایە لە رەحیم تووڕەیە.
غَضِبَتْ مَامَا مِنْ رَهِيمْ.
هەروەها ئێمەش لە رەحیم تووڕەین، بەڵام رەحیم هیچ پەشیمان نییە.
وَنَحْنُ أَيْضًا غَضِبْنَا مِنْ رَهِيمْ ولَكِنَّهُ لَمْ يَعْتَذِرْ.
برابچووكەكە دەپرسێ: “تۆ ناتهەوێ سزای رەحیم بدەی؟”
سَأَلَ أَخِي الصَّغِيرُ: “أَلَنْ تُعَاقِبِي رَهِيمْ؟”
دایە، رەحیم ئاگادار دەكاتەوە: “رەحیم، بە زووانه پەشیمان دەبێتەوە.”
حَذَّرَتْ مَامَا رَهِيمْ فَقَاَلتْ: “عَلَيْكَ أَنْ تَعْتَذِرَ حَالَّا”.
رەحیم هەست به تێکچوون دەكات.
بَدَأَ رَهِيمْ بِالشُّعُورِ بِالمَرَضِ.
رەحیم لەبەر خۆیەوە دەڵێ: “سكم زۆر دێشێت.”
هَمَسَ رَهِيمْ: “مَعِدَتِي تُؤْلِمُنِي”.
دایە دەیزانی ئاوای بەسەر دێ. میوەكە سزای رەحیمی دەدا!
عَرَفَتْ مَامَا مَاذَا حَصَلَ: “إنَّ الفَوَاكِهَ عَاقَبَتْ رَهِيمْ”!
دوایه، رەحیم داوای لێبوردنمان لێ دەكات. ئەو بەڵێن دەدا “من جارێكی دیكە هه‌رگیز وا چڵێس نابم.” ئێمە هەموومان باوەڕی پێ دەكەین.
أَخِيرًا اِعْتَذَرَ رَهِيمْ فَقَالَ لَنَا: “لَنْ أَكُونَ طَمَّاعاً بَعْدَ اليَوْمِ”.
Adelheid Marie Bwire
Melany Pietersen
Agri Afshin
الكردية سورانية
المستوى 2
الصوت لهذه القصة غير متوفر.
