د کینیا هېواد په پلازمینه، نیروبي، د شور څخه ډک ښار اړوند، د بې کوره ځوانانو یوې ډلې ژوند کاوه. دوی به هره ورځ نوې ورځې ته د راتلو په تړاو هرکلی ویلو. یو سهار، هلکانو په یخو سړکونو له ویده کیدو وروسته خپل تورشکونه راټولول او بسته کول یې. د یخنۍ د لرې کولو او ځانونو تودولو لپاره دوی ځینو کثافاتو ته اور بل کړ. د هلکانو پدې ډله کې انځر ګل هم و. هغه تر ټولو تنکی ځوان ؤ.
در شهر بیروبار نایروبی، دور از کانون گرم خانواده، گروهی از پسرهای بی خانمان زندهگی میکردند. آنها روزها را بی هدف سپری میکردند. صبحها، درحالی که پسرها شب قبل را روی پیاده روی سرد خوابیده بودند، زیرانداز شان را جمع میکردند. برای مقابله با سرمای روز آشغال میسوزاندند تا خود را گرم کنند. ماگزوه دربین آن گروه از پسرها بود. او کوچکترین عضو گروه بود.
د کینیا هېواد په پلازمینه، نیروبي، د شور څخه ډک ښار اړوند، د بې کوره ځوانانو یوې ډلې ژوند کاوه. دوی به هره ورځ نوې ورځې ته د راتلو په تړاو هرکلی ویلو. یو سهار، هلکانو په یخو سړکونو له ویده کیدو وروسته خپل تورشکونه راټولول او بسته کول یې. د یخنۍ د لرې کولو او ځانونو تودولو لپاره دوی ځینو کثافاتو ته اور بل کړ. د هلکانو پدې ډله کې انځر ګل هم و. هغه تر ټولو تنکی ځوان ؤ.
کله چې د انځرګل مور او پلار مړه شول، هغه مهال انځرګل پنځه کلن و. هغه د خپل تره سره ژوند کول پیل کړل. تره یې د هغه سمه پالنه نه کوله. هغه ته به یې کافي خواړه نه ورکول. د هغه دې چلند انځرګل مجبور کړ چې باید ډیر سخت کار وکړي.
وقتی که پدر و مادر ماگزوه مردند، او فقط پنج سال داشت. او رفت که با کاکایش زندهگی کند. این مرد مراقب آن کودک نبود. او غذای کافی به ماگزوه نمیداد. او ماگزوه را مجبور میکرد که کارهای سخت زیادی انجام دهد.
کله چې د انځرګل مور او پلار مړه شول، هغه مهال انځرګل پنځه کلن و. هغه د خپل تره سره ژوند کول پیل کړل. تره یې د هغه سمه پالنه نه کوله. هغه ته به یې کافي خواړه نه ورکول. د هغه دې چلند انځرګل مجبور کړ چې باید ډیر سخت کار وکړي.
کله به چې که انځرګل کوم شکایت او یا هم کومه پوښتنه کوله، تره به یې هغه وهلو. کله به چې انځرګل له تره غوښتل چې هغه ته ښوونځي ته د تګ اجازه ورکړي، تره به یې هغه وهلو او ورته به یې ویل، “ته ډېر ناپوه یې، ته هېڅ شی نه شې زده کولی.” له تره سره د درې کلونو ګډ ژوند کولو او د تره له دې ډول چلند کولو، له خپل تره څخه وتښتېده. هغه د سرکونو په غاړو ژوند کول پیل کړل.
اگر ماگزوه شکایت میکرد یا سوالی میپرسید، کاکایش او را میزد. وقتی ماگزوه از او پرسید که میتواند به مکتب برود، کاکایش او را زد و گفت “تو برای یاد گرفتن هرچیزی خیلی احمق و کودن هستی.” سه سال بعد از این رفتار، ماگزوه از خانه ی کاکایش فرار کرد. او شروع به زندهگی کردن در خیابان کرد.
کله به چې که انځرګل کوم شکایت او یا هم کومه پوښتنه کوله، تره به یې هغه وهلو. کله به چې انځرګل له تره غوښتل چې هغه ته ښوونځي ته د تګ اجازه ورکړي، تره به یې هغه وهلو او ورته به یې ویل، “ته ډېر ناپوه یې، ته هېڅ شی نه شې زده کولی.” له تره سره د درې کلونو ګډ ژوند کولو او د تره له دې ډول چلند کولو، له خپل تره څخه وتښتېده. هغه د سرکونو په غاړو ژوند کول پیل کړل.
د سړکونو په غاړو ژوند کول ډېرستونزمن ؤ، او ډیری د ده په څېر هلکانو هره ورځ یوازې د خواړو د ترلاسه کولو لپاره مبارزه کوله. ځینې وختونه به دوی ګرفتاره کېدل، کله ناکله به وهل کېدل. کله چې به دوی ناروغه شول، د مرستې کولو لپاره به یې هیڅوک نه درلودل. دې ډلې په ډېرو لږو پیسو ژوند تېرولو، یادې پیسې به دوی له بل څخه په سوال کولو، د پلاستیکونو او نورو شیانو په پلورلو ترلاسه کولې. ژوند به لا هغه وخت ډېر ستونزمن کېده چې ځینو ډلو به د ښار اړوند د ځینو ساحو د کنټرول هڅې کولې.
زندهگی در خیابان سخت بود و بیشتر پسرها روزانه برای به دست آوردن غذا تلاش میکردند. بعضی مواقع بازداشت می شدند، بعضی مواقع لت میخوردند. وقتی مریض بودند، کسی نبود که به آنها کمک کند. آن گروه، به پول کمی که از گدایی، و فروش پلاستیکها و دیگر مواد بازیافتی، به دست میآوردند وابسته بودند. زمانی که گروههای رقیب برای به دست آوردن کنترل شهر با هم میجنگیدند، زندهگی حتی سختتر میشد.
د سړکونو په غاړو ژوند کول ډېرستونزمن ؤ، او ډیری د ده په څېر هلکانو هره ورځ یوازې د خواړو د ترلاسه کولو لپاره مبارزه کوله. ځینې وختونه به دوی ګرفتاره کېدل، کله ناکله به وهل کېدل. کله چې به دوی ناروغه شول، د مرستې کولو لپاره به یې هیڅوک نه درلودل. دې ډلې په ډېرو لږو پیسو ژوند تېرولو، یادې پیسې به دوی له بل څخه په سوال کولو، د پلاستیکونو او نورو شیانو په پلورلو ترلاسه کولې. ژوند به لا هغه وخت ډېر ستونزمن کېده چې ځینو ډلو به د ښار اړوند د ځینو ساحو د کنټرول هڅې کولې.
یوه ورځ په داسې حال کې چې انځرګل د کثافاتو یوه کڅوړه پلټله، د کیسو یو زوړ کتاب وموند. هغه یاد کتاب پاک کړ، او په خپلې بوجۍ کې یې واچولو. له دې وروسته به هغه هره ورځ یاد کتاب را ايستلو او انځورونو ته به يې کتل. د هغه لوستل نه و زده.
یک روز در حالیکه ماگزوه داشت به درون سطل زباله نگاه میکرد، یک کتاب داستان پاره پوره و کهنه پیدا کرد. او کثافات را از آن پاک کرد و آن را داخل خریطهاش گذاشت. بعد از آن هر روز او کتاب را بیرون میآورد وبه تصاویرش نگاه میکرد. او نمیدانست که چگونه کلمات را بخواند.
یوه ورځ په داسې حال کې چې انځرګل د کثافاتو یوه کڅوړه پلټله، د کیسو یو زوړ کتاب وموند. هغه یاد کتاب پاک کړ، او په خپلې بوجۍ کې یې واچولو. له دې وروسته به هغه هره ورځ یاد کتاب را ايستلو او انځورونو ته به يې کتل. د هغه لوستل نه و زده.
په عکسونوکې د یوه هلک کیسه بیان شوې وه، چې څنګه هغه یو پیلوټ شوی و. انځرګل به هم تل د پیلوټ کیدو خوبونه لیدل. ځینې وختونه به هغه تصور کاوه چې هغه د یادې کیسې هلک دی.
تصاویر، داستان پسری را نقل میکردند که میخواست بزرگ شود تا بتواند یک پیلوت شود. ماگزوه رویای هر روزش بود که پیلوت شود. بعضی اوقات، او تصور میکرد که خودش همان پسری است که در داستان بود.
په عکسونوکې د یوه هلک کیسه بیان شوې وه، چې څنګه هغه یو پیلوټ شوی و. انځرګل به هم تل د پیلوټ کیدو خوبونه لیدل. ځینې وختونه به هغه تصور کاوه چې هغه د یادې کیسې هلک دی.
هوا سرد بود و ماگزوه در ابتدای جاده ایستاده بود. مردی به سمتش رفت. آن مرد گفت، “سلام، من توماس هستم. من نزدیک اینجا کار میکنم، در جایی که تومیتوانی چیزی برای خوردن پیدا کنی.” او به خانه ای زرد با سقف آبی اشاره کرد. او پرسید، “من امیدوار باشم که تو به آنجا بروی و مقداری غذا بگیری؟” ماگزوه به آن مرد وسپس آن خانه نگاه کرد. او گفت، “شاید” و به راهش ادامه داد.
په راتلونکو څو میاشتو کې، بې کوره هلکانو به د صمیم سره لیدل. هغه خلکو سره خبرې کول خوښول، په ځانګړې توګه له هغه خلکو سره چې د سړکونو په غاړو ژوند کوي. صمیم به د خلکو د ژوند کیسې اورېدلې. هغه ډېر صبرناک سړی و، هیڅکله به یې د چا بې ادبي او بې احترامي نه کوله. ماسپښین به ځینې هلکان ژیړ او ابي کور ته د خواړو ترلاسه کولو لپاره ورتلل.
در طول ماهی که سپری شد، پسرهای بی خانمان عادت داشتند توماس را در اطراف ببیند. او دوست داشت که با مردم صحبت کند، مخصوصا افرادی که در خیابان زندهگی میکنند. توماس به داستان زندهگی مردم گوش میداد. او جدی وصبور بود، هیچ وقت گستاخ و بی اذب نبود. بعضی از پسران شروع به رفتن به آن خانهی زرد و آبی برای گرفتن غذا در نیمروزکردند.
په راتلونکو څو میاشتو کې، بې کوره هلکانو به د صمیم سره لیدل. هغه خلکو سره خبرې کول خوښول، په ځانګړې توګه له هغه خلکو سره چې د سړکونو په غاړو ژوند کوي. صمیم به د خلکو د ژوند کیسې اورېدلې. هغه ډېر صبرناک سړی و، هیڅکله به یې د چا بې ادبي او بې احترامي نه کوله. ماسپښین به ځینې هلکان ژیړ او ابي کور ته د خواړو ترلاسه کولو لپاره ورتلل.
ماگزوه روی پیادهرو نشسته بود و به کتاب عکسدارش نگاه میکرد. وقتی که توماس کنار او نشست پرسید، “داستان در مورد چیست؟” ماگزوه جواب داد، “داستان در مورد پسری است که پیلوت شد.” توماس پرسید، “اسم آن پسر چه بود؟” ماگزوه به آرامی گفت، “من نمیدانم، من نمیتوانم بخوانم.”
د دوی په دې لیدنه کې، انځرګل د خپل ژوند کیسه صمیم ته پیل کړه. هغه د خپل تره کیسه ورته وکړه او داچې دی ولې له کوره وتښتېده. صمیم ډیرې خبرې نه کولې، او نه به یې انځرګل ته ته څه ویل چې څه وکړي، مګر هغه به تل د انځرګل خبرې په غور سره اورېدلې. ځینې وختونه به دوی په ابي چت لرونکي کور کې د ډوډۍ خوړلو پر مهال هم کیسې کولې.
وقتی که آنها همدیگر را ملاقات کردند، ماگزوه شروع به گفتن داستان زندهگیش برای توماس کرد. آن داستان در مورد کاکایش بود و اینکه چرا از دست او فرار کرد بود. توماس زیاد صحبت نکرد و به ماگزوه نگفت که چه کار کند، ولی همیشه با دقت گوش میداد. بعضی مواقع آنها با هم حرف میزدند، در حالی که در آن خانه با سقف آبی غذا میخوردند.
د دوی په دې لیدنه کې، انځرګل د خپل ژوند کیسه صمیم ته پیل کړه. هغه د خپل تره کیسه ورته وکړه او داچې دی ولې له کوره وتښتېده. صمیم ډیرې خبرې نه کولې، او نه به یې انځرګل ته ته څه ویل چې څه وکړي، مګر هغه به تل د انځرګل خبرې په غور سره اورېدلې. ځینې وختونه به دوی په ابي چت لرونکي کور کې د ډوډۍ خوړلو پر مهال هم کیسې کولې.
د انځرګل په لسمې کلیزې کې، صمیم هغه ته د کیسې یو نوی کتاب ورکړ. دا د یوه کلي د هلک کیسه وه چې څنګه ترې د فوټبال مشهور لوبغاړی جوړ شوی و. صمیم دا کیسه څو ځله انځرګل ته ولوستله، تر دې چې یوه ورځ یې ورته وویل: “زه فکر کوم دا هغه وخت دی چې ته باید ښوونځي ته ولاړ شې او لوستل زده کړې، ته څه فکر کوې؟” صمیم دا هم ورته وویل چې هغه ته یو داسې ځای معلوم دی، چې ماشومان پکې پاتې کیدی شي او هم ښوونځي لوستلی شي.
نزدیک تولد ده سالگی ماگزوه، توماس یک کتاب داستان جدید به او داد. این داستانی در مورد یک پسر روستایی بود که بزرگ شد تا یک فوتبالیست مشهور شود. توماس آن داستان را برای ماگزوه چندین بار خواند، تا اینکه یک روز گفت، “من فکر میکنم زمان به مکتب رفتن توو یادگیری برای خواندن تو است. تو چی فکر میکنی؟” توماس توضیح داد که من جایی را سراغ دارم که بچهها میتوانند در آنجا بمانند و به مکتب بروند.
د انځرګل په لسمې کلیزې کې، صمیم هغه ته د کیسې یو نوی کتاب ورکړ. دا د یوه کلي د هلک کیسه وه چې څنګه ترې د فوټبال مشهور لوبغاړی جوړ شوی و. صمیم دا کیسه څو ځله انځرګل ته ولوستله، تر دې چې یوه ورځ یې ورته وویل: “زه فکر کوم دا هغه وخت دی چې ته باید ښوونځي ته ولاړ شې او لوستل زده کړې، ته څه فکر کوې؟” صمیم دا هم ورته وویل چې هغه ته یو داسې ځای معلوم دی، چې ماشومان پکې پاتې کیدی شي او هم ښوونځي لوستلی شي.
انځر ګل د دې نوي ځای او ښوونځي ته د تګ په اړه فکر کاوه. څه به وشي که د هغه تره سم و، چې هغه دومره احمق دی چې هېڅ هم نه شي زده کولی؟ څه به وشي که، که په دې نوي ځای کې هغه ووهل شي؟ هغه ډارېده. هغه پدې فکر و چې: “شاید سړک پر غاړو ژوند کول د هغه لپاره غوره وي.”
ماگزوه در مورد این مکان جدید و رفتن به مکتب فکر کرد. اما اگر کاکایش درست گفته باشد و او برای یاد گرفتن هر چیزی خیلی کودن باشد چی؟ اما اگر در این جای جدید او را لت کنند چی؟ او ترسیده بود. او با خود فکر کرد، “شاید بهتر باشد که به زندهگی کردن در خیابان ادامه دهد.”
انځر ګل د دې نوي ځای او ښوونځي ته د تګ په اړه فکر کاوه. څه به وشي که د هغه تره سم و، چې هغه دومره احمق دی چې هېڅ هم نه شي زده کولی؟ څه به وشي که، که په دې نوي ځای کې هغه ووهل شي؟ هغه ډارېده. هغه پدې فکر و چې: “شاید سړک پر غاړو ژوند کول د هغه لپاره غوره وي.”
او بالاخره، انځرګل په ابي چت لونکي کور کې یوې کوټې ته وکوچېده. پدې کوټه کې دوه نور هلکان له ده سره یو ځای اوسېدل. په دې کور کې ټول لس ماشومان اوسېدل. زرینه ترور، د هغې میړه، درې سپي، یوه پیشو، او یوه زوړ وزه هم اوسېدله.
به این ترتیب، ماگزوه به اتاقی در خانهای باسقف سبز رفت. او در آن اتاق با دو پسر دیگر شریک بود. روی هم رفته ده کودک در آن خانه زندهگی میکردند. همراه با آنتی سیسی، سه سگ، یک گربه ویک بزغالهی پیر.
او بالاخره، انځرګل په ابي چت لونکي کور کې یوې کوټې ته وکوچېده. پدې کوټه کې دوه نور هلکان له ده سره یو ځای اوسېدل. په دې کور کې ټول لس ماشومان اوسېدل. زرینه ترور، د هغې میړه، درې سپي، یوه پیشو، او یوه زوړ وزه هم اوسېدله.
ماگزوه مکتب را شروع کرد، مکتب سخت بود. او چیزهای زیادی برای یاد گرفتن داشت. بعضی مواقع میخواست که تسلیم شود. ولی او به آن خلبان و آن فوتبالیست در کتاب داستان فکر میکرد. آنها را دوست داشت، او تسلیم نمیشد.
ماگزوه در حویلی خانهی با سقف آبی نشسته بود و یک کتاب داستان از مکتب میخواند. توماس آمد وکنارش نشست. توماس پرسید، “موضوع داستان چیست؟” ماگزوه در جواب گفت، “داستان در مورد پسری است که معلم شد.” توماس پرسید، “اسم آن پسر چیست؟” ماگزوه با لبخند گفت، “اسم آن پسر ماگزوه است.”
