Khalai rozmawia z roślinami
Oto Khalai. Ma siedem lat. W jej języku, Lubukusu, jej imię oznacza: „ta dobra”.
Khalai budzi się i mówi do drzewa pomarańczowego: „Proszę rośnij duże i daj nam mnóstwo dojrzałych pomarańczy”.
Gdy Khalai jest w drodze do szkoły, mówi do trawy: „Proszę rośnij zieloniutka i nie wysychaj”.
Gdy mija polne kwiaty, mówi: „Proszę kwitnijcie, abym mogła upiąć was w moich włosach”.
W szkole, Khalai mówi do drzewa na środku podwórka: „Proszę wypuść ogromne gałęzie, abyśmy mogli czytać w twoim cieniu”.
Khalai mówi do żywopłotu, który otacza jej szkołę: „Proszę rośnij silny i zatrzymuj złych ludzi, aby tutaj nie wchodzili”.
Gdy Khalai wraca ze szkoły, odwiedza drzewo pomarańczowe: „Czy twoje owoce są już dojrzałe?”
„Pomarańcze są nadal zielone” – wzdycha dziewczynka. „Do zobaczenia jutro” – mówi Khalai. „Może jutro podarujesz mi dojrzałe i soczyste owoce”.
This story is brought to you by the Global African Storybook Project, an effort to translate the stories of the African Storybook Project into all the languages of the world.
You can view the original story on the ASP website here
