Download PDF
Back to stories list

Saida mak Vusi nia feton dehan Saida mak Vusi nia feton dehan O que disse a irmã de Vusi

Written by Nina Orange

Illustrated by Wiehan de Jager

Translated by Aurelio da Costa

Read by Aurelio da Costa, Vitalina dos Santos, Criscencia R. Da Costa Viana

Language Tetum

Level Level 4

Narrate full story

Reading speed

Autoplay story


Iha dadeer sedu ida Vusi ninia avó -feto bolu nia, “Vusi, favor foti manu tolun ida ne’e ba o nia inan-aman. Sira hakarak atu halo keek boot ida ba o nia feton ninia kazamentu.”

Iha dadeer sedu ida Vusi ninia avó -feto bolu nia, “Vusi, favor foti manu tolun ida ne’e ba o nia inan-aman. Sira hakarak atu halo keek boot ida ba o nia feton ninia kazamentu.”

Certa madrugada, a avozinha de Vusi o chamou: “Vusi, leva este ovo para os teus pais. Eles querem fazer um grande bolo para o casamento da tua irmã”.


Iha dalan ba ninia inan-aman sira nia uma, Vusi hasoru labarik mane rua ku’u hela ai-fuan. Labarik mane ida hadau manu-tolun husi Vusi no tiru ba ai-hun ida. Manu-tolun ne’e nakfera.

Iha dalan ba ninia inan-aman sira nia uma, Vusi hasoru labarik mane rua ku’u hela ai-fuan. Labarik mane ida hadau manu-tolun husi Vusi no tiru ba ai-hun ida. Manu-tolun ne’e nakfera.

No caminho para a casa dos pais, Vusi encontrou dois rapazes apanhando fruta. Um rapaz tirou o ovo das mãos de Vusi e atirou-o em uma árvore. O ovo quebrou.


“Saida mak o halo tiha ona?” Vusi hakilar. “Manu-tolun ida ne’e atu halo keek ida. Keek ne’e atu halo ba ha’u nia feton ninia kazamentu. Saida mak ha’u nia feton sei hatete se karik la iha keek kazamentu nian?”

“Saida mak o halo tiha ona?” Vusi hakilar. “Manu-tolun ida ne’e atu halo keek ida. Keek ne’e atu halo ba ha’u nia feton ninia kazamentu. Saida mak ha’u nia feton sei hatete se karik la iha keek kazamentu nian?”

“O que você fez?”, gritou Vusi. “Aquele ovo era para um bolo. O bolo era para o casamento da minha irmã. O que é que a minha irmã dirá se não tiver bolo de casamento?”.


Labarik mane husu deskulpa tanba goza ona Vusi.” Ami labele ajuda ho keek ne’e, maibé ida ne’e mak ai-tonka hodi la’o nian ba o nia feton,” labarik mane ida dehan. Vusi kontinua ninia viajen.

Labarik mane husu deskulpa tanba goza ona Vusi.” Ami labele ajuda ho keek ne’e, maibé ida ne’e mak ai-tonka hodi la’o nian ba o nia feton,” labarik mane ida dehan. Vusi kontinua ninia viajen.

Os rapazes lamentaram ter provocado Vusi. “Não podemos lhe ajudar com o bolo, mas podemos lhe dar esse pedaço de madeira para a sua irmã”, disse um dos rapazes. Vusi continuou a sua caminhada.


Tuir dalan nia hasoru mane nain rua harii hela uma. “Ami bele uza ai-sanak forte ne’e?. Maibé ai-sanak ne’e la forte atu uza ba harii uma, no ai-sanak ne’e tohar.

Tuir dalan nia hasoru mane nain rua harii hela uma. “Ami bele uza ai-sanak forte ne’e?. Maibé ai-sanak ne’e la forte atu uza ba harii uma, no ai-sanak ne’e tohar.

No meio do caminho, encontrou dois homens construindo uma casa. “Podemos usar essa madeira forte?”, perguntou um. Mas a madeira não era suficientemente forte para o edifício e quebrou.


“Saida mak o halo tiha ona?” Vusi hakilar.” Ai-sanak ne’e prezente ida ba ha’u nia feton. Ema sira kuu aifuan mak fó ba ha’u ai-sanak ne’e tanba sira mak harahun tiha manu-tolun ne’ebé atu uza ba kek. Kek ne’e ba ha’u nia feton ninia kazamentu. Agora laiha ona manu-tolun, laiha kek, no laiha prezente. Saida mak ha’u nia feton sei hatete?”

“Saida mak o halo tiha ona?” Vusi hakilar.” Ai-sanak ne’e prezente ida ba ha’u nia feton. Ema sira kuu aifuan mak fó ba ha’u ai-sanak ne’e tanba sira mak harahun tiha manu-tolun ne’ebé atu uza ba kek. Kek ne’e ba ha’u nia feton ninia kazamentu. Agora laiha ona manu-tolun, laiha kek, no laiha prezente. Saida mak ha’u nia feton sei hatete?”

“O que você fez?”, gritou Vusi. “Essa madeira era um presente para a minha irmã. Os apanhadores de fruta me deram a madeira porque quebraram o ovo para o bolo. O bolo era para o casamento da minha irmã. Agora, nem ovo, nem bolo, nem presente. O que a minha irmã vai dizer?”


Karpinteiru sira sente triste tanba sira halo tohar tiha ai-sana ne’e. “Ami labele ajuda ho keek ne’e, maibé ida ne’e mak duut halo uma nian ba o nia feton,” mane karpinteiru ida dehan. No Vusi kontinua ninia viajen.

Karpinteiru sira sente triste tanba sira halo tohar tiha ai-sana ne’e. “Ami labele ajuda ho keek ne’e, maibé ida ne’e mak duut halo uma nian ba o nia feton,” mane karpinteiru ida dehan. No Vusi kontinua ninia viajen.

Os construtores lamentaram ter partido a madeira. “Não lhe podemos ajudar com o bolo, mas toma esta palha para a sua irmã”, disse um. E então Vusi continuou a sua caminhada.


Tuir dalan, Vusi hasoru to’os nain ida no karau ida.” Duut gostu ida, ha’u bele nata oituan?” karau ne’e husu. Maibé duut ne’e gostu tebes entaun karau ne’e han hotu kedas.

Tuir dalan, Vusi hasoru to’os nain ida no karau ida.” Duut gostu ida, ha’u bele nata oituan?” karau ne’e husu. Maibé duut ne’e gostu tebes entaun karau ne’e han hotu kedas.

No seu caminho, Vusi encontrou um agricultor e uma vaca. “Que palha deliciosa, posso provar um bocadinho?”, perguntou a vaca. Mas a palha era tão saborosa que a vaca comeu tudo!


“Saida mak o halo tiha ona?” Vusi hakilar. “Duut ne’e prezente ida ba ha’u nia fetin. Karpinteiru sira mak fó mai ha’u tanba sira halo tohar tiha ai-sanak ne’ebé ema sira kuu ai-fuan fó. Ema sira kuu ai-fuan ne’e fó ai-sanak mai ha’u tanba sira harahun manu-tolun atu uza halo kek ba ha’u nia feton. Kek ne’e atu halo ba ha’u nia feton ninia kazamentu. Agora laiha ona manu-tolun, laiha kek, no laiha prezente. Saida mak ha’u nia feton sei dehan?

“Saida mak o halo tiha ona?” Vusi hakilar. “Duut ne’e prezente ida ba ha’u nia fetin. Karpinteiru sira mak fó mai ha’u tanba sira halo tohar tiha ai-sanak ne’ebé ema sira kuu ai-fuan fó. Ema sira kuu ai-fuan ne’e fó ai-sanak mai ha’u tanba sira harahun manu-tolun atu uza halo kek ba ha’u nia feton. Kek ne’e atu halo ba ha’u nia feton ninia kazamentu. Agora laiha ona manu-tolun, laiha kek, no laiha prezente. Saida mak ha’u nia feton sei dehan?

“O que você fez?”, gritou Vusi. “Essa palha era um presente para a minha irmã. Os construtores deram essa palha porque quebraram a madeira dos apanhadores de fruta. Os apanhadores deram-me a madeira porque quebraram o ovo para o bolo da minha irmã. O bolo era para o casamento da minha irmã. Agora, nem ovo, nem bolo, nem presente. O que dirá a minha irmã?”


Karau ne’e sente triste tanba nia kanten. To’os nain ne’e konkorda atu karau ne’e ba ho Vusi nu’udar prezente ida ba ninia feton. Ho nune’e Vusi kontinua la’o.

Karau ne’e sente triste tanba nia kanten. To’os nain ne’e konkorda atu karau ne’e ba ho Vusi nu’udar prezente ida ba ninia feton. Ho nune’e Vusi kontinua la’o.

A vaca lamentou ter sido gulosa. O agricultor concordou que a vaca deveria seguir Vusi como presente para a sua irmã. E então Vusi continuou a caminhada.


Maibé karau ne’e halai fila ba to’os nain iha tempu han kalan. No Vusi la’o lakon iha nia dalan fila. Nia to’o tarde ba ninia feton nia kazamentu. Konvidadu sira hotu han tiha ona.

Maibé karau ne’e halai fila ba to’os nain iha tempu han kalan. No Vusi la’o lakon iha nia dalan fila. Nia to’o tarde ba ninia feton nia kazamentu. Konvidadu sira hotu han tiha ona.

Mas a vaca fugiu de volta para o agricultor na hora do jantar. E Vusi se perdeu no caminho. Chegou muito tarde para o casamento da sua irmã. Os convidados já tinham começado a comer.


“Saida mak ha’u sei halo?” Vusi hakilar. Karau ne’ebé halai fila ne’e hanesan prezente troka ba duut ne’ebé karpinteiru sira fó ba ha’u tanba sira halo tohar ai-sanak husi ema sira ne’ebé kuu ai-fuan. Ema sira kuu ai-fuan ne’e fó ai-sanak ba ha’u tanba sira harahun manu-tolun atu uza ba halo kek. Kek ne’e ba ha’u nia feton ninia kazamentu. Agora laiha ona manu-tolun, laiha kek, no laiha prezente.”

“Saida mak ha’u sei halo?” Vusi hakilar. Karau ne’ebé halai fila ne’e hanesan prezente troka ba duut ne’ebé karpinteiru sira fó ba ha’u tanba sira halo tohar ai-sanak husi ema sira ne’ebé kuu ai-fuan. Ema sira kuu ai-fuan ne’e fó ai-sanak ba ha’u tanba sira harahun manu-tolun atu uza ba halo kek. Kek ne’e ba ha’u nia feton ninia kazamentu. Agora laiha ona manu-tolun, laiha kek, no laiha prezente.”

“O que é que devo fazer?”, gritou Vusi. “A vaca que fugiu era uma presente em troca da palha que os construtores me deram. Os construtores deram a palha porque quebraram a madeira dos apanhadores de fruta. Os apanhadores de fruta deram a madeira porque quebraram o ovo para o bolo. O bolo era para o casamento. Agora, nem ovo, nem bolo, nem presente”.


Vusi ninia feton hanoin oituan, depois nia dehan, “Vusi ha’u nia nan, ha’u la preukupa ho prezente sira ne’e. Hau la preukupa ho kek ne’e mós! Ita hotu iha ne’e, ha’u kontente. Agora hatais ba o nia ropa furak sira no mai hamutuk ita selebra loron ida ne’e!” no ida ne’e mak Vusi halo duni.

Vusi ninia feton hanoin oituan, depois nia dehan, “Vusi ha’u nia nan, ha’u la preukupa ho prezente sira ne’e. Hau la preukupa ho kek ne’e mós! Ita hotu iha ne’e, ha’u kontente. Agora hatais ba o nia ropa furak sira no mai hamutuk ita selebra loron ida ne’e!” no ida ne’e mak Vusi halo duni.

A irmã de Vusi pensou por uns momentos, e disse: “Vusi, meu irmão, eu não quero saber dos presentes. Nem me interessa o bolo! Estamos todos juntos e, por isso, estou feliz. Agora, veste a sua roupa de cerimónia e vamos celebrar este dia!” - E assim fez Vusi.


Written by: Nina Orange
Illustrated by: Wiehan de Jager
Translated by: Aurelio da Costa
Read by: Aurelio da Costa, Vitalina dos Santos, Criscencia R. Da Costa Viana
Language: Tetum
Level: Level 4
Source: What Vusi's sister said from African Storybook
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 International License.
Options
Back to stories list Download PDF