آن دختر کوچک بود که اول آن شکل مرکیله را از فاصله‌ی دور دید.
Ilikuwa ni msichana mdogo aliyekuwa wa kwanza kuona umbo la ajabu kwa mbali.
وقتی که شکل نزدیکتر شد، او دید که آن یک زن باردار سنگین است.
Kadiri umbo lilipokaribia, aliona kwamba lilikuwa ni mwanamke mwenye ujauzito mkubwa.
دختر کوچک با شرمنده‌گی، اما شجاعانه، به آن زن نزدیک شد. خانواده‌ی آن دختر کوچک تصمیم گرفتند که “ما باید او را پیش خودما نگه داریم. ما از او و کودکش مراقبت خواهیم کرد.”
Kwa upole na ujasiri, msichana alimsogelea mwanamke yule. “Lazima tumhifadhi,” watu wa msichana yule walisema. “Tutawaweka yeye na mtoto wake salama.”
کودک به دنیا می‌آمد. “فشار بده!” “پتو بیاورید!” “آب!” “فشااااااااار بده! ”
Mtoto alikuwa njiani kuzaliwa si muda mrefu. “Sukuma!” “Leteni mablanketi!” “Maji!” “Suuukuuumaaaa!!!”
ولی وقتی آن‌ها کودک را دیدند، همگی از تعجب به عقب پریدند. “یک خر!؟”
Lakini walipomwona mtoto, wote waliruka kwa mshtuko. “Punda?!”
همگی شروع به بحث کردند. عده‌ای گفتند: “ما قرار گذاشته بودیم که از مادر و نوزاد او مراقبت کنیم، و سر قولما خواهیم ماند”. اما دیگران گفتند که “این‌ها برایمان بدچانسی می‌آورند! ”
Wakaanza kubishana. “Tulisema tutawaweka mama na mtoto salama, na hivyo ndivyo tutakavyofanya,” baadhi wakasema. “Lakini watatuletea mkosi!” wengine wakadai.
بنابراین آن زن دوباره خودش را تنها یافت. او پیش خودش فکر کرد که با این بچه‌ی عجیب و غریب چه می‌تواند بکند. او فکر کرد که با خودش چه کند.
Kwa hiyo mwanamke yule alijikuta yuko peke yake kwa mara nyingine tena. Akajiuliza atafanya nini na mtoto huyo wa ajabu. Akajiuliza atafanya nini na yeye mwenyewe.
اما در آخر او مجبور شد بپذیرد که آن خر، کودک خود اوست و او مادرش است.
Lakini hatimaye alikubali kwamba huyo ni mwanaye na yeye ni mama yake.
حالا اگر کودک همانقدر کوچک می‌ماند همه چیز می‌توانست متفاوت باشد. اما، آن کره خر بزرگ و بزرگتر شد تا اینکه دیگر نمی‌توانست روی کمر مادرش جا بگیرد و با اینکه خیلی تلاش می‌کرد نمی‌توانست مانند یک انسان عمل کند. مادرش اغلب خسته و درمانده بود. بعضی وقت‌ها او را مجبور می‌کرد که کارهایی انجام دهد که مخصوص حیوانات است.
Endapo mtoto huyo angebaki kuwa vilevile, na umbo dogo, labda kila kitu kingekuwa tofauti. Lakini mtoto Punda aliendelea kukua na kukua mpaka hakuweza kutoshea tena mgongoni mwa mama yake. Pamoja na kujaribu kwa bidii, hakuweza kuwa na tabia za kibinadamu. Mara nyingi mama yake alichoka na kuvunjika moyo. Wakati mwingine alimlazimisha kufanya kazi walizostahili wanyama.
احساس سردرگمی و عصبانیت در درون خر به وجود آمد. او نه می‌توانست این کار را انجام بدهد و نه آن کار را. او نه می‌توانست مانند انسان باشد و نه مانند حیوان. او به حدی عصبانی شد که یک روز مادرش را با لگد زد و به زمین انداخت.
Kuchanganyikiwa na hasira vilianza kujengeka ndani mwa Punda. Alishindwa kufanya hivi wala vile. Alishindwa kuwa hivi wala vile. Alipatwa na hasira sana kiasi kwamba, siku moja, alimpiga teke mama yake mpaka akaanguka chini.
خرشدیدا احساس پشیمانی کرد. او شروع به فرار کرد و تا جایی که می‌توانست سریعا دور شد.
Punda alijawa na aibu. Akaanza kukimbilia mbali kwa haraka kadiri awezavyo.
زمانی که دویدن را متوقف کرد، شب شده بود، و خر گم شده بود. “عرعر؟” در تاریکی به آرامی زمزمه می‌کرد، “عرعر؟” صدای عرعرش انعکاس داشت. او تنها بود. در یک چقری سخت دور خودش پیچید، او به یک خواب عمیق و آزاردهنده رفت.
Wakati aliposimama, ilikuwa ni usiku, na alikuwa amepotea. “Hii hoo?” alinong’ona gizani. “Hii hoo?” giza likatoa mwangwi. Alikuwa mwenyewe. Alijikunyata katika umbo dogo, akalala fofofo usingizi wa mang’amung’amu.
زمانی که خر بیدار شد، دید که یک مرد عجیب و غریب مسن به او خیره شده است. او در چشمان او نگاه کرد و ذره‌ای احساس امیدواری کرد.
Punda aliamka na kumkuta mzee mmoja wa ajabu akimtazama. Akamwangalia mzee yule machoni na akaanza kuhisi ishara ya matumaini.
خر رفت که با آن مرد مسن زنده‌گی کند. او به خر یاد داد که چگونه به بقای زنده‌گی خود ادامه دهد. خر به حرف‌های او گوش داد و از او یاد گرفت و همین طور مرد مسن. آن‌ها به یکدیگر کمک می‌کردند و با هم می‌خندیدند.
Punda alienda kuishi na mzee yule, na mzee alimfundisha mbinu nyingi za kuishi. Punda alisikiliza na kujifunza, na mzee vivyo hivyo pia. Walisaidiana na kucheka pamoja.
یک روز صبح، مرد مسن از خر خواست که او را به بالای کوه ببرد.
Asubuhi moja, mzee alimwomba Punda ambebe hadi kwenye kilele cha mlima.
بر فراز قله‌ی کوه در میان ابرها، آن‌ها به خواب رفتند. خر خواب دید که مادرش مریض است واو را صدا می‌زند و وقتی که او بیدار شد…
Walipofika juu kwenye mawingu, walipatwa na usingizi. Punda akaota kuwa mama yake alikuwa mgonjwa na alimhitaji. Na alipoamka…
ابرها به همراه دوستش، آن مرد مسن، ناپدید شده بودند.
…mawingu yalikuwa yametoweka pamoja na rafiki yake, yule mzee.
خر نهایتا متوجه شد که باید چه کاری انجام دهد.
Hatimaye, Punda alijua alichotakiwa kufanya.
خر مادرش را پیدا کرد، تنها و در ماتم از دست دادن فرزندش. آن‌ها به مدت طولانی به هم خیره شدند. وسپس خیلی محکم همدیگر را در آغوش گرفتند.
Punda alimkuta mama yake akiwa peke yake huku akimwomboleza mwanaye aliyepotea. Wakaangaliana kwa muda mrefu. Na kisha wakakumbatiana kwa hisia.
کره خر و مادرش با هم بزرگ شدند و راه های زیادی را برای کنار هم زنده‌گی کردن پیدا کردند. کم کم، همه‌ی اطرافیانشان، دیگر خانواده‌ها در آنجا شروع به زنده‌گی کردند.
Mtoto Punda na mama yake wamekuwa kitu kimoja na kuishi kwa ushirikiano. Taratibu, familia nyingine zimeanza kuhamia na kuishi miongoni mwao.
Written by: Lindiwe Matshikiza
Illustrated by: Meghan Judge
Translated by: Abdul Rahim Ahmad Parwani (Darakht-e Danesh Library)
