Çok uzun zaman önce, üç kız arkadaş odun toplamaya gitmişler.
Hace mucho tiempo, tres chicas salieron a buscar leña.
Hava çok sıcak olduğu için dereye girip serinlemek istemişler. Suyun içinde oyunlar oynayıp yüzmüşler.
Hacía mucho calor, así que fueron a nadar al río. Jugaron, chapotearon, y nadaron en el agua.
Sonra bir anda geç kaldıklarını fark edip köye doğru koşmaya başlamışlar.
De repente, se dieron cuenta que era tarde. Corrieron hacia la villa.
Tam köye yaklaştıklarında Nozibele elini ensesine götürmüş. Boynundaki kolyesi yerinde yokmuş! Arkadaşlarına “Lütfen benimle geri dönün!” diye yalvarmış. Ama onlar zaten çok geç kaldıklarını söylemişler.
Cuando estaban cerca de casa, Nozibele se tocó el cuello y se dio cuenta que había olvidado su collar. “¡Por favor, acompáñenme a buscarlo!” ella les rogó a sus amigas. Pero sus amigas le dijeron que ya era muy tarde.
Böylece Nozibele dereye tek başına geri dönmüş. Kolyesini bulmuş ve eve doğru koşmaya başlamış. Ancak hava karardığından, yolunu kaybetmiş.
Así que Nozibele regresó sola al río. Encontró su collar y se apresuró para regresar a casa. Pero se perdió en la oscuridad.
Uzakta bir kulübenin ışıklarını görmüş. Hemen oraya gidip kapıyı çalmış.
A la distancia veía una luz que venía de una choza. Corrió hacia ella y tocó a la puerta.
Kapıyı bir köpek açınca çok şaşırmış. “Ne istiyorsun?” demiş köpek. Nozibele de “Evimin yolunu kaybettim, kalacak yere ihtiyacım var,” demiş. Köpek “İçeri gel yoksa seni ısırırım!” deyince, Nozibele içeri girmiş.
Para su sorpresa, un perro abrió la puerta y le preguntó, “¿Qué quieres?” “Estoy perdida y necesito un lugar para dormir,” respondió Nozibele. “¡Pasa si no te morderé!” dijo el perro. Así que Nozibele pasó.
Köpek “Bana yemek pişir!” demiş. “Ama ben hiç bir köpeğe yemek yapmadım ki,” demiş Nozibele. “Yap yoksa ısırırım!” demiş köpek. Nozibele de köpeğe biraz yemek pişirmiş.
Luego el perro dijo, “¡Cocina para mí!” “Pero nunca he cocinado para un perro antes,” ella le contestó. “¡Cocina, o te muerdo!” dijo el perro. Así que Nozibele cocinó un poco de comida para el perro.
Köpek sonra “Yatağımı hazırla!” demiş. Nozibele “Ama ben hiç köpeğe yatak hazırlamadım,” demiş. Köpek gene “Yap yoksa ısırırım!” demiş. Ve Nozibele yatağı hazırlamış.
Luego el perro dijo, “¡Haz la cama para mí!” Nozibele respondió, “Nunca he hecho la cama de un perro.” “¡Hazla, o te muerdo!” dijo el perro. Así que Nozibele hizo la cama.
Böylece Nozibele her gün köpeğin yemek ve temizlik işlerini yapmaya başlamış. Sonra birgün köpek, “Nozibele, bugün bir kaç arkadaşımı ziyaret edeceğim. Ben gelene kadar, evi temizle, yemek pişir ve çamaşırlarımı yıka,” demiş.
Ella tenía que cocinar, barrer y lavar todos los días para el perro. Hasta que un día el perro le dijo, “Nozibele, hoy tengo que ir a ver a unos amigos. Barre la casa, prepara comida y lava mis cosas antes de que regrese.”
Nozibele köpek gider gitmez saçından üç tel koparmış. Birini yatağın altına, birini kapının arkasına, birini de ağıla bırakmış. Sonra da olanca hızıyla evine doğru koşmaya başlamış.
Tan pronto como el perro se fue, Nozibele se sacó tres cabellos de su cabeza y puso un cabello debajo de la cama, otro detrás de la puerta y uno en el corral. Después corrió a casa tan rápido como pudo.
Köpek geri geldiğinde Nozibele’yi aramış. “Nozibele neredesin?” diye bağırmaya başlamış. Yatağın altındaki saç “Buradayım yatağın altında,” demiş. İkinci saç, “Buradayım, kapının arkasında,” demiş. Üçüncü saç da, “Buradayım, ağılda,” diye seslenmiş.
Cuando el perro regresó a casa, comenzó a buscar a Nozibele. “¡Nozibele, ¿dónde estás?!” el gritaba. “Aquí estoy, debajo de la cama,” dijo el primer cabello. “Estoy aquí, detrás de la puerta,” dijo el segundo cabello. “Estoy aquí, en el corral,” dijo el tercero.
O zaman köpek Nozibele’nin kendisini kandırdığını anlamış ve hemen evden fırlayıp köye kadar koşmuş. Ancak köyde Nozibele’nin ağabeyleri, ellerinde kocaman sopalarla bekliyorlarmış. Bunu gören köpek hemen dönüp oradan hızla uzaklaşmış ve onu bir daha gören olmamış.
Entonces el perro se dio cuenta que Nozibele lo había engañado. El perro corrió, corrió y corrió hacia la villa. Pero los hermanos de Nozibele estaban esperándolo con palos grandes. El perro se fue corriendo y nunca nadie lo ha visto aparecerse de nuevo.
