Kaindi, kwakali mukwasyi wakali kukkala cakukkomana.
Había una vez una familia que vivía muy feliz.
Tiibakali kulwana pe. Bakali kugwasya bazyali aŋanda akumuunda.
Nunca peleaban. Los hijos ayudaban a sus padres en el hogar y en los huertos.
Pesi tiibakali kuzuminzyigwa kuswena munsi-munsi amulilo.
Pero tenían prohibido acercarse al fuego.
Bakali kubeleka milimo yoonse masiku. Nkaambo bakabambidwe aabunzuka.
Tenían que hacer todo su trabajo por las noches. ¡Porque eran niños de cera!
Pesi umwi wabasankwa wakayandisisya kuti aunke muzuba.
Pero uno de los chicos sentía un fuerte deseo por salir a la luz del sol.
Bumwi buzuba kuyandisisya kwakakomena. Bapati bakwe basankwa bakamucenjezya…
Un día su deseo fue muy fuerte. Sus hermanos le advirtieron que no lo hiciera…
Pesi bakaccelwa. Wakeenzemuka muzuba lipya.
¡Pero ya era tarde! Se derritió con el calor del sol.
Bana babunzuka bakausa kapati kubona mupati wabo kaenzemuka.
Los niños de cera se entristecieron de ver a su hermano derritiéndose.
Pesi bakajana muzeezo. Bakabweza bunzuka bwakeenzemuka akubumba ciyuni.
Pero hicieron un plan. Tomaron los restos de cera derretida y le dieron la forma de un ave.
Bakabikka cibumbwa atala amulundu.
Llevaron a su hermano ave a lo alto de una montaña.
Nilyakazwa zuba, wakauluka kaimba nyimbo mumumuni wamafwumo-fwumo.
Y cuando salió el sol, el ave se fue volando y cantando con la luz del amanecer.