Nēs ge a Khalai. ǁÎs ge a hû kurixa. ǁÎs di lons ge ‘ǁÎs ge a ǃgâi’ ti ǁîs gowab, Lubukusub ǃnâ ra ǂâibasen.
Ella es Khalai. Tiene siete años. Su nombre significa “bondadosa” en su idioma llamado Lubukusu.
Khalais ge ǁgoagas ra ǂkhai o lemun hais ǀkha ra ǃhoa. “Toxopa Lemun hai, ǃgâise ǁhoa re î ǂgui ǁansa lemunde mā da.”
Khalai despierta y le habla a los naranjos. “Por favor naranjos crezcan mucho para que nos den muchas naranjas maduras.”
Khalais ge skoli ǁga ra ǃgû. Daob ǃnâs ge ǁîsa ǀgân ǀkha ra ǃhoa. “Toxopa ǀgân, ǀgaisase ǃam re tsî tā ǂnâ re.”
Khalai le habla al pasto mientras camina a su escuela. “Por favor pasto, crece muy verde y nunca te seques.”
Khalais ge ǃgarob ǃkhādi xōǀkhā ra ǃkharu. “Toxopa ǃkhāso, îsase so ǁhoa re î ta ti ǀûn ǃnâ ǃkhāǂgāso.
Khalai pasa frente a unas flores silvestres. “Por favor flores, sigan floreciendo para ponerlas en mi cabello.”
Skoli ta was ge Khalaisa ǁaegu ǃnâ mâ hais ǀkha ra ǃhoa. “Toxopa hais, kai ǁnâuga ǃī re î da sa so mî ǃnâ ǂnû tsî khomai.”
En la escuela, Khalai le habla a un árbol que está en medio del recinto. “Por favor árbol, crece con ramas muy grandes para que podamos leer bajo tu sombra.”
Khalais ge skoli ǂnamipe ra ǁhoa ǀgapegu ǀkha ra ǃhoa. “Toxopa ǀgapegu, ǀgaisase ǃī re î ǁgâi khoena nēpa ǂgâxasa ǁkhae.”
Khalai le habla a la cerca de arbustos que rodea su escuela. “Por favor, crece muy fuerte para que detengas a la gente mala que quiera entrar.”
Khalais ge skola xu a oaǀkhī, os ge lemun hais sī ra kō. “Sa lemunde noxopa ǁan tama hâ?” tis ge Khalaisa ra dî.
Cuando Khalai vuelve a casa, ella visita al naranjo y le pregunta: “¿Están listas tus naranjas?”
“Lemundi ge noxopa a ǃam, ” tis ge Khalaisa ra ǀhâimâiǀom. “ǁAri ta ge nî mû si lemun hais,” ti’s ge Khalaisa ra mî. “ǀNîsis kom ǁari ǁansa lemunde nî mā te.”
“Las naranjas aún se ven verdes,” dice Khalai. “Nos vemos mañana, naranjo,” Khalai continúa. “¡Quizás, mañana tendrás una naranja lista y madura para mí!”