Descargar PDF
Regresar a lista de cuentos

Diyuwa edi natambire kuñurumbara El día que dejé mi casa para irme a la ciudad

Texto Lesley Koyi, Ursula Nafula

Ilustraciones Brian Wambi

Translated by Maria M. Dikuua, Servasius M. Ndjunga

Lengua mbukushu

Nivel Nivel 3

Contar el cuento completo

Velocidad del audio

Reproducir automáticamente


Besa ghomumbiru ghemanine mumukunda wetu noghakarire nohanu hohengi gha rongerire thikuma. Pamuve payarire mirongererero dhodhingi thikuma. Hadhineki hakughererire ghutoya mena kukutha oku ghanakuyenda mabesa ghawo.

La pequeña parada de autobuses de mi aldea estaba llena de gente y de autobuses sobrecargados. En el suelo había aun más cosas por cargar. Los pregoneros anunciaban los lugares a los que iban sus autobuses.


“Ñurumbara! Ñurumbara! Thaditokera!” Dyonayuvire mudhineki ghanakukugherera. Oyane yobesa oyu nashanine kuperama.

“¡A la ciudad! ¡A la ciudad! ¡Autobús hacia el oeste!” escuché que gritaba un pregonero. Ése era el autobús que yo necesitaba tomar.


Besa ghokuñurumbara ghashanine kuyara, ene hanu hashawingi hakuthindarakanyinemo eshi haperamemo. Hamwe haturire miirongerero dhawo mwishi dhobesa. Hamwe mirongerero hanyomedhire mwimi dhobesa pawiru dhoyipura.

Aunque el autobús con destino a la ciudad estaba casi lleno, había más gente empujando para subirse. Algunos ponían su equipaje en la parte de abajo. Otros lo ponían en las repisas de adentro.


Hakaruyendo hohapya hafungaterire tutikiti twawo ghushana kokuhungumana mubesa ghokuyara thikuma. Hakamadi hohana hawaturire thiwana ghuwaroghitha thiwana ghukuroghithera ruyendo rorure.

Los pasajeros recién llegados se subían al autobús con sus boletos en mano buscando un asiento. Las mujeres con hijos pequeños los confortaban para el largo viaje.


Nakuthindarakanyine kumbadi dhothitarero. Munu oyu ghahungumanine pepi nange ghafungaterire nongcamu pulasitiki ghothinamahako. Aye ghashupashutire yisandari yokukurupara, baki ghokudjovoka nowamukarire woma.

Me apretujé al lado de una ventana. La persona a mi lado sujetaba con fuerza una bolsa de plástico verde. Llevaba sandalias viejas, un abrigo harapiento, y se veía nervioso.


Nanokerire panunda dhobesa nonadimukire eshi kunakuthigha mukunda wange, dyango edi nakurera. Ame kunakunakuyenda kuñurumbara dhishokuru.

Miré por la ventana del autobús y me di cuenta de que estaba dejando atrás mi aldea, el lugar donde había crecido. Ahora me iba a la gran ciudad.


Yokudhinadheka nayo yapwire nohakaruyendo wahe hahungumanine. Hakakughuritha shime hathinenekire kwingena mubesa haghurithe yinu yawo kwawakaruyendo. Kehe’yu ghaghambire ghukugherera yinu eyi ghakarire nayomughuro. Agha maywi ghaniyukerire yira ghodisheve.

Terminaron de cargar el autobús y todos los pasajeros se sentaron. Los vendedores ambulantes se apretujaron para entrar a venderle sus productos a los pasajeros. Gritaban los nombres de lo que tenían para vender. Las palabras me parecían graciosas.


Hakaruyendo hongandji haghurire yinwa, oku hamwe haghurire yindjakaghura yoyipu nohatangire kundjakura. Awa hapirire masherenyi, yira ya’me, twarorere vene. Eyi yiviyadhoka yandendukire apa ghapembithire thipembitho thobesa, thineghedhitho eshi kunakwimana keho. Mudhineki ghakughererire haghurithi hatundemo.

Algunos pasajeros compraron bebidas, otros compraron pequeños refrigerios y empezaron a comer. Los que no tenían dinero, como yo, solamente nos quedamos mirando.


Haghurithi hakuthindadhekire mundhira dhawo dhokushwagha mubesa. Hamwe hatapire tjindji kwawakaruyendo. Hamwe hayerekire kughuritha rokuhurerera yinu yoyingi.

Todo este ajetreo fue interrumpido por el claxon del autobús, señal de que estábamos listos para partir. El pregonero gritó a los vendedores ambulantes para que se bajaran.


Apa ghatundire besa pathitishini, nanokerire panunda dhothitarero. Natangire kughayadhara ngeshi mbonakahuka karo kumukunda wange.

Los vendedores ambulantes se empujaban para salir del autobús. Algunos le entregaron su cambio a los pasajeros. Otros intentaron vender productos por última vez.


Apa rwarundurukire ruyendo, mwishi dhobesa mwatangire kuyenya thikuma. Naferere meho ghange ghughayara eshi pamwe ñanyi niporokere muturo.

Mientras el autobús partía desde la estación, miré por la ventana. Me preguntaba si alguna vez volvería a mi aldea.


Ene maghano ghange ghahukire kudighumbo. Nawe mboghanakara mumakungero mwene ndi? Tudimba twange mbotunawana masherenyi ndi? Minange ghomurumyana mboghanavuruka kuvetera yitondo yange ndi?

A medida que pasaba el tiempo, el autobús se puso muy caluroso. Cerré los ojos con la esperanza de quedarme dormido.


Mundhira, nakwatire dina dyodyango oku ghatungire mwedyange muñurumbara dhishokuru. Naporokerire muturo oku ame pakudivunguta. Navungutavungutire edi dina kare apa naporokerire nato.

Pero volví a pensar en mi casa. ¿Estará a salvo mi madre? ¿Traerán dinero mis conejos? ¿Se acordará mi hermano de regar los árboles que planté?


Munyima dhomaviri kwokonne, nayakumukire kukayoghototo kopakuyuva yitha yawakaruyendo awa hatambire kumukunda wange. Natjomboririre ndjato dhange nonashurukire mubesa.

Mientras viajaba, recitaba el nombre del lugar donde vivía mi tío en la gran ciudad. Seguí murmurando ese nombre mientras dormía.


Besa ghokuthighuka ghayarire wanguwangu. Tamba ghemane hatambe thodiva. Thomudyo thikuma kwange kenge pano ne thakarire thokutanga kushana dighumbo dyamwedyange.

Nueve horas más tarde, desperté escuchando fuertes golpeteos y gritos llamando a los pasajeros que viajaban de vuelta a mi aldea. Tomé mi pequeño morral y me bajé del autobús.


Texto: Lesley Koyi, Ursula Nafula
Ilustraciones: Brian Wambi
Translated by: Maria M. Dikuua, Servasius M. Ndjunga
Lengua: mbukushu
Nivel: Nivel 3
Fuente: The day I left home for the city del African Storybook
Licencia Creative Commons
Esta obra está bajo una Creative Commons Atribución 4.0 Internacional.
Opciones
Regresar a lista de cuentos Descargar PDF