Descargar PDF
Regresar a lista de cuentos

Maturumuthero namama ghomukamadi De vacaciones con la abuela

Texto Violet Otieno

Ilustraciones Catherine Groenewald

Translated by Ruthgela Shawanga, Servasius M. Ndjunga

Lengua mbukushu

Nivel Nivel 4

Contar el cuento completo

Velocidad del audio

Reproducir automáticamente


Odongo naApiyo hatungire muñurumbara nawihawo. Harumberire kuyenda mumaturumuthero. Mbadi pamurandu ghokuyandhera shure ngenyu, ene yoyishi hayendire hakadhingure nyakudyawo ghomukamadi. Aye ghatungire mumukunda ghopepi nodiviya edi ngaharoveranga thi.

Odongo y Apiyo vivían en la ciudad con su padre. Esperaban con ansias sus vacaciones. No sólo porque cerraban la escuela, sino porque iban a visitar a su abuela. Ella vivía en una aldea de pescadores cerca de un gran lago.


Odongo naApiyo hashamberere yoyishi rwakarire ruvedhe rokadhingura karo nyakudyawo. Ghuthiku oghu wapwire, harongere mandjato ghawo nokukuroghithera ruyendo ‘ru rorure rokumukunda wanyakudyawo. Mbadi hararire, hakuvurekire ghuthiku ghoghuhe yokuhatera kumaturumuthero.

Odongo y Apiyo estaban emocionados con la idea de visitar de nuevo a su abuela. La noche antes del viaje, empacaron sus cosas y dejaron todo listo para irse a la aldea. No pudieron dormir y se quedaron toda la noche hablando sobre sus vacaciones.


Murughura diyuwa dyokurandako, hafungurukire muthihaghuto thawihawo hayende kumukunda wanyakudyawo. Hahingire ghupitakana marundu, yiyama noyikwinino yotee. Hatarire yihaghuto nohembire membo.

Temprano a la mañana siguiente, salieron de viaje a la aldea en el auto de su padre. Pasaron por las montañas y vieron animales salvajes y plantaciones de té. Contaron autos y cantaron canciones.


Kapupi kamanana, hanuke hatwamine nohaporokerire muturo.

Al poco tiempo, se cansaron y se quedaron dormidos.


Tate ghapinduthire Odongo naApiyo opa hakakumine kudighumbo. Hakawanine Nyar-Kanyada, nyakudyawo ghomukamadi ghanahungumana padisharo muthitondo. Nyar-Kanyada mundimi dhoLuo, kutongora eshi ‘mwana ghodiko dyawaKanyada’. Aye ghakarire mukamadi ghomutanavu noghomuwa.

El padre despertó a Odongo y Apiyo cuando llegaron a la aldea. Se encontraron a su abuela, Nyar-Kanyada, descansando con una manta debajo de un árbol. Nyar-Kanyada significa “hija de la gente de Kanyada” en el idioma Luo. La abuela era una mujer fuerte y hermosa.


Nyar-Kanyada ghawatamburire mundhugho wimba muyishamberera. Hekurwendi hashamberere ghutapa ghushwi oghu hamupitwere kuñurumbara. “Tange kuyandhurura thange,” dyoghaghambire Odongo. “Caa, thange shotangerere!” Ghaghambe Apiyo.

Nyar-Kanyada les dio la bienvenida a su casa, bailando y cantando de alegría. Sus nietos estaban ansiosos por entregarle los regalos que le trajeron de la ciudad. “Abre mi regalo primero,” dijo Odongo. “¡No, mi regalo primero!” dijo Apiyo.


Opa ghamanine kuyandhurura yitapera, Nyar-Kanyada ghafiyere nokutungeka hekurwendi kukutha thitjo.

Después de abrir los regalos, Nyar-Kanyada le dio la bendición tradicional a sus nietos.


Munyima Odongo naApiyo hayendire panunda. Hatjidhatjidhire mambimbidhi noyinyunyi.

Después, Odongo y Apiyo salieron a jugar. Persiguieron mariposas y aves.


Hadhinadhinine yitondo ghudabwana mumeyu ghomudiviya.

Escalaron árboles y chapotearon en el lago.


Pakutokera, hahukire kudighumbo kumurarero. Kughutho ghokumana kudya, haporokere kare muturo!

Cuando oscureció, volvieron a la casa a cenar. ¡Se estaban quedando dormidos antes de terminar de comer!


Diyuwa dyokurandako, wihawo ghahingire ghathighuke kuñurumbara ghuwathigha naNyar-Kanyada.

Al día siguiente, el padre de los niños se fue de vuelta a la ciudad y los dejó con Nyar-Kanyada.


Odongo naApiyo haghamwene nyakudyawo noyirughana yopadirapa. Awo ngahavetanga meyu nokutja yikunyi. Ngahaghongawedhanga mahonyi ghomitende nokukokora makunde muthinyamo.

Odongo y Apiyo ayudaron a su abuela con las tareas del hogar. Fueron a buscar agua y leña. Recolectaron los huevos de las gallinas y recolectaron verduras de la huerta.


Nyar-Kanyada ghahongire hekurwendi kuponda dimbombo dyokuditha nonyama ghokupandaghedha. Ghawahongire ngepi ghokutereka ruvishi rokuditha nothi dhokuyotha.

Nyar-Kanyada le enseñó a sus nietos a hacer ugali para comer con estofado. Les enseñó a hacer arroz con coco para comerlo con pescado asado.


Mathikuthiku ghamweya, Odongo ghashwaghithire ngombe dhanyakudyendi ghakadithe. Ngombe dhengenine mudipya dyamukamaparaghumbo. Ndjimi ‘yu ghapatire thikuma noghahimine kukwata edhi ngombe. Kutunda diyuwa ‘di, oyu mungaghu ngatakamithanga eshi ngombe mbadi dhingene karo mumurandu.

Una mañana, Odongo llevó a las vacas de su abuela a pastar. Pero las vacas entraron en la granja de un vecino. El vecino se enojó con Odongo. Lo amenazó con quedarse con las vacas por haberse comido sus cultivos. Después de ese día, Odongo se aseguró que las vacas no se volvieran a meter en problemas.


Diyuwa dimweya karo, hanuke hayendire kumaraka naNyar-Kanyada. Aye ghakarire nothitaratara thokughurithera rwidhi, shuka nomurora. Apiyo ghahakire kutongwera haghuri maparo ghomughuro. Odongo ‘ye ne mukakurongera yinu eyi hanaghuru hanu.

Otro día, los niños fueron al mercado con Nyar-Kanyada. Ella tenía un puesto para vender vegetales, azúcar y jabón. A Apiyo le gustaba decirle a los clientes cuánto costaban los productos. Odongo empacaba los productos para los clientes.


Kughuhura ghodiyuwa awo hanwine koshiva pofotji. Haghamwene nyakudyawo mukutara masherenyi agha ghawaninemo.

Al final del día, tomaban té juntos. Le ayudaban a su abuela a contar cuánto dinero había ganado.


Ene muruvedhe rorufupi, maturumuthero ghakumine kughuhura nohanuke hadire muthighu kuñurumbara. Nyar-Kanyada ghapire Odongo hutji noApiyo ne djeshi. Ghawarongerere yidya yoñuta.

Pero las vacaciones se terminaron muy rápido y los niños tuvieron que regresar a la ciudad. Nyar-Kanyada le regaló una gorra a Odongo y un chaleco a Apiyo. Luego les empacó comida para su viaje de vuelta a casa.


Apa ghanakumine wihawo noghawashimbe, mbadi hashanine kuhuka. Hanuke hakanderere Nyar-Kanyada ghayende nawo kuñurumbara. Ghahekire nokughamba eshi, “Nokakurukadhi keho ‘me mukutunga muñurumbara, ñanyi nimutatererange mukwiya kokuno karo.”

Cuando su padre vino a recogerlos, no querían irse. Los niños le suplicaron a Nyar-Kanyada que se fuera con ellos a la ciudad. Ella sonrió y les dijo: “Estoy muy vieja para la ciudad. Estaré esperándolos cuando vuelvan a mi aldea otra vez.”


Odongo naApiyo handhondhere nyakudyawo pofotji nokumuragha.

Odongo y Apiyo le dieron un abrazo muy apretado y le dijeron adiós.


Apa hahukire kushure, haOdongo naApiyo hakathimwetwedhire kwawayendhawo yokuhutera kughuparo ghokumambo. Hanuke hamweya hakuyuvire eshi yipara yomuñurumbara ne yiwa. Hamweya hakuyuvire eshi yipara yokumambo ne hasha yapiterera. Ene thomudyopo thikuma, waheya hatawire eshi Odongo naApiyo hakara nanyakudyawo ghomuwa shemwa!

Cuando Odongo y Apiyo volvieron a la escuela, le hablaron a sus amigos acerca de la vida en la aldea. Algunos niños opinaron que la vida en la ciudad era buena. Otros opinaron que la aldea era mejor. ¡Pero lo más importante es que todos opinaron que Odongo y Apiyo tenían una abuela maravillosa!


Texto: Violet Otieno
Ilustraciones: Catherine Groenewald
Translated by: Ruthgela Shawanga, Servasius M. Ndjunga
Lengua: mbukushu
Nivel: Nivel 4
Fuente: Holidays with grandmother del African Storybook
Licencia Creative Commons
Esta obra está bajo una Creative Commons Atribución 4.0 Internacional.
Opciones
Regresar a lista de cuentos Descargar PDF