Descargar PDF
Regresar a lista de cuentos

Nhunhwa noMpungu La Gallina y el Águila

Texto Ann Nduku

Ilustraciones Wiehan de Jager

Translated by Alex Kasona

Lengua kwangali

Nivel Nivel 3

Contar el cuento completo El audio no está disponible actualmente.


Posiruwo sanare, Nhunhwa naMpungu kwali kwete uholi. Awo kwatungire mompora kumwe noyidira yimwe yikwawo. Kwato simwe sayo esi ngasi vhuru ku tuka.

Hace mucho tiempo, la Gallina y el Águila eran amigos. Vivían en paz con todas las otras aves. Ninguna de ellas podía volar.


Ezuva limwe, erumbu lyakere ko mosirongo. Mpungu yipo za gendere sinano sosire zika gwane nondja. Apa zaka tengwire zina roroka unene. “Zakona kukara po nkedi zonderu zokugenda” Yizo Mpungu.

Un día, la hambruna llegó y el Águila tuvo que caminar muy lejos en búsqueda de comida. Regresó muy cansada. “¡Tiene que haber una forma más fácil de viajar!” dijo el Águila.


Konyima zokurara nawa masiku, Nhunhwa kwakere nomagano gomawa unene. Nhunhwa yipo za varekere kupongayika nohunga da gwa koyidira yikwawo. “Tudi honzereni kumwe keguru lyonohunga edi twakara nado.” Yimo ga uyungire. “Nampo nayiturerupa pokugenda”

Luego de un sueño reparador, la Gallina tuvo una idea brillante. Empezó a recoger las plumas que sus amigas aves soltaban. “Cosamos las plumas por encima de las nuestras”, dijo. “Quizás así sea más fácil viajar.”


Mpungu yizo zelike za wekere nsonga momukunda, makura tazi howo kulihonzera. Makura tazi liruganene zene mavava gavali gomawa gomanene ntani tazi tuka unene keguru lyonhunhwa. Nhunhwa tazi hundire nsonga nye tazi roroka usimbu mokuhonza. Tazi sigi nsonga peguru lyosikopa makura tazi zi mokombisa zika wapayikire vana vazo nondja.

El Águila era la única que tenía una aguja en la aldea, así que ella empezó a coser primero. Se hizo un par de alas muy lindas y voló mucho más alto que la Gallina. La Gallina se consiguió la aguja para empezar a coser sus alas, pero se cansó antes de terminarlas. Dejó la aguja encima del armario y se fue a preparar algo de comida para sus hijos.


Nye yidira yimwe ya mwene Mpungu omu zina ku tuka zi ze ure. Tayi hundire nsonga konhunhwa nayo yipo yili honzere nohunga komavava gayo. Konyima zoka ruwogona taku ku kara yidira yoyinzi yina ku teremba meguru namunye.

Pero las otras aves habían visto al Águila irse volando lejos, así que le pidieron a la Gallina que les prestara la aguja para hacerse alas también. Y pronto, el cielo estaba cubierto de muchas aves volando.


Apa sidira sokuhulilira sa tengwidire nsonga ezi va hundilire konhunhwa, Nhunhwa azo pwato. Makura vana vazo tava gusa nsonga va vareke kuzi danesa. Apa yarorokere kudanesa nsonga yinhunhwagona, tayi zi zumbu momuheke.

Cuando la última ave fue a entregar la aguja prestada, la Gallina no estaba en casa. Así que los hijos de la Gallina tomaron la aguja para jugar con ella. Cuando se cansaron de jugar, dejaron la aguja en la tierra.


Konyima kositenguko, Mpungu tazi katengura. Tazi hundire nsonga yipo zi wapekeseko nohunga dazo dina kuzegeza mokutuka kwazo. Nhunhwa tazi tara tara posikopa. Tazi ya tara tara hena mokombisa. Nhunhwa tazi papara mevango nalinye, nye nsonga kutupu oku vazigwene.

Más tarde, el Águila volvió. Pidió la aguja para coser algunas plumas que se le habían caído durante su viaje. La Gallina fue a buscarla en el armario y no estaba. Buscó en la cocina y en el patio, pero la aguja no aparecía. No estaba en ningún lugar.


“Penge ko tupu ezuva limwe,” Tali kwambere koMpungu. “Makura to wapeke mavava goge yipo ngo tuke oka gwane nondja hena.” Ezuva limwe tupu ninakugweda ko,” Yimo ana kutanta mpungu. “Nsene kapi nogwana nsonga, to penge po sitjiyo tjiyo soge simwe zikare mfuto zoge.

“Sólo dame un día para encontrar la aguja,” la Gallina le rogó al Águila. “Para que puedas arreglar tus alas y volar en búsqueda de comida.” “Un solo día,” dijo el Águila. “Si no encuentras la aguja en un día, tendrás que regalarme uno de tus pollitos como pago.”


Apa zaka wizire Mpungu ezuva lyoku kwama ko, tazi ya gwana Nhunhwa kwaku hada momuheke, nye nsonga kwato. Makura Mpungu tazi kukura unene kugenderera pepi nevhu tazi nyangura po sitjiyo tjiyo simwe. Makura tazi sitwarerere, Konyima zoyo, Nkenye siruwo apa azi moneka Mpungu, kugwana sinhunhwa aso kuna ku hada mevhu.

Cuando el Águila regresó al día siguiente, vio que la Gallina estaba arañando la tierra, pero la aguja no estaba. Así que el Águila voló muy rápido hacia dónde estaban los pollitos, agarró a uno de ellos y se lo llevó lejos. Después de eso, el Águila siempre encontraba a la Gallina arañando la tierra con sus patas para encontrar la aguja.


Nkenye apa nsene zi mona mundunduma gomavava ga Mpungu gana kuli toona pevhu, Nhunhwa tazi rondora vanavazo. “Tundeni poruzera nepevega lyomutenya”. Awo tava limburura asi “Ose kapisi magova. Natu duka”

Y cuando aparece la sombra de las alas del Águila en la tierra, la Gallina les ordena a sus pollitos: “Aléjense del suelo seco y descubierto.” Y ellos le contestan: “No somos tontos, saldremos corriendo.”


Texto: Ann Nduku
Ilustraciones: Wiehan de Jager
Translated by: Alex Kasona
Lengua: kwangali
Nivel: Nivel 3
Fuente: Hen and Eagle del African Storybook
Licencia Creative Commons
Esta obra está bajo una Creative Commons Atribución 3.0 Internacional.
Opciones
Regresar a lista de cuentos Descargar PDF