Ogu yige Khalai. Nomvhura dedi ntambali.Edina lyendi kutanta asi’ gomuwa’ meraka lyawo lyoru Lubukusu.
Ella es Khalai. Tiene siete años. Su nombre significa “bondadosa” en su idioma llamado Lubukusu.
Khalai ana pinduka kuna kuuyungisa sitji somaguni.”Nakanderere sitji somaguni kura yipo ngo tu pe maguni gomanzi gokupya”.
Khalai despierta y le habla a los naranjos. “Por favor naranjos crezcan mucho para que nos den muchas naranjas maduras.”
Khalai kwa kugenda aze kosure.Monzira zendi ta uyungisa wayi.”Nakandere wayi kura sinamahako waha kukuta”.
Khalai le habla al pasto mientras camina a su escuela. “Por favor pasto, crece muy verde y nunca te seques.”
Khalai ta piti ponombya domowiza.”Nakandere nombya, temuneni ngorooro yipo ni mu ture monohuki dange”.
Khalai pasa frente a unas flores silvestres. “Por favor flores, sigan floreciendo para ponerlas en mi cabello.”
Posure, Khalai ta uyunga nositji sopokatji keharango lyosure.”Nakandere sitji kara nonomutayi dononene yipo nga tu resere monda zomundwire goge.”
En la escuela, Khalai le habla a un árbol que está en medio del recinto. “Por favor árbol, crece con ramas muy grandes para que podamos leer bajo tu sombra.”
Khalai ta uyungisa rugumbo rwakundurukida sure, “Nakanderere kara nononkodo dokukondera vantu wovadona va ha hwilira monda zo sure.”
Khalai le habla a la cerca de arbustos que rodea su escuela. “Por favor, crece muy fuerte para que detengas a la gente mala que quiera entrar.”
Apa ga tengwire Khalai kembo a tunde kosure, ta dingura sitji soma guni.”Maguni goge gana pi nare ndi?” yimo ga pulire Khalai.
Cuando Khalai vuelve a casa, ella visita al naranjo y le pregunta: “¿Están listas tus naranjas?”
“Maguni simpe mavihu, “yimo ga ga mwene Khalai.” Ngatu limona mungura sitji somaguni,” yimo ga uyungire Khalai.”Nampo ngani ya gwana ko eguni lyokupya!”
“Las naranjas aún se ven verdes,” dice Khalai. “Nos vemos mañana, naranjo,” Khalai continúa. “¡Quizás, mañana tendrás una naranja lista y madura para mí!”