Descargar PDF
Regresar a lista de cuentos

Simbegwire Simbegwire

Texto Rukia Nantale

Ilustraciones Benjamin Mitchley

Translated by Anna Sengumbe

Lengua kwangali

Nivel Nivel 5

Contar el cuento completo El audio no está disponible actualmente.


Apa va dogorokere ozina va Simbegwire, age kwa kuguvire unene. Oguhwe va Simbegwire kwa rugene momu va vhulira mokupakera mbili munwawo gomukadona. Mokaruwogona tava ya lirongo kukara simpe noruhafo, pwa hana ozina va Simbegwire. Nkenye ngurangura ngava hingire tava uuyunga kuhamena ezuva olyo. Nkenye ngurova ngava tereke murarero kumwe. Konyima zokumana ku kuhwa yiyaha, oguhwe ngava mu vatere kurugana yiruganenambo yendi.

Cuando la madre de Simbegwire murió, ella estaba muy triste. El padre de Simbegwire hizo lo mejor que pudo para cuidar de su hija. Lentamente, aprendieron a ser felices de nuevo, sin la madre de Simbegwire. Cada mañana, se sentaban y hablaban sobre el siguiente día. Cada tarde, hacían la cena juntos. Luego, lavaban los platos y el padre de Simbegwire la ayudaba con sus tareas.


Ezuva limwe, oguhwe va Simbagwire kwa hulilire kuwiza kembo kapisi moomu ava wiza nkenye siruwo noruveze. “Kupi ono kara munwange?” Yimo ga mu zigidire. Simbagwire ta dukire koguhwe. Ta sikama ndjikiti mokuvamona awo vana kwata mewoko lyomukadi. “Na hara ni kulikide muharwa gwange, munwange. Ogu yige Anita,” kwa tumbwire edina lyendi nehafo.

Un día, el padre de Simbegwire llegó a casa más tarde de lo usual. “¿Dónde estás mi niña?” él preguntó. Simbegwire corrió hacia su padre, y quedó inmóvil cuando vio que él estaba tomado de la mano con una mujer. “Quiero que conozcas a alguien muy especial, mi niña. Ella es Anita,” dijo sonriendo.


“Ngapi Simbegwire, oguho kwa tantera nge yoyinzi yokuhamnea koge,” yimo ga uyungire Anita. Nye kapi ga menya-menyene ndi a kwate ewoko lyendi. Oguhwe va Simbagwire kwa hefe unene. Awo kwa uuyungire kuhamena omu nava paruka kumwe moutatu wawo. “Munwange, na huguvara asi to mu tambura Anita va kare onane woge,” yimo ga uyungire.

“Hola Simbegwire, tu padre me ha contado mucho sobre ti,” dijo Anita. Pero no le sonrió ni tomó de la mano. El padre de Simbegwire estaba feliz y emocionado. Él habló sobre los tres viviendo juntos, y cuán bueno eso sería. “Mi niña, espero que aceptes a Anita como tu madre,” él dijo.


Eparu lya Simbegwire kwa litjindjire, kapi nga gwana siruwo sokuhingira kumwe noguhwe ngura-ngura. Anita nga mu pe yirugana yoyinzi yemembo yiyo ngayi murorora a dire kuvhura kurugana yirugana yendi yosure ngurova. Nkenye apa nga mana kulya murarero nga vyukilire pombete aka rare. Nga gwanene mbili ko nguho ezi va mu sigira onakufa ozina. Oguhwe va Simbagwire kapi va dimbwilire asi munwawo kapi ana kara nehafo.

La vida de Simbegwire cambió. Ya no tenía tiempo para sentarse con su padre por las mañanas. Anita le dio muchas tareas domésticas que la agotaban demasiado para hacer sus tareas escolares por las tardes. Ella se iba directo a su cama después de cenar. Su único consuelo era su manta colorida que su madre le regaló. El padre de Simbegwire no parecía notar que su hija estaba triste.


Konyima zomakwedi gongandi, oguhwe va Simbagwire tava va tantere asi kapi nava kara po pembo pokaruwo kokasupi. “Ame tani zi koyirugana yange,” yimo va uuyungire. “Nye nayidiva asi nomu lipakera mbili nyamweni.” Sipara sa Simbegwire kwa kuguvire, nye oguhwe kapi vayi dimbwilire. Anita kapi ga uuyungire yuma. Nagesi kapi ga kere noruhafo.

Después de varios meses, el padre de Simbegwire les dijo que él estaría fuera de casa por un tiempo. “Tengo que viajar por mi trabajo,” él dijo. “Pero sé que ustedes se cuidarán la una a la otra.” Simbegwire puso cara de decepción, pero su padre no la notó. Anita no dijo nada. Ella tampoco estaba contenta.


Yininke ya Simbagwire tayi zi nye kokudona. Nsene kapi ana mana yirugana, yendi ndi asivane, Anita nga mu toona. Nsene pokulya murarero, mukadi nga li nondja dononzi, ta sigire tupu Simbagwire nondja dononsesu. Nkenye masiku Simbegwire nga lili dogoro ta rara, nokulidingira nguho ezi vamusigira onakufa ozina.

Las cosas se pusieron peores para Simbegwire. Si no terminaba sus tareas de la casa, o si se quejaba, Anita la golpeaba. Y a la hora de la cena, la mujer se comía la mayor parte de la comida, dejando sólo las sobras para Simbegwire. Cada noche, Simbegwire lloraba hasta quedarse dormida, abrazando la manta de su madre.


Ngurangura zimwe, Simbegwire kwa hulilire kutunda pombete. “Ove mukadona goudwa!” yimo ga zigilire Anita. Ta mukoko po pombete. Nguho tazi lihaka membwara, tazi tauka pavali,

Una mañana, Simbegwire se atrasó en levantarse. “¡Qué niña más floja!” Anita le gritó. Ella la tiró fuera de la cama. La manta tan preciada de Simbegwire que había quedado enganchada en un clavo, se rasgó en dos.


Simbegwire kwa handukire. Yipo gadukire a tunde po pembo. Ta gusa nye yizupangwidi yonguho ozo za taukire pavali vamusigira onakufa ozina, nokurongera nondja, makura ta tundupo pembo. Age kwa kweme nzira ezi va gendere oguhwe.

Simbegwire estaba muy enfadada. Ella decidió irse de su casa. Tomó los pedazos de la manta de su madre, empacó un poco de comida y se fue de casa. Siguió el mismo camino que su padre había tomado.


Apa za sikire ngurova, ta rondo kositji sosire sakara pepi nediva makura tawapaike mbete zendi konomutayi. Komeho a rare, ta dimbi, “Nane, nane, nane, mwasiga nge. Mwasiga nge kapi mwakatengura. Otate kapi vana hara nge hena. Nane, siruwo ke nomutengura? Mwasiga nge.”

Cuando atardeció, Simbegwire se trepó a un árbol muy alto que estaba cerca de un riachuelo e hizo una cama en sus ramas. Mientras se quedaba dormida, ella cantaba: “Maamá, maamá, maamá, me abandonaste. Me abandonaste y nunca regresaste. Mi padre ya no me ama. Madre, ¿cuándo regresarás? Me abandonaste.”


Ngurangura zo kukwamako, Simbegwire ta dimbi simpe rusumo rooro. Apa va wizire vakadi kediva va ya kuhwe, tava zuvhu rusumo rweguwo runa kutundilira kositji sosire. Awo kwagazazarere asi nampo mpepo zina kepepagura mahako, makura tava twikire noyirugana yawo. Nye mukadi gumwe yipo gapurakenene nawa rusumo oro.

A la mañana siguiente, Simbegwire cantó una vez más. Cuando unas mujeres vinieron a lavar sus ropas en el riachuelo, escucharon la triste canción que venía de lo alto del árbol. Pensaron que sólo era el viento moviendo las hojas, y siguieron con su trabajo. Pero una de las mujeres le puso más atención a la canción.


Ogu mukadi ta tara keguru lyositji. Apa ga mwene mukadonagona noyizupangwidi yendi yonguho, ta lili, “Simbegwire, munwa mumbyange gomugara!” Vakadi wokuhupako tava hageke ku kuhwa va vatere Simbagwire kuhumburuka kositji. Mukurwa goguhwe gomukadi makura ta mu lidingire a mu pakere mbili.

Esta mujer miró hacia arriba del árbol. Cuando vio a la niña con su manta en pedazos, gritó, “¡Simbegwire, la hija de mi hermano!” Las otras mujeres dejaron de lavar y ayudaron a Simbegwire a bajar del árbol. Su tía la abrazó y trató de consolarla.


Simbegwire ta mu gusa nye mukurwa goguhwe gomukadi a mu tware kembo lyendi, Age kwa pere simbagwire nondja dougenya, ta mu tura pombete nonguho zendi. Masiku ogo, Simbegwire kwa lilire komeho a rare. Nye kapisi mahodi geguwo. Morwa gadivire asi ozina gona tava mu pakere mbili.

La tía de Simbegwire la llevó a su casa. Le dio de comer, y la acomodó en la cama con la manta de su madre. Esa noche, Simbegwire lloraba mientras se quedaba dormida. Pero eran lágrimas de alegría. Sabía que su tía cuidaría de ella.


Apa va katengwire oguhwe kembo, tava ya gwana monzugo zendi mwato yuma. “Yinke yahoroka, Anita?” kwa pulire nomutjima gomudigu. Mukadi ta faturura asi Simbegwire kwa duka mo membo. “Ame kwa here a fumadeke nge” yimo a na kuuyunga. “Nye nampo ame ngani mu vyukilire kumutantera.” Oguhwe va Simbegwire tava tundu membo noku vyukilira vaze kediva. Tava ka twikira vaze komukunda oku ga kara mukurwendi gomukadi noku ka pura nsene asi vamonako Simbengwire.

Cuando el padre de Simbegwire regresó a casa, encontró su habitación vacía. “¿Qué ocurrió, Anita?” él preguntó con gran tristeza. La mujer le dijo que Simbegwire había huido de casa. “Quería que me respetara,” ella dijo. “Pero quizás fui muy estricta.” El padre de Simbegwire salió de la casa y caminó con dirección hacia el riachuelo. Siguió caminando hasta la villa de su hermana para preguntarle por Simbegwire.


Simbegwire kwa danaukire noyipwa yendi apa gamwene oguhwe koure. Age kwa kere no woma asi nampo oguhwe kuvhura vahanduke, makura ta dukire monzugo aka vande. Nye oguhwe tava zi kwendi makura tava uuyunga asi, “Simbegwire, ono ya gwana onane woge wovawa. A va vakuhara noku kuzuvha. Ame kwa kulizuvha mfumwa ntani nakuhara.” Yipo va lizuvasanene asi Simbagwire ta kara namumbya goguhwe gomukadi ku kwama omu ana hara mwene.

Simbegwire estaba jugando con sus primos cuando vio a su padre de lejos. Ella tenía miedo de que estuviera enfadado, así que corrió a esconderse. Pero su padre la siguió y le dijo, “Simbegwire, has encontrado a la madre perfecta para ti. Una madre que te ama y te entiende. Estoy orgulloso de ti y te amo.” Los dos estaban de acuerdo en que Simbegwire podía quedarse con su tía el tiempo que quisiera.


Oguhwe ngava ya mu tarerepo nkenye ezuva. Ngava wiza na Anita. Ta kwata ewoko lya Simbagwire. “Mbili musesugona, ame kwa kere mepuko,” age ta lili. “Kuvhura o pulisire nge ni heteke ko hena?” Simbagwire ta tara oguhwe ntani nosipara sawo sosinka. Makura age ta heda komeho kuliwora ntani ta tura mawoko gendi korutu rwa Anita

Su padre la visitaba todos los días. Con el paso del tiempo, él llevó a Anita. Ella tomó la mando de Simbegwire. “Lo siento mucho pequeñita, me equivoqué,” le dijo. “¿Me darías otra oportunidad?” Simbegwire volteó a mirar a su padre, quien lucía preocupado. Entonces, ella se acercó a Anita lentamente y la abrazó.


Sivike sokukwama ko, Anita ta zigida Simbegwire, kumwe noyipwa yendi ntani namukurwa goguhwe gomukadi, va wize va ya lye kumwe kembo lyoguhwe. Yininke yoyiwa! Anita kwa terekere nondja nadinye edi gahara Simbagwire, nkenye gumwe kwalire dogoro ana kuta. Ano vanona kwa danaukire siruwo oso vakorona awo kuna ku uuyunga. Simbagwire kwa hefe ntani kwa lizuvhire upenda. Age ta tokora, asi ntaantani, ntaantani a tengure kembo a ya tunge noguhwe nozina wositumbwena

A la semana siguiente, Anita invitó a Simbegwire, a sus primos y a su tía, a cenar en su casa. ¡Qué gran festín! Anita cocinó todas las comidas favoritas de Simbegwire, y todos comieron hasta quedar satisfechos. Luego, los niños jugaron y los adultos charlaron. Simbegwire se sentía feliz y valiente. Ella había decidido que pronto, muy pronto, regresaría a casa para vivir con su padre y su madrastra.


Texto: Rukia Nantale
Ilustraciones: Benjamin Mitchley
Translated by: Anna Sengumbe
Lengua: kwangali
Nivel: Nivel 5
Fuente: Simbegwire del African Storybook
Licencia Creative Commons
Esta obra está bajo una Creative Commons Atribución 3.0 Internacional.
Leer más cuentos nivel 5:
Opciones
Regresar a lista de cuentos Descargar PDF