Odongo naApiyo ova kala moshilando naxe. Ova li va hala nokuhalela efudo li fike. Hamolwaashi, ashike ofikola oya pata. Ashike unene omolwaashi ohava kala va hala okuya va ka talele po inakulu. Inakulu okwa li momukunda hamu kwatwa eeshi wa li u li popepi netale.
Odongo y Apiyo vivían en la ciudad con su padre. Esperaban con ansias sus vacaciones. No sólo porque cerraban la escuela, sino porque iban a visitar a su abuela. Ella vivía en una aldea de pescadores cerca de un gran lago.
Odongo naApiyo okwa li va hafa unene shaashi osha li efimbo loku ka talela po Meekulu wavo vali. Onguloshi ya tetekela efiku lokuya ova longela eendjato davo, ndele tava kala ve lilongekidila olweendo lile lokuya komukunda oko ku na inakulu. Okwa li va londokwa keemhofi ndele ova kala ashike tava popi kombinga yefudo lavo oufiku aushe.
Odongo y Apiyo estaban emocionados con la idea de visitar de nuevo a su abuela. La noche antes del viaje, empacaron sus cosas y dejaron todo listo para irse a la aldea. No pudieron dormir y se quedaron toda la noche hablando sobre sus vacaciones.
Ongula inene yefiku la shikula, ova londa moshihauto shaxe va ye komukunda. Ovashinga va pita peendudu, poifitukuti nomomapya otee. Ova li tava imbi vo tava valula omatuwa.
Temprano a la mañana siguiente, salieron de viaje a la aldea en el auto de su padre. Pasaron por las montañas y vieron animales salvajes y plantaciones de té. Contaron autos y cantaron canciones.
Konima yefimbo ounona okwa li ova loloka ndele tava kofa.
Al poco tiempo, se cansaron y se quedaron dormidos.
Odongo naApiya ova pendulwa kuxe eshi va fika komukunda. Ova hanga inakulu Nyar-Kanyada a fuwa po poshiinda koshi yomuti. Nyar-Kanyada melaka lOshiluo, otashi ti “okakadona kovanhu vaKanyada” Okwa li omukainhu muwa ye oku na eenghono.
El padre despertó a Odongo y Apiyo cuando llegaron a la aldea. Se encontraron a su abuela, Nyar-Kanyada, descansando con una manta debajo de un árbol. Nyar-Kanyada significa “hija de la gente de Kanyada” en el idioma Luo. La abuela era una mujer fuerte y hermosa.
Nyar-Kanyada okwe va tambula nawa meumbo ta imbi nehafo ye ta danisha neumbo alishe. Ovatekulu okwa li va hafa unene oku mu pa omaano oo kwa li ve mu etela okudja koshilando. “Tete natu patulule omaano ange,” Odongo ta ti. “Ahawe ange oo tete!” Apiyo ta ti.
Nyar-Kanyada les dio la bienvenida a su casa, bailando y cantando de alegría. Sus nietos estaban ansiosos por entregarle los regalos que le trajeron de la ciudad. “Abre mi regalo primero,” dijo Odongo. “¡No, mi regalo primero!” dijo Apiyo.
Después de abrir los regalos, Nyar-Kanyada le dio la bendición tradicional a sus nietos.
Konima Odongo na Apiyo ova ya pondje. Ova ka taataa oupuka veenghanga noudila.
Después, Odongo y Apiyo salieron a jugar. Persiguieron mariposas y aves.
Ova kala nokulonda komiti vo tave lishamine omeva ometale.
Escalaron árboles y chapotearon en el lago.
Eshi kwa toka ova shuna keumbo va ka lye ouvalelo. Manga ina va mana okulya vo ova wa onhundulu keemhofi!
Cuando oscureció, volvieron a la casa a cenar. ¡Se estaban quedando dormidos antes de terminar de comer!
Efiku la shikula ko, xe okwa shinga a shune koshilando e va fiya po naNyar-Kanyada.
Al día siguiente, el padre de los niños se fue de vuelta a la ciudad y los dejó con Nyar-Kanyada.
Odongo naApiyo ova kala nokukwafela inakulu noilonga yomeumbo. Okwa li hava ka tyava noku ka teka omeva. Okwa li yo hava ka ongela omai eexuxwa noku likola oihape moshikunino.
Odongo y Apiyo ayudaron a su abuela con las tareas del hogar. Fueron a buscar agua y leña. Recolectaron los huevos de las gallinas y recolectaron verduras de la huerta.
Nyar-Kanyada okwa honga outekulu okuteleka oshifima noku shi lya nomunghoka. Okwe va ulikila yo nhumbi olwishi lomaxuku eendunga dokokonata noku li lya neeshi da yofwa.
Nyar-Kanyada le enseñó a sus nietos a hacer ugali para comer con estofado. Les enseñó a hacer arroz con coco para comerlo con pescado asado.
Ongula yefiku limwe, Odongo okwa ka lifa eengobe dainakulu. Oda tondokela mepya lamushiinda. Omunafaalama okwa li a handukila Odongo neenghono. Okwa mu tilifa kutya ota diinine eengobe ote di idilile shaashi oda lya po oikunwa yaye. Okudja efiku olo, omumati okwa kala ha fi oshisho eengobe diha ye vali moupyakadi.
Una mañana, Odongo llevó a las vacas de su abuela a pastar. Pero las vacas entraron en la granja de un vecino. El vecino se enojó con Odongo. Lo amenazó con quedarse con las vacas por haberse comido sus cultivos. Después de ese día, Odongo se aseguró que las vacas no se volvieran a meter en problemas.
Efiku limwe, ounona ova ya nainakulu Nyar-Kanyada komalandifilo. Okwa li e na po okatala kaye ta landifa oihape, ofyuuka neefewa. Apiyo oku hole okulombwela ovalandi eendado doilandomwa. Odongo ye oha longele oinima oyo oya landwa kovalandi.
Otro día, los niños fueron al mercado con Nyar-Kanyada. Ella tenía un puesto para vender vegetales, azúcar y jabón. A Apiyo le gustaba decirle a los clientes cuánto costaban los productos. Odongo empacaba los productos para los clientes.
Pexulilo lefiku ngeenge va dimbuka ova nwa pamwe otee yoludi lwochai. Ounona ova kwafela inakulu okuvalula oimaliwa oyo a landifa fiku olo.
Al final del día, tomaban té juntos. Le ayudaban a su abuela a contar cuánto dinero había ganado.
Divadiva efudo ola pwa ko nounona ova li ve na okushuna koshilando. Nyar-Kanyada okwa pa Odongo ekopi ye Apiyo te mu pe ombidja youtalala. Okwe va longelela oikulya yavo yomolweendo.
Pero las vacaciones se terminaron muy rápido y los niños tuvieron que regresar a la ciudad. Nyar-Kanyada le regaló una gorra a Odongo y un chaleco a Apiyo. Luego les empacó comida para su viaje de vuelta a casa.
Eshi xe e va ila, kakwa li va hala okuya. Ounona ova indila Nyar-Kanyada a ye pamwe navo koshilando. Inakulu okwe limemesha ndee ta ti, “Ame onda kulupa nokukala moshilando. Ohandi kala nde mu teelele mu alukile vali komukunda.”
Cuando su padre vino a recogerlos, no querían irse. Los niños le suplicaron a Nyar-Kanyada que se fuera con ellos a la ciudad. Ella sonrió y les dijo: “Estoy muy vieja para la ciudad. Estaré esperándolos cuando vuelvan a mi aldea otra vez.”
Odongo naApiyo aveshe ova papatela inakulu ndele tave mu lekele.
Odongo y Apiyo le dieron un abrazo muy apretado y le dijeron adiós.
Eshi Odongo na Apiyo va alukila kofikola ova hepaulila ookaume kavo onghalamwenyo yokomukunda. Ounona vamwe okwa li ve udite kutya onghalamwenyo yokoshilando oi li nawa. Omanga vamwe va li ve wete yokomukunda oi li xwepo. Ashike ounona aveshe, ova dimina kutya Odongo naApiyo ove na inakulu muwa.
Cuando Odongo y Apiyo volvieron a la escuela, le hablaron a sus amigos acerca de la vida en la aldea. Algunos niños opinaron que la vida en la ciudad era buena. Otros opinaron que la aldea era mejor. ¡Pero lo más importante es que todos opinaron que Odongo y Apiyo tenían una abuela maravillosa!