Descargar PDF
Regresar a lista de cuentos

Omuṱena wa Vusi wa tja Lo que la hermana de Vusi dijo

Texto Nina Orange

Ilustraciones Wiehan de Jager

Translated by Angelika Tjoutuku & Asnath Mundjindjiri

Lengua herero

Nivel Nivel 4

Contar el cuento completo

Velocidad del audio

Reproducir automáticamente


Rukuru mukukomunene Tjikukae wa Vusi we mu isana, “Vusi twara ei ndi kovanene voye. Ovo mave vanga okuungura otjikuki otjinene tjorukupo rwomuṱena kwoye.”

Temprano en la mañana, la abuelita de Vusi le dijo, “Vusi, por favor, lleva este huevo a tus padres. Ellos quieren hacer un pastel muy grande para la boda de tu hermana.”


Mondjira okuyenda kovanene ve, Vusi wa hakaenene novazondona vevari mbu mave pora ovihape. Omuzandona umwe wa hakana indi ei nu eri umbu momuti. Ei ari teka.

Cuando iba hacia la casa de sus padre, Vusi se encontró con dos chicos recogiendo frutas. Uno de los chicos le quitó el huevo a Vusi y lo lanzó a un árbol. El huevo se quebró.


“Ove wa tjiti tjike nao?” Vusi wa tja. “Ei ndo ra ri orotjikuki. Otjikuki otjorukupo romuṱena kwandje. Omuṱena kwandje ma katja vi nao tji pe hi na otjikuki tjorukupo?”

“¡¿Qué acabas de hacer?!” Vusi le gritó. “Ese huevo era para hacer el pastel de boda de mi hermana. ¿Qué dirá mi hermana cuando sepa que no habrá pastel de boda?”


Ovazondona va ningire ondjesiro kokutoka Vusi. “Kamaatu yenene okuvatera na ihi otjikuki, posiya ka yandje okati okaṱaṱero inga komuṱena kwoye,” umwe wavo wa tja. Vusi wa kaenda komeho nouyenda we.

Los chicos se disculparon por lo ocurrido. “No te podemos ayudar con la pastel, pero este palo para caminar es un regalo para tu hermana,” uno de los chicos dijo. Luego, Vusi siguió caminando.


Mondjira wa hakaene novarumendu vevari ovatunge vozondjuwo. “Mape ya atu ungurisa okati koye okakukutu nawa ngo?” umwe wavo wa pura. Posiya okati kaka ri okakukutu nawa okutunga na ko nu oko ake teka.

Mientras caminaba, se encontró con dos hombres que estaban construyendo una casa. “¿Nos dejarías usar ese fuerte palo?” uno de los hombres preguntó. Pero el palo no era lo suficientemente fuerte para trabajos de construcción, así que se quebró.


“Ove wa tjiti tjike nao?” Vusi wa tja. “Okati ngo ka ri otjiyandjewa komuṱena kwandje. Ovapore wovihape ve ndji pere okati ngo mena rokutja va teya ei ndi mari soku kaungura otjikuki. Otjikuki otjomukandi. Nambano kape na ei, kape notjikuki, nu kape notjiyandjewa. Omuṱena kwandje ma katja vi?”

“¿Qué acabas de hacer?” Vusi gritó. “Ese palo era un regalo para mi hermana. Los recolectores de fruta me lo dieron porque rompieron el huevo para el pastel de boda de mi hermana. Ahora, ni huevo, ni pastel, ni regalo habrá para su boda. ¡¿Qué dirá mi hermana?!”


Ovatunge va ningire ondjesiro kutja va teya okati. “Kamaatu yenene okuvatera notjikuki, posiya ka yandje ehozu ndi komuṱena kwoye,” umwe wa tja. Vusi wa kaenda komurungu nouyenda we.

Los constructores se disculparon por haber roto el palo. “No te podemos ayudar con la pastel, pero aquí tienes un poco de paja para tu hermana,” uno de ellos dijo. Y así, Vusi continuó caminando.


Mondjira, Vusi wa hakaene nomuṱuta nongombe. “Ehozu raye etjate ndo, kape na okuya e humbura kaṱiṱi?” ongombe ya pura. Nungwari indi ehozu ra tjata ngandu ndi ongombe tji ya rya arihe okumana.

Ahora Vusi se encontró con un granjero y una vaca. “¡Qué deliciosa paja! ¿Puedo comer un poquito?” la vaca preguntó. Pero la paja estaba tan rica que la vaca se la comió toda.


“Ove wa tjiti tjike nao?” Vusi wa tja. “Ehozu ra ri otjiyandjewa komuṱena kwandje. Ovatunge ve ndji pe ehozu ndo mena rokutja va teya okati kovapore vovihape. Ovapore vovihape ve ndji pere okati mena rokutja va teya ei roku kaungura otjikuki tjomuṱena kwandje. Otjikuki otjorukupo rwomuṱena kwandje. Nambano kape na ei, kape notjikuki, nu kape notjiyandjewa. “Omuṱena kwandje ma katja vi?”

“¿Qué acabas de hacer?” Vusi gritó. “Esa paja era un regalo para mi hermana. Los constructores me la dieron porque rompieron el palo de los recolectores de fruta. Los recolectores de fruta me regalaron el palo porque quebraron el huevo para el pastel de boda de mi hermana. Ahora, ni huevo, ni pastel, ni regalo habrá para su boda. ¡¿Qué dirá mi hermana?!”


Ongombe ya ningire ondjesiro kutja ya ri nomunenetima. Omuṱuta wa munu kutja Vusi nga twaerere ongombe otja otjiyandjewa komuṱena. Nu Vusi wa kaenda komurungu.

La vaca se disculpó por haber sido glotona. El granjero decidió regalarle la vaca a Vusi como un obsequio para la boda de su hermana. Y así pues, Vusi siguió caminando con la vaca.


Nu moiri yeriro rongurova ongombe ya tupuka okuyaruka komunyayo. Nungwari Vusi ndjira kati wa pandjara na kavaza eyuva a ratoko. Ovaṋangwa tjandje va utu okurya.

Pero la vaca se arrancó corriendo de vuelta donde el granjero a la hora de cenar. Vusi se perdió y llegó muy tarde a la boda de su hermana. Los invitados ya estaban comiendo.


“Me tjiti vi nai?” Vusi wa tja. “Ongombe ndja tupuka ondja ri otjiyandjewa, tji tja pimbi ehozu ndi mba pewa i ovatunge. Ovatunge ve ndji pe ehozu mena rokutja va teya okati kovapore vovihape. Ovapore vovihape ve ndji pe okati mena rokutja va teya ei rotjikuki. Otjikuki tja sokurira otjorukupo. Nambano kape na ei, kape na otjikuki, nu kape na otjiyandjewa.”

“¿Qué puedo hacer ahora?” Vusi dijo. “La vaca que se arrancó corriendo era un regalo para sustituir la paja que los constructores me habían regalado. Los constructores me dieron la paja porque rompieron el palo de los recolectores de fruta. Los recolectores de fruta me regalaron el palo porque quebraron el huevo para el pastel de boda de mi hermana. Ahora, ni huevo, ni pastel, ni regalo habrá para la boda.”


Omuṱena wa Vusi we ripura na tja, “Vusi muṱena kwandje, ami tjiri hi nokurikenda noviyandjewa. Ami hi nokurikenda notjikuki! Atuhe owete mba tu ri pamwe. Ami mbi nohange. Nambano riveta ozombanda zoye inḓa ozombwa nu tu yoroke pamwe meyuva ndi!” Nu Vusi wa tjiti nao.

La hermana de Vusi se quedó pensativa por un momento y luego dijo: “Vusi, hermano mío, no me interesan los regalos. ¡Ni siquiera me interesa el pastel de boda! Estamos todos reunidos y felices y yo estoy muy feliz también. ¡Ponte tu ropa elegante y celebremos!” Y así pues, eso fue lo que Vusi hizo.


Texto: Nina Orange
Ilustraciones: Wiehan de Jager
Translated by: Angelika Tjoutuku & Asnath Mundjindjiri
Lengua: herero
Nivel: Nivel 4
Fuente: What Vusi's sister said del African Storybook
Licencia Creative Commons
Esta obra está bajo una Creative Commons Atribución 3.0 Internacional.
Opciones
Regresar a lista de cuentos Descargar PDF