Sunan wannan yarinya Wangari Maathai, ‘yar kasar Kenya ce a gabashin Afrika.
En una aldea ubicada en la cuesta del Monte Kenia en África del Este, una niña pequeña trabajaba en los campos con su madre. Su nombre era Wangari.
Ta na sha’awar zama a waje, shi ya sa ta shuka iri a lambun gidansu.
A Wangari le encantaba estar afuera. En el huerto de su familia, ella separaba la tierra con su machete y plantaba pequeñas semillas en la tierra tibia.
Lokacin da tafi san tafiya gida shi ne bayan faduwar rana, ta na bin kwararo dan zuwa gida ta na kuma kallan shuke-shuke.
Su momento favorito del día era justo después del anochecer. Cuando se ponía muy oscuro y no podía mirar las plantas. Entonces era cuando Wangari sabía que debía regresar a casa. Ella caminaba por los senderos angostos del campo, cruzando los ríos que estaban en su camino.
Duk da kwazan da ta ke da shi, iyayanta ba sa san ta je makaranta domin taimaka masu aiki a gida. Da ta cika shekara bakwai sai yayanta ya rinjayi iyayenta domin ta je makaranta.
Wangari era una niña astuta y no podía esperar para ir a la escuela. Pero su madre y padre querían que ella se quedara para ayudarlos con los quehaceres del hogar. Cuando cumplió siete años, su hermano mayor convenció a sus padres para que ella fuera a la escuela.
Wangari ta yi murna matuka lokacin da aka gaiya ce ta zuwa Amurka ta yi karatu, sakamakon kwazanta na san karatun littattafai.
¡A ella le gusta aprender! Wangari aprende muy rápido con cada libro que lee. A ella le iba tan bien en la escuela que la invitaron a estudiar en Estados Unidos. ¡Wangari estaba muy entusiasmada! Ella quería aprender más acerca del mundo.
A Jami’ar Amuruka ta koyi sababin abubuwa da yawa, wadanda suka hada da rayuwar tsirai da yadda suke girma da yadda suke wasa da ‘yan uwanta a karkashin inuwar kyakkyawan bishiyoyin Kenya a daji.
En la universidad americana, Wangari aprendió muchas cosas nuevas. Ella estudió sobre las plantas y cómo ellas crecen. Y recordó cómo ella creció: jugando con su hermano bajo la sombra de árboles hermosos en los bosques de Kenia.
Da zarar ta koyi wani abu ya kan kara mata kaunar mutan Kenya, ta na son ganin su cikin farin ciki da ‘yanci, ta kan kuma tuna Afurika a matsayin gida.
Mientras más aprendía, más se daba cuenta de que le encantaba la gente de Kenia. Ella quería que ellos fueran felices y libres. Mientras más aprendía, más recordaba su casa en África.
Yayin da kamala karatun ta, sai ta dawo gida. Amma kasarta ta canja, manyan gonaki sun hade hade da hanya. Mata basu da itacen girki sanan jama’ar gari sun talauce, yara suna fama da yunwa.
Al finalizar sus estudios, regresó a Kenia. Pero su país había cambiado. Habían granjas enormes que atravesaban todo el territorio. Las mujeres no tenían madera para hacer fogatas para cocinar. La gente era pobre y los niños tenían hambre.
Wangari ta taimakawa mata sosai sun sami kudi saboda ta koya musu yadda za su shuka bishiyoyi su sayar dan taimakawa iyalensu. Wannan yasa mata suka zama masu alfahari da kansu.
Wangari sabía qué hacer. Les enseñó a las mujeres a plantar árboles con semillas. Las mujeres vendían los árboles y usaban aquel dinero para cuidar a sus familias. Las mujeres estaban muy contentas. Wangari las había ayudado a sentirse poderosas y fuertes.
Bayan lokaci mai tsawo bishiyoyi sun girma sun zama daji, koguna suka fara gudanya, sakonta sai ya fara mamaye Afurika. A yau milliyoyin bishiyoyi sun samu a sakamakon gudunmuwar irin da Wangari ta samar.
Con el paso del tiempo, los árboles nuevos siguieron creciendo hacia el bosque, y los ríos comenzaron a fluir nuevamente. El mensaje de Wangari se difundió por toda África. Hoy en día, millones de árboles han crecido gracias a las semillas de Wangari.
Mutanen duniya baki daya sun yaba da kwazon ta, saboda haka ne ma aka karama ta da shahararriyar kyautar nan ta zaman lafiya ta duniya (NOVEL). Ita ce mace ta farko da ta fara samun kyautar a Afurika.
Wangari había trabajado muy duro. La gente de alrededor del mundo lo notó, y le otorgaron un premio famoso. Se llama Premio Nobel de la Paz ella fue la primera mujer africana en recibirlo.
Wangari ta mutu a shekara ta dubu biyu da sha daya (2011), amma mu kan tuna ta duk lokacin da muka ga kyawawan bishiyoyi.
Wangari murió el año 2011, pero la podemos recordar cada vez que miramos un hermoso árbol.