Mia vilaĝo havis multajn problemojn. Ni viciĝis longe por akiri akvon de unu krano.
Mi pueblo tenía muchos problemas. Hacíamos una larga fila para recolectar agua de una llave.
Ni atendis manĝaĵon donacitan de aliuloj.
Esperábamos la comida que otros donaban.
Ni ŝlosis frue la domojn pro ŝtelistoj.
Cerrábamos con llave nuestras casas temprano por los ladrones.
Multaj infanoj forlasis la lernejon.
Muchos niños abandonaban la escuela.
Junaj knabinoj laboris kiel servistinoj en aliaj vilaĝoj.
Las chicas jóvenes trabajaban como sirvientas en otros pueblos.
Junaj knaboj vagis tra la vilaĝo, dum aliuloj laboris en la bienoj de homoj.
Los chicos jóvenes daban vueltas en el pueblo mientras otros trabajaban en granjas.
Kiam la vento blovis, forĵetitaj paperpecoj pendiĝis sur la arboj kaj la bariloj.
Cuando el viento soplaba, residuos de papel quedaban colgando en los árboles y cercas.
Homoj tranĉis sin per rompitaj vitropecoj, kiujn aliuloj ĵetis senatente.
La gente se cortaba con vidrios rotos que habían sido tirados descuidadamente.
Tiam, unu tagon, la krano sekiĝis kaj niaj akvujoj malpleniĝis.
Hasta que un día, las llaves se secaron y nuestros contenedores quedaron vacíos.
Mia patro marŝis de unu domo al alia kaj petis homojn ĉeesti vilaĝan kunvenon.
Mi padre recorrió todas las casas pidiéndole a la gente que asistiera a una reunión en la villa.
Homoj kunvenis sub granda arbo kaj aŭskultis.
La gente se reunió debajo de un árbol grande para escuchar.
Mia patro ekstaris kaj diris, “Ni devas kunlabori por solvi niajn problemojn.”
Mi padre se puso de pie y dijo, “Necesitamos trabajar juntos para resolver nuestros problemas.”
Okjara Juma, kiu sidis sur trunko de arbo, ekkriis, “Mi povas helpi purigi.”
Juma, quien tenía ocho años y estaba sentado en un tronco de un árbol, gritó, “¡Yo puedo ayudar limpiando!”
Unu virino diris, “La virinoj povas aliĝi kun mi por kreskigi manĝaĵon.”
Una mujer dijo, “Las mujeres pueden reunirse conmigo para cultivar alimentos.”
Alia viro stariĝis kaj diris, “La viroj fosos puton.”
Otro hombre se puso de pie y dijo, “Los hombres construiremos un pozo.”
Ni ĉiuj ekkriis unuvoĉe, “Ni devas ŝanĝi niajn vivojn.” Ekde tiam, ni kunlaboris por solvi niajn problemojn.
Todos juntos gritamos a una voz, “Nosotros debemos cambiar nuestras vidas.” Y desde ese día, todos trabajamos juntos para solucionar nuestros problemas.
