Descargar PDF
Regresar a lista de cuentos

گۆرانیه‌کانی ساكیما La canción de Sakima

Texto Ursula Nafula

Ilustraciones Peris Wachuka

Translated by Agri Afshin

Lengua kurdo sorani

Nivel Nivel 3

Contar el cuento completo El audio no está disponible actualmente.


ساكیما لەگەڵ دایك و باوك و خوشكە چوار ساڵەكەی دەژیا. ئەوان لەسەر مڵکی پیاوێكی دۆڵەمەند دەژیان. خانوە بچكۆڵه‌که‌‌ی ئه‌وان بە حەسیر داپۆشراوبوو و لە كۆتایی ڕیزە دارەكاندا بوو.

Sakima vivía con sus padres y su hermana de cuatro años de edad. Vivían en el terreno de un hombre rico. Su choza de paja estaba al final de una fila de árboles.


كاتێك ساكیما تەمەنی سێ ساڵان بوو، نەخۆش كەوت و سۆمای چاوەكانی لە دەست دا. ساكیما كەسێكی بەهرەمەند بوو.

Cuando Sakima tenía tres años de edad, se enfermó y perdió la vista. Sakima era un chico talentoso.


ساكیما زۆر شتی دەتوانی بکات كە كوڕە‌کانی ته‌مه‌ن شەش ساڵە نەیاندەتوانی بیكەن. بۆ نموونە ئەو دەیتوانی لەگەڵ ئەندامانی بەتەمەنی گوندەكەیان دابنیشێت و باسی بابەتی گرنگ بكات.

Sakima hacía muchas cosas que los otros chicos de seis años no podían hacer. Por ejemplo, podía sentarse con los miembros mayores de la aldea y discutir asuntos importantes.


دایك و باوكی ساكیما لە ماڵی پیاوێکی دۆ‌ڵەمەند كاریان دەكرد. ئەوان بەیانیان زوو دەڕۆیشتن و ئێواران درەنگ دەهاتنەوە. ساكیما لەگەڵ خوشكە بچوکه‌که‌ی بە تەنیا دەمانەوە.

Los padres de Sakima trabajaban en la casa del hombre rico. Salían a trabajar temprano en la mañana y volvían a casa tarde por la noche. Sakima se quedaba con su hermana pequeña.


ساكیما حەزی لە گۆرانی گوتن بوو. رۆژێك دایكی لێی پرسی: “ساكیما، ئەو گۆرانیانە لە كوێ فێر بووی؟”

A Sakima le encantaba cantar. Un día su madre le preguntó, “¿Dónde aprendes estas canciones, Sakima?”


ساكیما وەڵامی دایەوە: “هەر لەپڕ بۆم دێن، دایە. من لە مێشكی خۆم گوێم لێ دەبن و دواتر دەیانڵێمەوە.”

Sakima le respondió, “Simplemente llegan, madre. Las escucho en mi cabeza y después las canto.”


ساكیما پێی خۆش بوو گۆرانی بۆ خوشكە بچووكەكەی بڵێت بەتایبەت كاتێك كە برسی دەبوو. خوشكەكەی گوێی بۆ ئه‌و گۆرانییه‌ی ڕاده‌دگرت که حەزی لێ بوو، ئەویش گۆرانیه‌که‌ی بۆ ده‌گوت. ئەو بە دەنگە هێمنكەرەوەكە خۆی رادەژاند.

A Sakima le gustaba cantarle a su hermana pequeña, especialmente cuando ella tenía hambre. Su hermana le escuchaba cantar la canción favorita de Sakima. Y se relajaba bailando con su canción.


خوشكەكەی داوای لێكرد: “ساكیما دەتوانی ئەو گۆرانیەم دوبارە و دوبارە بۆ بڵێیەوە؟” ساكیماش به قسه‌ی ده‌كرد و گۆرانیەكەی دوبارە و دوباره بۆ ده‌گوتەوە.

“¿Podrías cantarla una y otra vez, Sakima?”, le suplicaba su hermana. Sakima asentía y le cantaba una y otra vez.


شەوێكیان كاتێ دایك و باوكی بۆ ماڵەوە گەڕانەوە، ئەوان زۆر بێدەنگ بوون. ساكیما دەیزانی كە شتێك روویداوە.

Una noche después del trabajo, sus padres volvieron muy callados. Sakima sabía que algo estaba mal.


ساكیما پرسی: “دایە، بابە، چی رویداوە؟” ساكیما تێگەیشت كە كوڕی پیاوە دۆڵەمەندەكە ون بووه. پیاوەكە زۆر نیگەران و تەنیایە.

“¿Cuál es el problema, madre, padre?” Preguntó Sakima. Sakima se enteró que el hijo del hombre rico se había perdido. El hombre se sentía muy triste y solo.


ساكیما بە دایك و باوكی گوت: “من دەتوانم گۆرانی بۆ بڵێم. لە وانەیە ئەو دووبارە خۆشحاڵ ببێتەوە.” بەڵام دایك و باوكی داواكەیان رەت كردەووە. ئەوان گوتیان: “ئەو زۆر دۆڵەمەندە. تۆ تەنیا كوڕێكی نابینای. تۆ پێت وایە گۆرانیەكەی تۆ دەتوانێ یارمەتی ئەو بدات؟”

“Yo puedo cantar para él. Quizá eso lo hará feliz,” le dijo Sakima a sus padres. Pero sus padres lo desestimaron. “Él es muy rico. Tú sólo eres un chico ciego. ¿Crees que tu canción lo va a ayudar?”


لەگەڵ ئەوەشدا ساكیما هەر كۆڵی نەدا. خوشكە بچووكەكەشی پشتگیری كرد و گوتی: “گۆرانیەكانی ساكیما ئارامم دەكەنەوە كاتێك برسی دەبم. هەروەها پیاوە دۆڵەمەندەکەش ئارام دەکەنەوە.”

Pero Sakima no se rindió. Su hermana pequeña lo apoyó. Le dijo: “Las canciones de Sakima me ayudan cuando tengo hambre. Van a tranquilizar al hombre rico también.”


رۆژی داهاتو ساكیما داوای لە خوشكە بچكۆلەكەی كرد ببێته چاوساغی بۆ چوونه ماڵی پیاوە دەوڵەمەندەكە.

Al día siguiente, Sakima le pidió a su hermana pequeña que lo llevara a la casa del hombre rico.


ئەو لە ژێر پەنجەرەیەكی گەورە راوەستا و دەستی بە گوتنی ئەو گۆرانیەی كرد كە بۆ خۆی زۆری حەز لێ بوو. ورده، ورده سەری پیاوە دۆڵەمەندەكە لە ناو پەنجەرە گه‌وره‌که وەدەركەوت.

Se paró debajo de una gran ventana y empezó a cantar su canción favorita. Lentamente, el hombre rico comenzó a asomar su cabeza por la gran ventana.


كرێكارەكان دەستیان لە كارەكانیان هەڵگرت. ئەوان گوێیان بۆ سترانە خۆشه‌‌که‌ی ساكیما راگرت. بەڵام پیاوێك گوتی: “هیچ كەس نەیتوانیوە دڵنەوایی به‌ڕێوه‌به‌ر بداتەوە. ئێستا ئەم مندالە نابینایە پێی وایە دەتوانێ دڵنەوایی ئەو بداتەوە؟”

Los trabajadores dejaron de hacer sus tareas. Escucharon la hermosa canción de Sakima. Pero un hombre dijo, “Nadie ha podido consolar al jefe. ¿Acaso este chico ciego cree que él puede consolarlo?”


ساكیما لە گۆرانی گوتن تەواو بوو و رووی وەرسووڕاند بۆ ئەوەی بڕوات. بەڵام پیاوە دۆڵەمەندەكە بەخێرایی هاتە دەرەوە و گوتی: “تكایە دووبارە گورانییەكە بڵێوە.”

Sakima terminó de cantar y se dio vuelta para irse. Pero el hombre rico salió de prisa y dijo: “Por favor canta de nuevo.”


رێك هەر لەو كاتەدا دوو پیاو هاتن كە یه‌کێکیان له سه‌ر ته‌خته‌به‌ره پێ بوو. ئەوان كوڕی پیاوە دۆڵەمەندەكەیان دۆزیبۆوه‌، که لێیدرا بوو و له قه‌راخ رێگا به‌جێیان هێشت بوو.

En ese mismo momento, llegaron dos hombres que llevaban a alguien en una camilla. Habían encontrado al hijo del hombre rico apaleado y tirado a un lado del camino.


پیاوە دەوڵەمەندەكە زۆر خۆشحاڵ بوو كاتێ دووبارە چاوی بە كوڕەكەی كەوتەوە. ئەو پاداشتی ساكیمای كرد لەبەر ئەوەی دڵنەوایی دابۆوه. ئەو كوڕەكەی و ساكیمای بۆ نەخۆشخانە برد. ساكیما دووبارە بینایی بۆ چاوەكانی گەڕایەوە.

El hombre rico estaba muy feliz de ver a su hijo otra vez. Y le dio una recompensa a Sakima por consolarlo. Llevó a su hijo y a Sakima al hospital para que Sakima pudiera recuperar la vista.


Texto: Ursula Nafula
Ilustraciones: Peris Wachuka
Translated by: Agri Afshin
Lengua: kurdo sorani
Nivel: Nivel 3
Fuente: Sakima's song del African Storybook
Licencia Creative Commons
Esta obra está bajo una Creative Commons Atribución 4.0 Internacional.
Opciones
Regresar a lista de cuentos Descargar PDF