Descargar PDF
Regresar a lista de cuentos

مۆزەكانی نه‌نک Los plátanos de mi abuela

Texto Ursula Nafula

Ilustraciones Catherine Groenewald

Translated by Agri Afshin

Lengua kurdo sorani

Nivel Nivel 4

Contar el cuento completo El audio no está disponible actualmente.


باغچەكەی نه‌نه پڕ بوو لە گەنمەشامی و هەرزن و مانیۆك. بەڵام مۆزەكان لە هەموان باشتر بوون. هەرچەند كە نه‌نکم نەوەی زۆری هەبوون، بەڵام من بەنهێنی زانیم، كە من لای ئەو لە هەموان خۆشه‌ویسترم. ئەو زۆربەی كاتەكان منی بۆ ماڵی خۆی بانگێشت دەكرد. هه‌روه‌ها ئه‌و نهێنی وردی پێ دەگوتم. بەڵام ئەو نهێنییەكی هەبوو كە لە منی ئاشكرا نەدەكرد: ئەو مۆزە گەیوەكانی لە كوێ دادەنان.

El huerto de mi abuela era maravilloso y tenía mucho sorgo, mijo y yuca. Pero lo mejor de todo eran los plátanos. Aunque mi abuela tenía muchos nietos, yo, en secreto, sabía que era su favorita. Me invitaba a su casa muy a menudo. También me contaba muchos secretos. Pero había un secreto que nunca me contó: el lugar donde ella hacía madurar los plátanos.


رۆژێكیان من سەبەتەیەكی حەسیری گەورەم بینی كە لە دەرەوە لەبەر ماڵی نه‌نکم داندرابوو. كاتێك كە من پرسیارم لێ كرد ئەوە بۆ چییە، وه‌ڵامێك كە وەرمگرتەوە ئەوەبوو : “ئەوە سەوەتە جادوەكەی منە.” لە تەنیشت سەبەتەكە، گەڵای دارەمۆزێكی زۆری لێ بوو كە نه‌نکم سەروبنی پێ دەكردن. من بە حه‌زه‌وه‌ پرسیارم لێكرد: “نه‌نه‌ ئەو گەڵایانە بۆچی به‌کار دێنی ؟” تاقە وڵامێك كە دەستم كەوت ئەوە بوو : “ئەوانە گەڵا جادوه‌ كانی منن.”

Un día vi un gran canasto de paja que estaba al sol, afuera de la casa de mi abuela. Cuando le pregunté para qué era, sólo me respondió: “Es mi canasto mágico”. Al lado del canasto, habían varias hojas de plátano que mi abuela volteaba de vez en cuando. Yo sentí curiosidad. “¿Para qué son las hojas, abuela?” le pregunté. Ella sólo me respondió: “Son mis hojas mágicas”.


تەماشاكردنی نه‌نک، مۆزەكان، گەڵای دارە مۆز، سەبەتە گەورە حەسیرییەكە زۆر سه‌رنجڕاكێش بوو. بەڵام نه‌نکم منی بۆ كارێك بۆ لای دایكم نارد. “نه‌نه‌، تكایە، لێمگه‌ڕێ كاتێك تۆ ئامادەی دەكەی با چاوت لێكەم…” ئەوتکای کرد: “کچم هێندە لاسار مەبە، ئەو كارەی پێم گوتی بڕۆ ئەنجامی بدە.” من بە هەڵاتن ئەوێم بە جێ هێشت.

Me pareció muy interesante observar a mi abuela, los plátanos, las hojas de plátano y al gran canasto de paja. Pero mi abuela me ordenó que fuera donde mi madre a hacer un mandado. “Abuela, por favor, déjame mirar cómo preparas…” “No seas testaruda, niña, haz lo que te digo,” insistió. Me fui corriendo.


كاتێك گەڕامەوە نه‌نکم لە دەرەوە دانیشتبوو، بەڵام سەبەتەکه‌ ومۆزەكان لەوێ نەبوون. “نه‌نه‌، سەبەتە‌که لە كوێیه‌ ؟ مۆزەكان لە كوێن و له کوێن …؟” بەڵام تاقە وه‌ڵامێك دەستم كەوت، ئەوە بوو: “ئەوان لە جێگا جادویەكەی منن.” ئەوە زۆر هیوابڕاوكەر بوو!

Cuando regresé, mi abuela estaba sentada afuera pero no tenía el canasto ni los plátanos. “Abuela, ¿dónde está el canasto, dónde están todos los plátanos, y dónde…?” pero solamente me respondió, “Están en mi lugar mágico.” ¡Fue muy decepcionante!


دوو رۆژ دواتر، نه‌نکم منی نارد كە وه‌کازی لە ژووری نوستنەكەی بۆ بێنم. هەر كە دەرگاكەم كردەوە بۆنێكی زۆری مۆزە گەیوەكانم کرد. لە قوژبنی ناو ژوورەكەدا، سەبەتە گەورە حەسیرییە جادوه‌ كەی نه‌نکمی لێ بوو. ئەو بە جوانی بە پەتوویەكی كۆن شاردرابۆوه‌. من له‌ سه‌رم هه‌ڵدایه‌وه‌و بۆنێکی خۆشم کرد.

Dos días más tarde, mi abuela me envió a su habitación a buscar su bastón. Apenas abrí la puerta, sentí el fuerte aroma de los plátanos madurando. Dentro de la habitación estaba el gran canasto mágico de paja de mi abuela. Estaba bien escondido bajo una vieja manta. La levanté y olí ese glorioso aroma.


دەنگی نه‌نکم رایچڵەكاندم، كاتێك بانگی كردم: “ئەوە تۆ چی دەكەی؟ زووكە وه‌کازه‌که‌م بۆ بێنە.” منیش بە پەلە پەل بە وه‌کازه‌که‌یه‌وه هاتمە دەرەوە. نه‌نکم پرسی: “ئەوە بە چی پێدەكەنی؟” پرسیارەكەی وای لێکردم که ئێساش زه‌رده‌خه‌نه‌م له سه‌ر لێوان بێت به ئاشکرا کردنی جێگا جادوه‌که‌‌ی ئه‌و.

Me asusté cuando escuché que mi abuela me llamaba, “¿Qué estás haciendo? Apúrate y tráeme mi bastón.” Me apresuré en llevarle su bastón. “¿Por qué sonríes?” me preguntó mi abuela. Su pregunta me hizo darme cuenta de que yo todavía estaba sonriendo por haber descubierto su lugar mágico.


رۆژی پاشتر، كاتێك نه‌نکم بۆ سه‌ردانی دایكم هاتبوو، من بە خێرایی بۆ ماڵەكەی رۆیشتم تا جارێكی دیكە چاوم به مۆزەكانی بکه‌وی. هێشویەك مۆزی زۆر گەیشتووی لێبوو. من دانەیەكیانم برد و لە ناو کراسمدا شاردمەوە. پاشان سەبەتەكەم داپۆشیەوەو چوومە پشت خانووەكە و بە پەلە خواردم. ئەوە شیرینترین مۆزێك بوو كە تا ئێستا تامم كردبوو.

Al día siguiente, mi abuela vino a visitar a mi madre. En ese momento, corrí a su casa a revisar los plátanos otra vez. Había un montón de plátanos muy maduros. Cogí uno y lo escondí en mi vestido. Después de volver a cubrir el canasto, fui detrás de la casa y me lo comí rápidamente. Era el plátano más dulce que me había comido en toda mi vida.


رۆژی پاشتر كاتێك نه‌نکم لە باخچەكەدا خەریكی سەوزی ڕنینەوە بوو، من بەدزیەوە چوومە ژوورەوە و تەماشای مۆزەكانم كرد. زۆربه‌یان پێگەیشتبوون. من نەمتوانی كە خۆم رابگرم و هێشوویەكی چوار دانه‌م هەڵگرت. كاتێك كە بە ئەسپایی بەرەو دەرگاكە دەڕۆیشتم، لە دەرەوە گوێم لە دەنگی كۆخەی نه‌نکم بوو. من تەنیا توانیم مۆزەكان لە ژێرکراسه‌که‌مدا بشارمەوە و بەپشت ئه‌ودا بڕۆم.

Al día siguiente, cuando mi abuela estaba en su huerta recolectando vegetales, entré a su casa hurtadillas y revisé los plátanos. Casi todos estaban maduros. No pude evitar coger cuatro. Mientras caminaba de puntitas hacia la salida, escuché a mi abuela toser afuera. Logré esconder los plátanos bajo mi vestido y pasé caminando al lado de ella.


رۆژی پاشتر رۆژی بازاڕ كردن بوو. نه‌نه‌ بەیانی زوو لە خەو هەستابوو. ئەو هەمیشە مۆزی گەیوو و مانیۆكی دەبرد كە لە بازاردا بیانفرۆشێت. من بۆ سه‌ردانی ئەو لەو رۆژەدا پەلەم نەكرد. بەڵام من نەمدەتوانی بۆ ماوەیەكی زۆر خۆمی لێ دوور بخه‌مه‌وه.

El día siguiente era día de mercado. Mi abuela se despertó temprano. Ella siempre tomaba los plátanos maduros y la yuca para venderlos en el mercado. Ese día no me apresuré en ir a visitarla. Pero no pude evitarla por mucho tiempo.


درەنگانێكی ئەو شەوە لە لایەن دایكم، بابم و نه‌نکم بانگكرام. من دەمزانی بۆچیه. ئەو شەوە كاتێك من چووم راكشام كە بخەوم، دەمزانی من جارێكی دیكە هیچ كات ناتوانم نە لە نه‌نکم، نە لە دایك و بابم و بێ گومان نە لە هیچ كەسێكی دیكە دزی بكەم.

Más tarde esa noche, me llamaron mi madre, padre y abuela. Yo sabía por qué. Me fui a dormir habiendo aprendido que no podía volver a robar nunca más, ni a mi abuela, ni a mis padres, ni a nadie más.


Texto: Ursula Nafula
Ilustraciones: Catherine Groenewald
Translated by: Agri Afshin
Lengua: kurdo sorani
Nivel: Nivel 4
Fuente: Grandma's bananas del African Storybook
Licencia Creative Commons
Esta obra está bajo una Creative Commons Atribución 3.0 Internacional.
Opciones
Regresar a lista de cuentos Descargar PDF