Descargar PDF
Regresar a lista de cuentos

سیمبەگوێرە Simbegwire

Texto Rukia Nantale

Ilustraciones Benjamin Mitchley

Translated by Agri Afshin

Lengua kurdo sorani

Nivel Nivel 5

Contar el cuento completo El audio no está disponible actualmente.


كاتێ سیمبەگوێرە دایكی مرد، ئەو زۆر خەمبار بوو. باوكی سیمبەگوێرە هەموو هەوڵی خۆی دا بۆ ئەوەی ئاگای لە كچەكەی بێت. ئەوان كەم كەم توانیان دووبارە شادی بگەڕێننەوە بۆ ناو ماڵەكەیان بەبێ بوونی دایكی سیمبەگوێرە. هەموو بەیانییەك ئەوان دادەنیشتن و لەبارەی ئەو ڕۆژه‌ی لە پێشیان بوو قسەیان دەكرد. هەموو ئێواران پێكەوە چێشتیان لێ دەنا. دوای ئەوەی كە قاپەكانیان دەشوشت، باوكی سیمبەگوێرە یارمەتی كچەكەی دەدا بۆ ئەوەی وانەكانی بخوێنێ.

Cuando la madre de Simbegwire murió, ella estaba muy triste. El padre de Simbegwire hizo lo mejor que pudo para cuidar de su hija. Lentamente, aprendieron a ser felices de nuevo, sin la madre de Simbegwire. Cada mañana, se sentaban y hablaban sobre el siguiente día. Cada tarde, hacían la cena juntos. Luego, lavaban los platos y el padre de Simbegwire la ayudaba con sus tareas.


ڕۆژێك باوكی سیمبەگوێرە درەنگتر لە كاتی خۆی هاتەوە ماڵەوە. بانگی كچەكەی كرد: “كچم لە كوێی؟” سیمبەگوێرە بەرەو لای باوكی ڕای كرد. كاتێك سیمبەگوێرە بینی باوكی دەستی ژنێكی گرتووە، لە جێگای خۆی ڕاوەستا. باوكی گوتی: “كچم من دەمهەوێ كەسێكی تایبەتت پێ بناسێنم.” بە زەردەخەنەوە گوتی: “ئەمە ئانیتایە.”

Un día, el padre de Simbegwire llegó a casa más tarde de lo usual. “¿Dónde estás mi niña?” él preguntó. Simbegwire corrió hacia su padre, y quedó inmóvil cuando vio que él estaba tomado de la mano con una mujer. “Quiero que conozcas a alguien muy especial, mi niña. Ella es Anita,” dijo sonriendo.


ئانیتا گوتی: “سڵاو سیمبەگوێرە، باوكت لەبارەی تۆوە زۆر شتی بۆ باس كردووم”، بەڵام ئەو هیچ زەردەخەنەیەكی نیشان نەدا و دەستی سیمبەگوێرەی نەگرت. باوكی سیمبەگوێرە زۆر خۆشحاڵ بوو. باوكی لە بارەی ئەوە قسەی دەكرد، كە چەندە خۆشبەخت دەبن ئەگەر هەرسێكیان پێكەوە بژین. ئەو گوتی: “كچەكەم، هیوادارم كە ئانیتا وەكودایكت پەسند بكەی.”

“Hola Simbegwire, tu padre me ha contado mucho sobre ti,” dijo Anita. Pero no le sonrió ni tomó de la mano. El padre de Simbegwire estaba feliz y emocionado. Él habló sobre los tres viviendo juntos, y cuán bueno eso sería. “Mi niña, espero que aceptes a Anita como tu madre,” él dijo.


ژیانی سیمبەگوێرە گۆڕانی بەسەرداهات. ئەو چی دیكە كاتی نەبوو كە بەیانیان لەگەڵ باوكی پێكەوە دابنیشن. ئانیتا زۆربەی كارەكانی ماڵەوەی بە سیمبەگوێرە ئەنجام دەدا، بۆیە ئەو زۆر ماندوو دەبوو و ئیتر نەیدەتوانی شەوان ئەركەكانی قوتابخانەی ئەنجام بدات. ئەو دوای خواردنی ئێوارە یەكسەر دەچوو دەخەوت. تەنیا شتێك كە دڵی پێی خۆش بوو، لێفەیەکی ڕەنگاوڕەنگ بوو كە دایكی پێی دابوو. باوكی هەستی بەوه نه‌کرد بووكە كچەكەی غه‌مگینە.

La vida de Simbegwire cambió. Ya no tenía tiempo para sentarse con su padre por las mañanas. Anita le dio muchas tareas domésticas que la agotaban demasiado para hacer sus tareas escolares por las tardes. Ella se iba directo a su cama después de cenar. Su único consuelo era su manta colorida que su madre le regaló. El padre de Simbegwire no parecía notar que su hija estaba triste.


دوای چەند مانگێك باوكی سیمبەگوێرە پێی گوتن كە دەبێ بۆ ماوەیەك بەجێیان بهێڵێت. “من دەبێ سه‌فه‌ر بکه‌م له به‌ڕ کاره‌که‌م، بەڵام من دەزانم كە ئێوە ئاگاتان لە یەكتر دەبێ.” سیمبەگوێرە خەمبار بوو، بەڵام باوكی هەستی پێ نەكرد. ئانیتاش هیچی نەگوت، هەروەها ئەویش خۆشحاڵ نەبوو.

Después de varios meses, el padre de Simbegwire les dijo que él estaría fuera de casa por un tiempo. “Tengo que viajar por mi trabajo,” él dijo. “Pero sé que ustedes se cuidarán la una a la otra.” Simbegwire puso cara de decepción, pero su padre no la notó. Anita no dijo nada. Ella tampoco estaba contenta.


شتەكان تا دەهات بۆ سیمبەگوێرە خراپتر دەبوو. ئەگەر سیمبەگوێرە كارەكانی ماڵەوەی ئەنجام نەدابا یان گلەیی كردبا، ئەوا ئانیتا لێی دەدا. لە كاتی نانی ئێوارە ئانیتا زۆربەی خواردنەکەی دەخوارد و تەنیا كەمێكی بۆ سیمبەگوێرە دەهێشتەوە. سیمبەگوێرە هەموو شەوێك دەگریا و لێفەکەی دایكی لە باوەش دەگرت تا خه‌وی لێده‌که‌وت.

Las cosas se pusieron peores para Simbegwire. Si no terminaba sus tareas de la casa, o si se quejaba, Anita la golpeaba. Y a la hora de la cena, la mujer se comía la mayor parte de la comida, dejando sólo las sobras para Simbegwire. Cada noche, Simbegwire lloraba hasta quedarse dormida, abrazando la manta de su madre.


بەیانییەك، سیمبەگوێرە درەنگ لە خەو هەستا. ئانیتا بەسەریدا قیژاند كرد: “ئەی تەمبەڵ!” ئەو سیمبەگوێرەی لەسەر تەختی نوستنەكە فڕێدایە خوارەوە. لێفەخۆشەویستەکەی لە بزمارێك گیری كرد و دڕا.

Una mañana, Simbegwire se atrasó en levantarse. “¡Qué niña más floja!” Anita le gritó. Ella la tiró fuera de la cama. La manta tan preciada de Simbegwire que había quedado enganchada en un clavo, se rasgó en dos.


سیمبەگوێرە زۆر پەشۆكا بوو. ئەو بڕیاری دا كە لە ماڵ ڕابكا. سیمبەگوێرە پارچه‌کانی لێفەکەی دایكی و هەندێ خواردنی پێچایەوە و ماڵەكەی بەجێ هیشت. ئەو بەو ڕێگایەدا ڕۆیشت كە باوكی پێیدا ڕۆیشتبوو.

Simbegwire estaba muy enfadada. Ella decidió irse de su casa. Tomó los pedazos de la manta de su madre, empacó un poco de comida y se fue de casa. Siguió el mismo camino que su padre había tomado.


كاتی خۆر ئاوا بوو، سیمبەگوێرە بەسەر كەوت بۆ سەر دارێکی بەرز كە لە نزیك جۆگه‌له‌یه‌ک بوو. لەسەر لقی دارە‌که جێگا خەوی خۆی چاک کرد. سیمبەگوێرە بەر لەوەی خەوی لێ بكەوێ، هەر گۆرانی دەگوت: “دایە، دایە، دایە، تۆ بە جێت هێشتم. تۆ بەجێت هێشتم و ئیتر نەگەڕایەوە. باوكم چی دیكە منی خۆش ناوێ. دایە تۆ كەی دێیتەوە؟ تۆ بە جێتهێشتم.”

Cuando atardeció, Simbegwire se trepó a un árbol muy alto que estaba cerca de un riachuelo e hizo una cama en sus ramas. Mientras se quedaba dormida, ella cantaba: “Maamá, maamá, maamá, me abandonaste. Me abandonaste y nunca regresaste. Mi padre ya no me ama. Madre, ¿cuándo regresarás? Me abandonaste.”


رۆژی داهاتوو سیمبەگوێرە دووبارە گۆرانییەكەی گوتەوە. كاتێك ژنەكان هاتن بۆ ئەوەی لە جۆگه‌له‌که جلوبەرگ بشۆن، گوێیان لە گۆرانییەكی خەمناك بوو كە لە بەرزایی داره‌که‌وه دەنگی دەهات. ئەوان وایان زانی ئەو دەنگە بەهۆی لەرینەوەی گەڵای داره‌که‌وه‌یه که با دەیانجوڵێنێ، بۆیە بەردەوام بوون لە كارەكەی خۆیان، بەڵام یەكێك لە ژنەكان زۆر بە سەرنجەوە گوێی بۆ گۆرانییەكە ڕاگرت.

A la mañana siguiente, Simbegwire cantó una vez más. Cuando unas mujeres vinieron a lavar sus ropas en el riachuelo, escucharon la triste canción que venía de lo alto del árbol. Pensaron que sólo era el viento moviendo las hojas, y siguieron con su trabajo. Pero una de las mujeres le puso más atención a la canción.


ئەو ژنە سەری بەرز كردەوە و سەیری داره‌که‌ی كرد. كاتێ چاوی بە كچە بچکۆلانەکە كەوت كە لەتکە لێفەیەکی پێ بوو، هاواری كرد: “سیمبەگوێرە، برازاكەم!” ژنەكانی دیكەش دەستیان لە جل شوشتن هەڵگرت و یارمەتی سیمبەگوێرەیان دا كە لە داره‌که بیهێننە خوارەوە. پووری سیمبەگوێرەی لە باوەش گرت و هەوڵی دا ژیری بكاتەوە.

Esta mujer miró hacia arriba del árbol. Cuando vio a la niña con su manta en pedazos, gritó, “¡Simbegwire, la hija de mi hermano!” Las otras mujeres dejaron de lavar y ayudaron a Simbegwire a bajar del árbol. Su tía la abrazó y trató de consolarla.


پوره‌که‌ی سیمبه‌گوێره‌‌ی برده‌وه‌ ماڵی خۆی ئەو خواردنی گەرمی پێدا و ڕێگەی دا كە سیمبەگوێرە بە لێفەکەی دایكییەوە بخەوێ. ئەو شەوە سیمبەگوێرە هەر گریا تا خەوی لێ كەوت. بەڵام ئەم گریانە له خۆشیان بوو، له به‌ر ئەوه‌ی دەیزانی كە پووره‌که‌ی باش ئاگای لێی دەبێت.

La tía de Simbegwire la llevó a su casa. Le dio de comer, y la acomodó en la cama con la manta de su madre. Esa noche, Simbegwire lloraba mientras se quedaba dormida. Pero eran lágrimas de alegría. Sabía que su tía cuidaría de ella.


كاتێ باوكی هاتەوە ماڵێ، بینی كە ژوورەكەی سیمبەگوێرە كەسی لێ نیە، بۆیە بە نیگەرانییەوە لە ئانیتای پرسی: “چی ڕووی داوە؟ “ژنەكەی گوتی كە سیمبەگوێرە هەڵاتووە. دواتر گوتیشی: “من داوام لێ كردووە كە ڕێزم لێ بگرێ، بەڵام لەوانەیە من زۆر سەختگیر بووبم.” باوكی ماڵەكەی جێ هێشت و بەرەو جۆگه‌له‌که بەڕێ كەوت. دواتر بەردەوام بوو تا گەیشتە ئەو گوندەی خوشكەكەی لێ دەژیا بۆ ئەوەی بزانێ كە ئایا ئەو سیمبەگوێرەی نەدیوە.

Cuando el padre de Simbegwire regresó a casa, encontró su habitación vacía. “¿Qué ocurrió, Anita?” él preguntó con gran tristeza. La mujer le dijo que Simbegwire había huido de casa. “Quería que me respetara,” ella dijo. “Pero quizás fui muy estricta.” El padre de Simbegwire salió de la casa y caminó con dirección hacia el riachuelo. Siguió caminando hasta la villa de su hermana para preguntarle por Simbegwire.


سیمبەگوێرە خەریكی یاریكردن بوو لەگەڵ مناڵەكانی پووری كە لە دوورەوە باوكی بینی. ئەو ده‌ترسا لەوەی كە باوكی تووڕە بێت، بۆیە هەڵاتەوە ژووەوە خۆی شارده‌وه، بەڵام باوكی بەرەو لای ڕۆیشت و گوتی: “سیمبەگوێرە، تۆ باشترین دایكت بۆخۆت دۆزیوەتەوە. كەسێك كە تۆی خۆش دەوێت و لە تۆ تێدەگات. من شانازیت پێوە دەكەم و خۆشم دەوێی.” ئەوان لەسەر ئەوە ڕێكکەوتن كە سیمبەگوێرە تا ئەو كاتەی پێی خۆش بێ لە لای پووری بمێـنـێـتەوە.

Simbegwire estaba jugando con sus primos cuando vio a su padre de lejos. Ella tenía miedo de que estuviera enfadado, así que corrió a esconderse. Pero su padre la siguió y le dijo, “Simbegwire, has encontrado a la madre perfecta para ti. Una madre que te ama y te entiende. Estoy orgulloso de ti y te amo.” Los dos estaban de acuerdo en que Simbegwire podía quedarse con su tía el tiempo que quisiera.


باوكی هەموو ڕۆژێ سەردانی كچەكەی دەكرد. لە كۆتاییدا لەگەڵ ئانیتا هاتن. ئەو دەستی درێژ كرد بۆ ئەوەی دەستی سیمبەگوێرە بگرێت. دواتر گریا و گوتی: “بچكۆلانەكەم من زۆر داوای لێبووردنت لێ دەكەم، من هەڵەم كرد. ئایا دەرفەتێكی دیكەم پێ دەدەی؟” سیمبەگوێرە سەیرێکی باوكی كرد و بینی كە ڕوخسارێكی نیگەرانی هەیە، بۆیە بەرەو لای ئانیتا ڕۆیشت و دەستەكانی كردەووە و باوەشی بە ئانیتادا كرد.

Su padre la visitaba todos los días. Con el paso del tiempo, él llevó a Anita. Ella tomó la mando de Simbegwire. “Lo siento mucho pequeñita, me equivoqué,” le dijo. “¿Me darías otra oportunidad?” Simbegwire volteó a mirar a su padre, quien lucía preocupado. Entonces, ella se acercó a Anita lentamente y la abrazó.


هەفتەی دواتر ئانیتا، سیمبەگوێرە، پووری و مناڵەكانی پووری بۆ نانی ئێوارە بانگهێشت كرد. چ خوانێكی ڕازاوە! ئانیتا هەموو ئەو خواردنانەی دروست كردبوو كە سیمبەگوێرە حەزی لێبوون، تا تێربوون خواردیان. دواتر مناڵەكان خەریكی یاریكردن بوون و گەورەكان سەرقاڵی قسەكردن بوون. سیمبەگوێرە هەستی بە شادی و باوه‌ڕ به خۆ بوون كرد. ئەو بڕیاری دا، كە بە زوویی بگەڕێتەوە بۆ ماڵەوە بۆ ئەوەی لەگەڵ باوكی و زڕدایکی پێكەوە بژین.

A la semana siguiente, Anita invitó a Simbegwire, a sus primos y a su tía, a cenar en su casa. ¡Qué gran festín! Anita cocinó todas las comidas favoritas de Simbegwire, y todos comieron hasta quedar satisfechos. Luego, los niños jugaron y los adultos charlaron. Simbegwire se sentía feliz y valiente. Ella había decidido que pronto, muy pronto, regresaría a casa para vivir con su padre y su madrastra.


Texto: Rukia Nantale
Ilustraciones: Benjamin Mitchley
Translated by: Agri Afshin
Lengua: kurdo sorani
Nivel: Nivel 5
Fuente: Simbegwire del African Storybook
Licencia Creative Commons
Esta obra está bajo una Creative Commons Atribución 3.0 Internacional.
Leer más cuentos nivel 5:
Opciones
Regresar a lista de cuentos Descargar PDF