لە سەردەمانی زوو خەڵك هیچیان نەدەزانی. خەڵك نەیاندەزانی شت بچێنن یان پارچە بچنن یان كەرەستەی ئاسن دروست بكەن. خەڵك باوەڕیان وابوو خودایەك بە ناوی “نیاما” لە ئاسمانه که هەموو زانایاریه‌کانی جیهانی له لایە. ئەو هەموو زانایاریه‌کانی لەناو گۆزەیەكی گڵدا شاردۆته‌وه.
Hace mucho, mucho tiempo la gente no sabía nada. No sabían cómo cultivar, o cómo tejer tela, o cómo hacer herramientas de hierro. El dios Nyame arriba en el cielo tenía toda la sabiduría del mundo. La mantenía guardada en una vasija de barro.
رۆژێكیان نیاما بڕیاری دا كە گۆزەی پڕ لە زانایی بدات بە ئانانسی. هەر جارەی كە ئانانسی سەیری گۆزەكەی دەكرد، شتێكی نوێ فێر دەبوو. زۆر سەرنجڕاكێش بوو!
Un día, Nyame decidió darle la vasija de sabiduría a Anansi. Cada vez que Anansi se asomaba y miraba dentro de la vasija de barro, aprendía algo nuevo. ¡Qué impresionante!
ئانانسی چاوچنۆك بیری كردەووە: “من ئەم گۆزەیە لەسەر دارێک دەشارمەوە كە تەنیا خۆم بتوانم كەڵكی لێ وەربگرم!” ئەو پەتێكی درێژی هێناو لە دەوری گۆزەكەی ئاڵاند و لە كەمەری خۆی بەست و دواتر بەسەر دارەكە هەڵگەڕا، بەڵام زۆر بە سەختی دەیتوانی بە دارەكەدا هەڵگەڕێ، لەبەر ئەوەی هەموو جارێ گۆزەكە بە ئەژنۆی دەكەوت.
El codicioso Anansi pensó, “voy a guardar la vasija en la copa de un árbol muy alto. ¡Y será sólo mía!” Hiló un hilo largo, envolvió con él la vasija de barro, y lo ató a su cintura. Empezó a trepar el árbol. Pero se le hacía muy difícil trepar el árbol con la vasija constantemente pegándole en las rodillas.
كوڕە بچوكەكەی ئانانسی لەژێر دارەكە وەستابوو چاوی لێ دەكرد و گوتی: “ئاسانتر نەبوو كە ئەگەر ئەو گۆزەیەت لە كۆڵت بەستبا؟” ئەوجار ئانانسی هەوڵی دا كە گۆزەی پڕ لە زانایی لە پشتی ببەستێ. لە ڕاستیدا ئاوا زۆر ئاسانتر بوو.
Mientras tanto, el hijo pequeño de Anansi lo miraba desde abajo y le dijo, “¿No sería más fácil trepar si te ataras la vasija a tu espalda?” Anansi ató la vasija llena de sabiduría a su espalda y, efectivamente, fue mucho más fácil.
خەریك بوو لەترۆپکی دارەكە نزیك دەبوویەوە، بەڵام دواتر راوەستا و بیری كردەووە: “بڕیار وابوو هەر ئەمن هەموو زاناییەکم هەبێت، بەڵام ئێستا كوڕەكەم لە من ژیرترە!” ئانانسی زۆر توڕە بوو، بۆیە گۆزەكەی لەسەر دراره‌که‌وه فڕێدایە خوارەوە.
En un instante logró llegar a la copa del árbol. Pero entonces se detuvo a pensar: “Se supone que yo soy quien tiene toda la sabiduría, ¡pero mi hijo fue más listo que yo!” Anansi se enojó tanto que lanzó la vasija desde lo alto del árbol.
گۆزەكە شكا و بوو بە هەزار پارچە. ئەوجار زانایی ئازاد بوو بۆ هەموو كەس كە سوودی لێوەربگرێ. بەم جۆرە بوو كە خەڵك فێربوون زەوی بكێڵن، جلوبەرگ بدوروون و كەرەستەش لە ئاسن دروست بكەن، و هەموو شتەكانی دیكەش كە خەڵك دەزانن چۆن دروستیان بكەن.
Quedó hecha pedazos en el suelo. La sabiduría quedó libre y disponible para todos. Y así fue cómo la gente supo cultivar, tejer, hacer herramientas de hierro, y muchas otras cosas más.
Ghanaian folktale
Wiehan de Jager
Agri Afshin
kurdo sorani
Nivel 3
El audio no está disponible actualmente.
