Descargar PDF
Regresar a lista de cuentos

སྨོ་སྨོ་ཡི་ངང་ལག Los plátanos de mi abuela

Texto Ursula Nafula

Ilustraciones Catherine Groenewald

Translated by འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen

Lectura en voz alta པད་མ་ཆོས་སྒྲོན། Pema Choedon

Lengua tibetano

Nivel Nivel 4

Contar el cuento completo

Velocidad del audio

Reproducir automáticamente


སྨོ་སྨོ་ཡི་ཤིང་འབྲས་ལྡུམ་ར་ནི་ཡ་མཚན་ཞིག་ཡོད་ཅིང་། དེར་ཤིང་སྡོང་མོན་ཆག་དང་། ཁྲེ་རྒོད། ཁཱ་ས་ཝ་སོགས་ཀྱིས་ཁེངས་ཡོད་པ་རེད། ཡིན་ནའང་དེ་དག་གི་ནང་ནས་ཀྱང་ཡག་ཤོས་ནི་ངང་ལག་གི་ཤིང་སྡོང་རེད། སྤྱིར་སྨོ་སྨོ་ལ་ཚ་བོ་དང་ཚ་མོ་མང་པོ་ཡོད་ནའང་མོ་རང་གི་དགའ་མོས་ཆེ་ས་དེ་ང་རང་ཡིན་པ་ངས་གསང་སྟབས་ཀྱིས་ཤེས་སོང་། མོས་ནམ་རྒྱུན་ང་མོ་རང་གི་ཁྱིམ་ལ་སྐད་གཏོང་གི་ཡོད་ལ། དེར་མ་ཟད་ང་ལ་གསང་བ་ཆུང་ཆུང་མང་པོ་བཤད་ཀྱིན་ཡོད། ཡིན་ནའང་། གསང་བ་གཅིག་ནི་མོས་ང་ལ་ནམ་ཡང་བཤད་མྱོང་མེད། དེ་ནི་ངང་ལག་སྨིན་ཟིན་པ་རྣམས་གང་ན་ཡོད་པའི་སྐོར་རེད།

El huerto de mi abuela era maravilloso y tenía mucho sorgo, mijo y yuca. Pero lo mejor de todo eran los plátanos. Aunque mi abuela tenía muchos nietos, yo, en secreto, sabía que era su favorita. Me invitaba a su casa muy a menudo. También me contaba muchos secretos. Pero había un secreto que nunca me contó: el lugar donde ella hacía madurar los plátanos.


ཉི་མ་གཅིག་ལ་ངས་སྨོ་སྨོའི་ཁང་པའི་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཉི་མ་དྲོ་ས་ཞིག་ན་རྩྭ་ཆག་གིས་བཟོས་པའི་སླེ་བོ་ཞིག་ཡོད་པ་མཐོང་། ངས་ཁོང་ལ་སླེ་བོ་དེ་ཅི་ཞིག་གི་སྐོར་ཡིན་པ་དྲིས་སྐབས་ང་ལ་ཕྱིར་ལན་བཏབ་དོན། “འདི་ནི་ངའི་སྒྱུ་འཁྲུལ་གྱི་སླེ་བོ་ཡིན།” ཟེར། སླེ་བོ་དེ་ཡི་འཁྲིས་ན་ངང་ལག་གི་ལོ་མ་སྐོར་ཞིག་ཡོད་ལ། སྨོ་སྨོས་ལོ་མ་དེ་ཚོ་དུས་ནས་དུས་སུ་ཁ་ལོ་སྒོར་གྱིན་འདུག ངས་ལོ་མ་དེ་ཚོ་ཅི་ཞིག་གི་ཆེད་དུ་ཡིན་པ་དྲིས་སྐབས་མོས། “འདི་དག་ནི་ངའི་སྒྱུ་འཁྲུལ་གྱི་ལོ་མ་རྣམས་ཡིན།” ཟེར།

Un día vi un gran canasto de paja que estaba al sol, afuera de la casa de mi abuela. Cuando le pregunté para qué era, sólo me respondió: “Es mi canasto mágico”. Al lado del canasto, habían varias hojas de plátano que mi abuela volteaba de vez en cuando. Yo sentí curiosidad. “¿Para qué son las hojas, abuela?” le pregunté. Ella sólo me respondió: “Son mis hojas mágicas”.


སྨོ་སྨོ་ལགས་ལ་བལྟས་ཀྱིན་བལྟས་ཀྱིན་ལྟ་འདོད་པ་ཞིག་རེད། མོ་རང་གི་ངང་ལག་རྣམས། ངང་ལག་གི་ལོ་མ་རྣམས། ད་དུང་རྩྭ་ཆག་གི་སླེ་བོ་དེ་དག ཡིན་ནའང་། ཉིན་ཞིག་སྨོ་སྨོས་ང་རང་ཨ་མ་ལགས་ཀྱི་འཁྲིས་ལ་ལས་ཀ་ཞིག་ལ་མངགས་སོང་། “སྨོ་སྨོ། སྐུ་མཁྱེན། ང་ལ་ཁྱེད་ཀྱི་གྲ་སྒྲིག་བྱེད་སྟངས་ལ་ལྟ་རུ་ཆུག་དང་།”ཅེས་ངས་ཞུ་བ་འཐེན་པ་ཡིན། “བུ། ཨུ་ཚུགས་མ་བྱེད་ཅིག ལས་ཀ་ག་རེ་མངགས་པ་དེ་སྒྲུབ་ཏུ་རྒྱུག” ཅེས་མོས་ཨུ་ཚུགས་མཐར་སྐྱེལ་བྱས། དེར་བརྟེན་ང་ལས་ཀ་དེ་ལས་བར་ཕྱིན་པ་ཡིན།

Me pareció muy interesante observar a mi abuela, los plátanos, las hojas de plátano y al gran canasto de paja. Pero mi abuela me ordenó que fuera donde mi madre a hacer un mandado. “Abuela, por favor, déjame mirar cómo preparas…” “No seas testaruda, niña, haz lo que te digo,” insistió. Me fui corriendo.


ང་ཕྱིར་ཡོང་དུས། སྨོ་སྨོ་ཕྱི་ལོགས་ན་བསྡད་འདུག ཡིན་ནའང་སླེ་བོ་རྣམས་མི་འདུག་ལ། ངང་ལག་རྣམས་ཀྱང་མཐོང་སར་མི་འདུག “སྨོ་སྨོ། སླེ་བོ་དེ་གང་ན་ཡོད། ངང་ལག་རྣམས་གང་ལ་ཁྱེར། ལོ་མ་རྣམས་གང་ལ་་་་” ཡིན་ནའང་ང་ལ་ལན་གཅིག་རང་རག་པ་ནི་ཧ་ཅང་གི་བློ་ཕམ་སྐྱེས་པ་ཞིག་རེད། “དེ་ཚོ་ངའི་སྒྱུ་འཁྲུལ་གྱི་ས་ཆ་ན་ཡོད།” ཟེར།

Cuando regresé, mi abuela estaba sentada afuera pero no tenía el canasto ni los plátanos. “Abuela, ¿dónde está el canasto, dónde están todos los plátanos, y dónde…?” pero solamente me respondió, “Están en mi lugar mágico.” ¡Fue muy decepcionante!


ཉི་མ་གཉིས་ཀྱི་རྗེས་ལ། སྨོ་སྨོས་ང་མོ་རང་གི་ཉལ་ཁང་ནང་དུ་འཁར་རྒྱུག་ལེན་པར་མངགས་བྱུང་། ངས་མོའི་ཉལ་ཁང་གི་སྒོ་ཕྱེ་མ་ཐག་ངང་ལག་གི་དྲི་མ་ཞིམ་པོ་དེས་ང་རང་བཀུག་སོང་། ཁང་པའི་སྦུག་ན་སྨོ་སྨོ་ཡི་སྒྱུ་འཁྲུལ་གྱི་སླེ་བོ་དེ་འདུག སླེ་བོ་དེ་ཀམ་པ་ལི་རྙིང་པ་ཞིག་གིས་གཡོགས་འདུག ངས་ཀམ་པ་ལི་དེ་ཡར་བཀྱགས་པ་དང་དྲི་མ་ཞིམ་ཤོས་དེ་ཁྱབ་ཡོང་གི་འདུག

Dos días más tarde, mi abuela me envió a su habitación a buscar su bastón. Apenas abrí la puerta, sentí el fuerte aroma de los plátanos madurando. Dentro de la habitación estaba el gran canasto mágico de paja de mi abuela. Estaba bien escondido bajo una vieja manta. La levanté y olí ese glorioso aroma.


སྨོ་སྨོས་ང་ལ། ཁྱོད་ཀྱིས་ག་རེ་བྱེད་ཀྱིན་ཡོད། མགྱོགས་པོར་འཁར་རྒྱུག་དེ་ཁྱེར་ཤོག་ཅེས་སྐད་བརྒྱབ་དུས་ང་རང་ཞེད་སོང་ལ། འཁར་རྒྱུག་དེ་བཟུང་ནས་མགྱོགས་པོར་ལོག་ཡོང་བ་ཡིན། སྨོ་སྨོས་ང་ལ་ཁྱོད་རང་ཅི་ཞིག་གི་དོན་དུ་དགོད་ཀྱིན་ཡོད་ཅེས་དྲིས་བྱུང་། དྲི་བ་དེས་ང་ལ་སོ་སོའི་འཛུམ་དེ་ནི་སྨོ་སྨོའི་གསང་བའི་ས་ཆ་དེ་རྙེད་སོང་བའི་རྐྱེན་གྱིས་ཡིན་པ་ཚོར་བཅུག་བྱུང་།

Me asusté cuando escuché que mi abuela me llamaba, “¿Qué estás haciendo? Apúrate y tráeme mi bastón.” Me apresuré en llevarle su bastón. “¿Por qué sonríes?” me preguntó mi abuela. Su pregunta me hizo darme cuenta de que yo todavía estaba sonriendo por haber descubierto su lugar mágico.


ཉིན་རྗེས་མ་དེར་སྨོ་སྨོ་ལགས་ངའི་ཨ་མར་ལྟ་གི་ཕེབས་བྱུང་། མོ་རང་དེར་འབྱོར་མ་ཐག་ང་སླར་ཡང་མགྱོགས་པོ་ཕྱིར་སྨོ་སྨོའི་ནང་ལ་ངང་ལག་དེ་ཚོ་མུ་མཐུད་དུ་ཡོད་མེད་ལྟ་རུ་རྒྱུག་པ་ཡིན། ངང་ལག་ཧ་ཅང་སྨིན་ཚར་བ་འགའ་འདུག ངས་དེའི་ནང་གི་གཅིག་བླངས་ཏེ་ངའི་དུག་ལོག་གི་མཐུ་འོག་ལ་སྦས་པ་དང་། སླེ་བོ་དེའི་ཁ་ཕྱིར་བཀབས་རྗེས་ང་ཁང་པའི་རྒྱབ་ལ་སོང་སྟེ་ངང་ལག་དེ་མགྱོགས་པོར་ཟོས་པ་ཡིན། དེ་ནི་ངས་ད་བར་དུ་ཟོས་པའི་ངང་ལག་གི་ནང་ནས་ཞིམ་ཤོས་དེ་རེད།

Al día siguiente, mi abuela vino a visitar a mi madre. En ese momento, corrí a su casa a revisar los plátanos otra vez. Había un montón de plátanos muy maduros. Cogí uno y lo escondí en mi vestido. Después de volver a cubrir el canasto, fui detrás de la casa y me lo comí rápidamente. Era el plátano más dulce que me había comido en toda mi vida.


དེའི་ཉིན་རྗེས་མ་དེར། སྨོ་སྨོས་ཤིང་འབྲས་ལྡུམ་རའི་ནང་དུ་སྔོ་ཚོད་བཏོག་གིན་འདུག་ལ། ང་མགྱོགས་པོར་སྨོ་སྨོའི་ནང་ཕྱིན་ཏེ་ངང་ལག་དེ་དག་གི་པགས་པ་བཤུས་པ་ཡིན། ཕལ་ཆེར་ཚང་མ་སྨིན་འདུག ངས་ངང་ལག་བཞི་ཡིན་གཅིག་མིན་གཅིག་འཁྱེར་དགོས་ཀྱི་འདུག དེ་ལྟར་ང་སྒོ་འགྲམ་བར་དུ་རྐང་འཇབ་ལག་འཇབ་ངང་ཡོང་སྐབས་ངས་སྨོ་སྨོ་ཕྱི་ལོགས་ན་གློ་ལུ་བྱེད་བཞིན་པ་ཐོས་བྱུང་། ངས་ངང་ལག་དེ་ཚོ་དུག་ལོག་གི་མཐུ་འོག་ལ་སྦས་ཏེ་མོ་རང་གི་འཁྲིས་ནས་ཕར་ཕྱིན་པ་ཡིན།

Al día siguiente, cuando mi abuela estaba en su huerta recolectando vegetales, entré a su casa hurtadillas y revisé los plátanos. Casi todos estaban maduros. No pude evitar coger cuatro. Mientras caminaba de puntitas hacia la salida, escuché a mi abuela toser afuera. Logré esconder los plátanos bajo mi vestido y pasé caminando al lado de ella.


དེའི་ཕྱི་ཉིན་ནི་ཚོང་རར་འགྲོ་བའི་ཉིན་མོ་རེད། སྨོ་སྨོ་ཞོགས་པ་སྔ་པོ་ནས་གཉིད་སད་འདུག ཁོང་གིས་ནམ་རྒྱུན་ངང་ལག་དང་ཁཱ་ས་ཝ་ཁྱེར་ནས་ཁྲོམ་ནས་བཙོང་གི་ཡོད། ཉིན་མོ་དེར་ང་མོ་རང་ལ་ལྟ་བར་ཕྱིན་མེད། ཡིན་ནའང་ང་ཡིབ་ནས་རྒྱུན་རིང་པོ་འདུག་ཐུབ་གི་མ་རེད།

El día siguiente era día de mercado. Mi abuela se despertó temprano. Ella siempre tomaba los plátanos maduros y la yuca para venderlos en el mercado. Ese día no me apresuré en ir a visitarla. Pero no pude evitarla por mucho tiempo.


ཉིན་དེའི་ཕྱི་དྲོ་ཙམ་ལ། ཨ་མ་ལགས་དང་། པཱ་ལགས། སྨོ་སྨོ་བཅས་ཀྱིས་ང་སྐད་བཏང་བྱུང་། ངས་ག་རེ་ཡིན་པ་ཧ་གོ་སོང་། མཚན་མོ་དེར་ང་མར་གཉིད་ཉལ་དུས་ངས་ད་ནས་བཟུང་བརྐུ་བྱེད་མི་རུང་བ་ཤེས་བྱུང་། སྨོ་སྨོའི་ས་ནས་བརྐུ་མི་རུང་ལ། ཕ་མའི་ས་ནས་བརྐུ་མི་རུང་། དེ་བས་ཀྱང་མི་གཞན་པའི་ས་ནས་བརྐུ་མི་རུང་བ་ཤེས་བྱུང་།

Más tarde esa noche, me llamaron mi madre, padre y abuela. Yo sabía por qué. Me fui a dormir habiendo aprendido que no podía volver a robar nunca más, ni a mi abuela, ni a mis padres, ni a nadie más.


Texto: Ursula Nafula
Ilustraciones: Catherine Groenewald
Translated by: འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen
Lectura en voz alta: པད་མ་ཆོས་སྒྲོན། Pema Choedon
Lengua: tibetano
Nivel: Nivel 4
Fuente: Grandma's bananas del African Storybook
Licencia Creative Commons
Esta obra está bajo una Creative Commons Atribución 3.0 Internacional.
Opciones
Regresar a lista de cuentos Descargar PDF