Descargar PDF
Regresar a lista de cuentos

སྨོ་སྨོ་ཡོད་སར་གུང་གསེང་ལ་ཕྱིན་པ། De vacaciones con la abuela

Texto Violet Otieno

Ilustraciones Catherine Groenewald

Translated by འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen

Lectura en voz alta པད་མ་ཆོས་སྒྲོན། Pema Choedon

Lengua tibetano

Nivel Nivel 4

Contar el cuento completo

Velocidad del audio

Reproducir automáticamente


ཨོ་ཌོན་གྷོ་དང་ཨ་པི་ཡོ་གཉིས་ནི་ཁོ་གཉིས་ཀྱི་ཨ་ཕ་དང་མཉམ་དུ་གྲོང་ཁྱེར་ཞིག་ཏུ་ཡོད་ལ། ཁོང་གཉིས་ཀྱིས་གུང་གསེང་ལ་འགྲོ་རྒྱུར་སྒུག་བསྡད་ཡོད་པ་རེད། གུང་གསེང་ལ་དེ་ལྟར་སྒུག་དོན་ནི་སློབ་གྲྭ་ལ་གུང་གསེང་སྤྲད་པའི་རྐྱེན་གཅིག་པོ་མིན་པར། ཁོང་གཉིས་སྨོ་སྨོ་ལ་ལྟ་རུ་འགྲོ་རྒྱུ་ཡིན་པའི་དབང་གིས་ཡིན་ལ། ཁོང་གཉིས་ཀྱི་སྨོ་སྨོ་ནི་མཚོ་ཆུང་ཞིག་གི་འགྲམ་ན་ཆགས་ཤིང་ཉ་ལ་བརྟེན་ནས་འཚོ་བ་རོལ་གྱིན་པའི་གྲོང་གསེབ་ཅིག་ཏུ་ཡོད་པ་རེད།

Odongo y Apiyo vivían en la ciudad con su padre. Esperaban con ansias sus vacaciones. No sólo porque cerraban la escuela, sino porque iban a visitar a su abuela. Ella vivía en una aldea de pescadores cerca de un gran lago.


ཨོ་ཌོན་གྷོ་དང་ཨ་པི་ཡོ་གཉིས་སླར་ཡང་སྨོ་སྨོ་ལ་ལྟ་རུ་འགྲོ་བའི་དུས་ཚོད་ལ་སླེབ་པའི་རྐྱེན་གྱིས་སེམས་ནང་དགའ་སྤྲོ་དང་བྲེལ་བ་ལངས་བསྡད་ཡོད་པ་དང་། ཁོང་གཉིས་ལམ་ལ་མ་ཆས་པའི་སྔོན་གྱི་དགོང་མོ་དེར། ཅ་ལག་ཚང་མ་བསྡུ་གསོག་བརྒྱབ་སྟེ་སྨོ་སྨོའི་གྲོང་གསེབ་བར་དུ་འགྲོ་རྒྱུའི་འགྲུལ་བཞུད་རིང་པོ་དེར་གྲ་སྒྲིག་བྱས་པ་རེད། ཁོང་གཉིས་མཚན་མོ་དེར་གཉིད་ཁུག་མ་ཐུབ་པར། མཚན་གང་བོར་གུང་གསེང་གི་སྐོར་གཅིག་པོ་གླེང་ནས་བསྡད་པ་རེད།

Odongo y Apiyo estaban emocionados con la idea de visitar de nuevo a su abuela. La noche antes del viaje, empacaron sus cosas y dejaron todo listo para irse a la aldea. No pudieron dormir y se quedaron toda la noche hablando sobre sus vacaciones.


ཕྱི་ཉིན་ཞོགས་པ་སྔ་པོར། ཁོང་གཉིས་ཨ་ཕའི་རླངས་འཁོར་ནང་བསྡད་ནས་གྲོང་གསེབ་དེར་ལམ་ལ་ཆས་པ་རེད། ལམ་བར་ནས་ཁོང་གཉིས་རི་བོ་མཐོན་པོ་དང་རི་སྐྱེས་སྲོག་ཆགས། ཇ་ཤིང་ཞིང་ར་སོགས་བརྒྱུད་ནས་ཕྱིན་ལ། ད་དུང་ལམ་ཁ་ན་རྒྱུག་བཞིན་པའི་རླངས་འཁོར་ལ་གྲངས་ཀ་རྒྱག་བཞིན་དང་། གཞས་གཏོང་བཞིན་དུ་སོང་བ་རེད།

Temprano a la mañana siguiente, salieron de viaje a la aldea en el auto de su padre. Pasaron por las montañas y vieron animales salvajes y plantaciones de té. Contaron autos y cantaron canciones.


ཡུན་རིང་མ་ཕྱིན་པར། ཁོ་གཉིས་ཀ་ཐང་ཆད་ཅིང་གཉིད་ལ་ཤོར་བ་རེད།

Al poco tiempo, se cansaron y se quedaron dormidos.


ཁོང་ཚོ་གྲོང་གསེབ་ལ་འབྱོར་བ་དང་ཨ་ཕས་ཨོ་ཌོན་གྷོ་དང་ཨ་པི་ཡོ་གཉིས་གཉིད་ལས་བསླངས། གཉིད་སད་དུས་ཁོང་གཉིས་ཀྱིས་རང་གི་སྨོ་སྨོ་ངཱར་ ཁན་ཡ་ཌ་ཁོང་ཤིང་སྡོང་ཞིག་གི་རྩ་ན་གདན་ཞིག་བཏིང་སྟེ། དེའི་སྟེང་ན་སྡོད་པ་མཐོང་བ་རེད། གླའོ་ལུང་བ་ནས་ངཱོར་ ཁན་ཡ་ཌ་ ཞེས་པ་ནི་ཁན་ཡ་ཌའི་བུ་མོ་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན། སྨོ་སྨོ་ཁོང་ནི་གཟུགས་སྟོབས་ཆེན་པོ་དང་སྙིང་རྗེ་མོ་ཞིག་ཡོད་པ་རེད།

El padre despertó a Odongo y Apiyo cuando llegaron a la aldea. Se encontraron a su abuela, Nyar-Kanyada, descansando con una manta debajo de un árbol. Nyar-Kanyada significa “hija de la gente de Kanyada” en el idioma Luo. La abuela era una mujer fuerte y hermosa.


སྨོ་སྨོ་ངཱོར་ཁན་ཡ་ཌ་ཡིས་ཁོང་ཚོ་ཁྱིམ་དུ་བསུས་ཤིང་མོ་རང་དགའ་སྤྲོ་ཆེན་པོ་སྐྱེས་པའི་དབང་གིས་ནང་ནས་གཞས་གཏོང་བ་དང་བྲོ་འཁྲབ་པ་སོགས་བྱས་ལ། མོ་རང་གི་ཚ་བོ་དང་ཚ་མོ་གཉིས་ཀྱིས་གྲོང་ཁྱེར་ནས་སྨོ་སྨོ་ལ་ཉོས་ཡོང་བའི་རྔན་པ་སྟེར་བར་བྲེལ་བ་ལངས་པ་རེད། ཨོ་ཌོན་གྷོ་ཡིས་སྨོ་སྨོ་ལ་ཐོག་མར་ངའི་རྔན་པའི་ཁ་ཕྱེ་རོགས་ཞེས་བཤད་ལ། དེ་མ་ཐག་ཨ་པི་ཡོ་ཡིས་སྨོ་སྨོ་ལ། དེ་འགྲིག་གི་མ་རེད། ཐོག་མར་ངས་ཁྱེར་ཡོང་བའི་རྔན་པ་ལ་ལྟ་རོགས་ཞེས་བཤད་པ་རེད།

Nyar-Kanyada les dio la bienvenida a su casa, bailando y cantando de alegría. Sus nietos estaban ansiosos por entregarle los regalos que le trajeron de la ciudad. “Abre mi regalo primero,” dijo Odongo. “¡No, mi regalo primero!” dijo Apiyo.


རྔན་པ་གཉིས་ཀའི་ཁ་ཕྱེས་རྗེས། སྨོ་སྨོས་ཁོ་རང་ཚོའི་ལུང་པའི་འགྲོ་སྟངས་ལྟར། མོ་རང་གི་ཚ་བོ་དང་ཚ་མོ་གཉིས་ཀར་བྱ་བ་ལམ་འགྲོ་ཡོང་བའི་བཀྲ་ཤིས་བདེ་ལེགས་ཞུས་པ་རེད།

Después de abrir los regalos, Nyar-Kanyada le dio la bendición tradicional a sus nietos.


དེ་ནས་ཨོ་ཌོན་གྷོ་དང་ཨ་པི་ཡོ་གཉིས་ཕྱི་ལོགས་ལ་ཕྱིན་ཏེ། བྱེ་མ་ལེབ་དང་བྱེའུ་སོགས་ཡར་བདའ་མར་བདའ་བྱས་ནས་རྩེད་མོ་རྩེས་པ་རེད།

Después, Odongo y Apiyo salieron a jugar. Persiguieron mariposas y aves.


ཁོ་གཉིས་ཤིང་སྡོང་གི་སྟེང་ལ་འཛེགས་ནས་རྩེས་པ་དང་། མཚོ་ཆུང་ནང་དུ་བརྒལ་ནས་ཆུ་རྩེས་ཀྱང་བྱས་པ་རེད།

Escalaron árboles y chapotearon en el lago.


དགོང་མོ་ནག་ཁུང་ཆགས་རྗེས་ཁོ་གཉིས་ཕྱིར་སྨོ་སྨོའི་ནང་ལ་དགོང་མོའི་ཟ་མ་བཟའ་བར་ཡོང་ལ། ཟ་མ་ཟོས་ནས་མ་ཚར་གོང་ལ་ཁོང་གཉིས་གཉིད་ལ་ཤོར་བ་རེད།

Cuando oscureció, volvieron a la casa a cenar. ¡Se estaban quedando dormidos antes de terminar de comer!


ཉིན་ཕྱི་མ་དེར། ཨ་ཕས་བྱིས་པ་གཉིས་སྨོ་སྨོའི་འགྲམ་དུ་བཞག་སྟེ་རླངས་འཁོར་སྐོར་ནས་ཕྱིར་གྲོང་ཁྱེར་དུ་ལོག་སོང་བ་རེད།

Al día siguiente, el padre de los niños se fue de vuelta a la ciudad y los dejó con Nyar-Kanyada.


ཨོ་ཌོན་གྷོ་དང་ཨ་པི་ཡོ་གཉིས་ཀྱིས་སྨོ་སྨོ་ལ་ཁྱིམ་ལས་ཀྱི་སྐོར་ནས་ལས་རོགས་བྱས་ཤིང་། ཁོང་གཉིས་སོང་ནས་ཆུ་ལེན་པ་དང་། མེ་ཤིང་འཐུ་བ། བྱ་ཚང་ནང་ནས་སྒོ་ང་ཁྱེར་ཡོང་བ་དང་། སྨོ་སྨོའི་ར་སྐོར་ནང་ནས་སྔོ་ཚོད་སོགས་བཏོག་ནས་ཡོང་བ་རེད།

Odongo y Apiyo ayudaron a su abuela con las tareas del hogar. Fueron a buscar agua y leña. Recolectaron los huevos de las gallinas y recolectaron verduras de la huerta.


སྨོ་སྨོ་ངཱོར་ཁན་ཡ་ཌ་ཡིས་ཚ་བོ་དང་ཚ་མོ་གཉིས་ལ་འབྲུ་རིགས་ཀྱི་སྙེ་མ་ཆུ་བཙོ་བྱས་ནས་སྐོལ་སྟངས་དང་། ཉ་ཤ་སྲེག་མ་དང་མཉམ་དུ་བེ་འབྲས་ཀྱི་ཟ་མ་གང་འདྲ་བྱས་ནས་བཟོ་དགོས་པ་སོགས་བསླབས་པ་རེད།

Nyar-Kanyada le enseñó a sus nietos a hacer ugali para comer con estofado. Les enseñó a hacer arroz con coco para comerlo con pescado asado.


ཞོགས་པ་ཞིག་ལ། ཨོ་ཌོན་གྷོ་ཡིས་སྨོ་སྨོའི་བ་མོ་རྩྭ་ཁ་ལ་དེད་ཅིང་། ཁོ་དང་བ་མོ་གཉིས་ཁྱིམ་མཚེས་ཚང་གི་ཞིང་ཁ་ལ་ཕྱིན་པ་རེད། ཁྱིམ་མཚེས་ཞིང་པ་དེ་ཁོང་ཁྲོ་ལངས་པ་དང་། ཁོང་གི་ཞིང་ཁའི་འབྲུ་རིགས་ཟོས་པའི་རྐྱེན་གྱིས་བ་མོ་དེ་ཕྱིར་སྤྲོད་རྒྱུ་མིན་ཚུལ་བཤད་ནས་ཞེད་སྣང་སྐུལ། ཉིན་དེ་ནས་བཟུང་། བུ་ཆུང་གིས་བ་མོ་རྩྭ་ཁར་འདེད་སྐབས་གཞན་གྱི་ཞིང་ཁར་རྒྱུག་སྟེ་དཀའ་རྙོག་བཟོ་མི་འཇུག་རྒྱུའི་དམ་བཅའ་བྱས།

Una mañana, Odongo llevó a las vacas de su abuela a pastar. Pero las vacas entraron en la granja de un vecino. El vecino se enojó con Odongo. Lo amenazó con quedarse con las vacas por haberse comido sus cultivos. Después de ese día, Odongo se aseguró que las vacas no se volvieran a meter en problemas.


ཉིན་གཞན་ཞིག་ལ། བྱིས་པ་དེ་གཉིས་སྨོ་སྨོ་ངཱོར་ ཁན་ཡ་ཌ་ དང་མཉམ་དུ་ཁྲོམ་ལ་ཕྱིན། སྨོ་སྨོ་ལ་སྔོ་ཚལ་དང་། བྱེ་མ་ཀ་ར། ཁུ་ཐང་སོགས་འཚོང་སའི་ཁྲོམ་ས་ཞིག་ཡོད་པ་རེད། ཨ་པི་ཡོ་ནི་ཚོང་ཟོག་རེ་རེ་ཡི་རིན་གོང་ག་ཚོད་ཡིན་མིན་བཤད་རྒྱུར་སྤྲོ་བོ་ཡོད་པ་དང་། ཨོ་ཌོན་ཡོ་ནི་ཅ་དངོས་ག་རེ་བཙོང་བ་དེ་ཚོ་ཐིམ་སྒྲིལ་བྱས་ཏེ་ཚོང་བ་རྣམས་ལ་གྲ་སྒྲིག་བྱེད་པར་དགའ་བོ་ཡོད་འདུག

Otro día, los niños fueron al mercado con Nyar-Kanyada. Ella tenía un puesto para vender vegetales, azúcar y jabón. A Apiyo le gustaba decirle a los clientes cuánto costaban los productos. Odongo empacaba los productos para los clientes.


དགོང་དྲོའི་སྐབས་ལ། ཁོང་ཚོ་མཉམ་དུ་བསྡད་ནས་ཇ་འཐུང་བ་དང་། སྨོ་སྨོ་ལ་ཉིན་དེའི་ཡོང་སྒོའི་དངུལ་རྣམས་བརྩི་རོགས་བྱེད་ཀྱི་ཡོད་པ་རེད།

Al final del día, tomaban té juntos. Le ayudaban a su abuela a contar cuánto dinero había ganado.


གུང་སེང་གི་དུས་ཚོད་ནི་ཧ་ཅང་མགྱོགས་པོ་རྫོགས་པ་རེད། བྱིས་པ་གཉིས་རྒྱུན་རིང་པོ་མ་འགོར་བར་ཕྱིར་གྲོང་ཁྱེར་ནང་ལ་འགྲོ་རན་པ་རེད། སྨོ་སྨོ་ངཱོར་ ཁན་ཡ་ཌ་ ཡིས་ཨོ་ཌོན་གྷོ་ལ་ཞྭ་མོ་ཞིག་དང་། ཨ་པི་ཡོ་ལ་ཨུ་སུའི་སྟོད་ཐུང་ཞིག་སྤྲད་ལ། ད་དུང་ཁོ་གཉིས་ཀར་ལམ་བྲོ་གྲ་སྒྲིག་བྱས་པ་རེད།

Pero las vacaciones se terminaron muy rápido y los niños tuvieron que regresar a la ciudad. Nyar-Kanyada le regaló una gorra a Odongo y un chaleco a Apiyo. Luego les empacó comida para su viaje de vuelta a casa.


ཁོང་གཉིས་ཀྱི་ཨ་ཕ་ལེན་དུ་ཡོང་སྐབས་ཁོང་གཉིས་ཕྱིར་འགྲོ་འདོད་མེད་ཅིང་། སྨོ་སྨོ་ལ་ཞུ་བ་བྱས་ཏེ། ཁོང་ཚོའི་མཉམ་དུ་གྲོང་ཁྱེར་ལ་འགྲོ་ཞེས་བཤད་པ་རེད། སྨོ་སྨོས་གདོང་ལ་འཛུམ་ཞིག་ལངས་ནས་བཤད་དོན། ང་རང་ལོ་ལོན་ཏེ་གྲོང་ཁྱེར་ལ་སོང་ནས་འདུག་ཐུབ་གི་མ་རེད། ངས་ཁྱོད་གཉིས་རྗེས་མ་སླར་ཡང་གྲོང་གསེབ་འདིར་ཡོང་བར་སྒུག་ནས་འདུག་ཅེས་བཤད་པ་རེད།

Cuando su padre vino a recogerlos, no querían irse. Los niños le suplicaron a Nyar-Kanyada que se fuera con ellos a la ciudad. Ella sonrió y les dijo: “Estoy muy vieja para la ciudad. Estaré esperándolos cuando vuelvan a mi aldea otra vez.”


ཨོ་ཌོན་གྷོ་དང་ཨ་པི་ཡོ་གཉིས་སྨོ་སྨོ་ལ་འཐམ་པ་དང་། ཁོང་ལ་བཀྲ་ཤིས་བདེ་ལེགས་ཞུས་རྗེས་གྲོང་ཁྱེར་ལ་ལོག་ཕྱིན་པ་རེད།

Odongo y Apiyo le dieron un abrazo muy apretado y le dijeron adiós.


ཁོང་གཉིས་ཕྱིར་སློབ་གྲྭར་འབྱོར་རྗེས་གྲོགས་པོ་རྣམས་ལ་གྲོང་གསེབ་ཀྱི་འཚོ་བའི་སྐོར་བཤད་ཅིང་། བྱིས་པ་འགའ་རེས་གྲོང་ཁྱེར་ནང་གི་འཚོ་བ་སྐྱིད་པོ་ཡོད་པར་འདོད་པ་དང་། བྱིས་པ་འགའ་རེས་གྲོང་གསེབ་ཀྱི་འཚོ་བ་ཡག་ཤོས་ཡིན་པར་འདོད་པ་རེད།ཡིན་ནའང་ཚང་མའི་སེམས་ལ། ཨོ་ཌོན་གྷོ་དང་ཨ་པི་ཡོ་གཉིས་སྨོ་སྨོ་ཡོད་སར་སོང་ནས་གུང་གསེང་ཧ་ཅང་སྐྱིད་པོ་ཞིག་བཏང་བ་ཤེས་ཡོད་པ་རེད།

Cuando Odongo y Apiyo volvieron a la escuela, le hablaron a sus amigos acerca de la vida en la aldea. Algunos niños opinaron que la vida en la ciudad era buena. Otros opinaron que la aldea era mejor. ¡Pero lo más importante es que todos opinaron que Odongo y Apiyo tenían una abuela maravillosa!


Texto: Violet Otieno
Ilustraciones: Catherine Groenewald
Translated by: འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen
Lectura en voz alta: པད་མ་ཆོས་སྒྲོན། Pema Choedon
Lengua: tibetano
Nivel: Nivel 4
Fuente: Holidays with grandmother del African Storybook
Licencia Creative Commons
Esta obra está bajo una Creative Commons Atribución 4.0 Internacional.
Opciones
Regresar a lista de cuentos Descargar PDF