Lank, lank gelede was daar ‘n gelukkige gesin.
Había una vez una familia que vivía muy feliz.
Hulle het nooit met mekaar baklei nie. Hulle het hulle ouers by die huis en op die landerye gehelp.
Nunca peleaban. Los hijos ayudaban a sus padres en el hogar y en los huertos.
Maar, hulle was nie toegelaat om naby ‘n vuur te kom nie.
Pero tenían prohibido acercarse al fuego.
Hulle moes al hulle werk deur die nag voltooi, want hulle was gemaak van was!
Tenían que hacer todo su trabajo por las noches. ¡Porque eran niños de cera!
Maar een van die seuns wou baie graag in die sonlig uitgaan.
Pero uno de los chicos sentía un fuerte deseo por salir a la luz del sol.
Eendag was die begeerte om uit te gaan te sterk. Sy broers het hom gewaarsku…
Un día su deseo fue muy fuerte. Sus hermanos le advirtieron que no lo hiciera…
Maar dit was te laat! Hy het in die warm son gesmelt.
¡Pero ya era tarde! Se derritió con el calor del sol.
Die waskinders was so hartseer om te sien hoe hulle broer wegsmelt.
Los niños de cera se entristecieron de ver a su hermano derritiéndose.
Maar hulle het ‘n plan beraam. Hulle het ‘n voël gevorm met die gesmelte was.
Pero hicieron un plan. Tomaron los restos de cera derretida y le dieron la forma de un ave.
Hulle het hul voël-broer na ‘n hoë berg toe geneem.
Llevaron a su hermano ave a lo alto de una montaña.
Toe die son opkom, het hy singend weggevlieg in die oggendlig in.
Y cuando salió el sol, el ave se fue volando y cantando con la luz del amanecer.