Это история Нгиди, медоуказчика, птицы, которая приводит к мёду, и жадного молодого человека по имени Гингиле. Однажды Гингиле охотился и услышал зов Нгиди. Гингиле проголодался при мысли о мёде. Он остановился и внимательно прислушался, выискивая птицу в ветках над головой. “Чирик-чирик-чирик,” пела птица, перелетая с дерева на дерево. “Чирик-чирик-чирик,” звал Нгиде и останавливался время от времени, чтобы убедиться, что Гингиле шёл за ним.
Oto historia o ptaku Miodowodzie Ngede oraz o chciwym młodym człowieku Gingile. Pewnego dnia Gingile polował, gdy nagle usłyszał śpiew Ngede. Na samą myśl o miodzie Gingile pociekła ślinka. Zatrzymał się i uważnie nasłuchiwał, aż odnalazł ptaka w gałęziach drzewa – tuż nad swoją głową. „Ćwir, ćwir, ćwir” – śpiewał Miodowód i przeskakiwał z jednego drzewa na drugie. Ptak zatrzymywał się od czasu do czasu, aby upewnić się, że Gingile za nim podąża.
Через полчаса они подошли к большому дикому инжировому дереву. Нгиди быстро запрыгал с ветки на ветку. Он уселся на одну из веток и повернул голову к Гингиле, как бы говоря, “Вот! Иди сюда! Почему так долго?” Гингиле не видел пчёл из подножья дерева, но он доверял Нгиди.
Po pół godzinie dotarli do ogromnego dzikiego drzewa figowego. Ngede skakał jak oszalały między gęstymi konarami. Następnie usiadł na jednej z gałęzi, przechylił głowę w stronę Gingile, tak jakby chciał powiedzieć: „To już tutaj! Na co czekasz?!” Gingile stał pod drzewem, więc nie widział żadnych pszczół, ale ufał Ngede.
Гингиле опустил своё охотничье копьё на землю под дерево, собрал сухих веток и сделал маленький костёр. Когда костёр разгорелся, он засунул длинную сухую ветку в середину костра. Когда это дерево горит, от него особенно много дыма. Он полез по дереву, зажав холодный конец палки в зубах.
Gingile odłożył swoją włócznię, zebrał kilka suchych gałęzi i rozpalił małe ognisko. Kiedy ognisko było dobrze rozpalone, Gingile włożył długi suchy kijek w sam środek ognia. Było to wyjątkowe drewno, które wydziela mocny dym. Gingile włożył dymiący kijek w zęby i zaczął wspinać się na drzewo.
Вскоре он услышал громкое жужжание пчёл. Они влетали и вылетали из дупла в дереве, их улья. Когда Гингиле добрался до гнезда, он засунул горящий конец палки в дупло. Пчёлы начали быстро вылетать, злые и рассерженные. Они улетели, потому что им не нравился дым, но сперва они больно ужалили Гингиле.
Wkrótce usłyszał głośne bzyczenie pracowitych pszczół, które wlatywały i wylatywały z dziupli z ulem. Kiedy Gingile wepchnął dymiący kijek do dziupli, rozzłoszczone pszczoły wyleciały z ula! Odleciały, bo nie lubią dymu ale wcześniej kilka z nich boleśnie użądliło Gingile.
Когда пчёлы вылетели, Гингиле засунул руки в улей. Он достал оттуда тяжёлые соты, с которых стекал ароматный мёд. Он заполнил ими сумку, которую он нёс на плече, и стал лезть вниз по дереву.
Kiedy pszczoły opuściły ul, Gingile włożył rękę do środka i wyjął ciężki plaster ociekający gęstym miodem, pełen tłustych i białych larw. Ostrożnie włożył plaster do torby, którą miał ze sobą i zaczął schodzić z drzewa.
Нгиди жадно наблюдал за всем, что делал Гингиле. Он ждал, что Гингиле оставит ему часть сот как благодарность тому, кто указал ему, где найти мёд. Нгиди прыгал с ветки на ветку, ближе и ближе к земле. В конце концов, он добрался до подножия дерева. Нгиди уселся на на камень неподалёку от мальчика и стал ждать награды.
Miodowód z zaciekawieniem obserwował Gingile i oczekiwał, że w ramach podziękowania Gingile podzieli się z nim swoją zdobyczą. Ptak przelatywał z gałęzi na gałąź, bliżej i bliżej ziemi. Kiedy Gingile zszedł z drzewa, ptak usadowił się na pobliskim kamieniu i czekał na nagrodę.
Но Гингиле потушил костёр, подобрал копьё и пошёл к дому, не обращая внимания на птицу. Нгиди нервно закричал, “Вик-торр! Вик-торр!” Гингиле остановился, взглянул на маленькую птичку и засмеялся. “Ты хочешь мёда, не так ли, друг мой? Ха! Но я проделал всю работу, и это меня жалили. С чего бы это мне делиться с тобой этим замечательным мёдом?” И он ушёл. Нгиди был очень зол! Так с ним никто не обходился! Но он отомстит.
Gingile zagasił ognisko, zabrał swoją włócznię i poszedł w stronę domu ignorując Ngede. Miodowód ćwierkał rozwścieczony: „ZWY-cięzca! ZWY-cięzca!”. Gingile zatrzymał się, spojrzał na ptaka i roześmiał się głośno: „Chcesz miodu, mój przyjacielu? Ale to ja wykonałem całą ciężką robotę, to mnie użądliły pszczoły. Niby dlaczego miałbym się z tobą dzielić moim miodem?” I Gingile odszedł. Miodowód był wściekły! Nikogo nie wolno tak traktować! Gingile dostanie nauczkę.
Однажды несколько недель спустя Гингиле снова услышал медовый зов Нгиди. Он вспомнил вкусный мёд и снова последовал за птицей. Проведя Гингиле по кромке леса, Нгиди остановился отдохнуть на большом кусте. “Ага,” подумал Гингиле. “Должно быть на этом дереве улей.” Он быстро развёл небольшой костёр и полез по дереву с дымящейся палкой в зубах. Нгиди сидел и смотрел.
Parę tygodni później, Gingile znów usłyszał śpiew Ngede. Przypomniał mu się pyszny miód, więc bez zastanowienia znów wyruszył za śpiewem ptaka. Ngede prowadził Gingile wzdłuż lasu i zatrzymał się na drzewie akacji, aby odpocząć. „Ul musi być właśnie tutaj” – pomyślał Gingile. Szybko rozpalił ognisko, włożył dymiący kijek w zęby i zaczął wspinać się na drzewo. Ptak tylko siedział i przyglądał się.
Гингиле лез и удивлялся, что не слышит привычного жужжания. “наверное, улей глубоко в ветвях,” подумал он. Он подтянулся к другой ветке. Но вместо улья он увидел лицо леопарда! Леопард был очень рассержен, что кто-то так грубо прерывает его сон. Он сузил глаза и показал свои очень большие и острые зубы.
Gingile wspinał się na drzewo i zastanawiał się dlaczego nie słyszy pszczół. „Może ul jest głęboko w drzewie” – pomyślał. Podciągnął się na gałęzi i znalazł się twarzą w twarz z lampartem! Zwierzę było wściekłe, bo Gingile zbudził go ze snu. Lampart zmrużył oczy i otworzył paszczę pełną dużych i ostrych kłów.
Гингиле успел слезть с дерева до того как Леопард смог дотянуться до него. В этой спешке он пропустил ветку, упал на землю и подвернул щиколотку. Он побежал как можно быстрее. К счастью для него, Леопард был еще слишком сонный чтобы гнаться за ним. Так Нгиди отомстил Гингили, а Гингили получил свой урок.
Lampart nie zdążył zaatakować, bo Gingile zaczął szybko schodzić z drzewa. W pośpiechu nie złapał jednej z gałęzi, spadł z hukiem na ziemię i zwichnął sobie kostkę. Kulejąc, uciekał jak najszybciej potrafił. Na szczęście lampart był zbyt zaspany, aby go dogonić. W ten oto sposób Ngede zemścił sie na Gingile, który dostał nauczkę.
Теперь, когда дети Гингиле слышат историю Нгиди, они уважают маленькую птичку. Когда они собирают мёд, они не забывают оставить самую большую часть сот для птицы!
Dzieci Gingile słuchają historii o Ngede i uczą się szacunku dla małego ptaka. Dlatego zawsze gdy zbierają miód, zostawiają największy kawałek plastra miodu dla ptaka Miodowoda.
