Sa isang nayon sa libis ng Bundok Kenya sa Silangang Africa, may isang batang babaeng nagtrabaho sa bukid kasama ng kanyang ina. Wangari ang pangalan niya.
동아프리가 케냐산 비탈에 있는 마을에서 한 소녀가 엄마와 밭에서 일했습니다. 소녀의 이름은 완가리였어요.
Mahilig lumabas si Wangari. Sa gulayan ng kanyang pamilya, hinughog niya ang lupa gamit ang kanyang matsete. Nagpunla siya ng maliliit na buto sa mainit na lupa.
완가리는 밖에 있는 것을 좋아했어요. 완가리는 가족 텃밭에서 씨앗을 심기 위해 칼로 흙을 파고 작은 씨앗들을 따뜻한 땅에 심었어요.
Ang paborito niyang panahon ay ang dapit-hapon. Alam ni Wangari na oras na para umuwi kapag masyado nang madilim para tingnan ang mga halaman. Sinusundan niya ang makipot na daan sa kabukiran at binabagtas ang ilog sa kanyang pag-uwi.
완가리가 제일 좋아하는 때는 해가 진 직후 였어요. 밖이 너무 어두워져서 식물들을 더 이상 볼수 없게 되었을 때, 완가리는 집에 갈 시간이 되었다는걸 알았어요. 그녀는 강을 건너가며 밭 사이로 난 좁은 길을 따라 걸었어요.
Matalino si Wangari at sabik siyang pumasok sa eskuwela. Ngunit nais ng ina at ama niya na manatili siya sa bahay at tulungan sila. Noong siya ay pitong taong gulang, hinikayat ng kuya niya ang kanilang mga magulang na papasukin siya sa eskuwela.
완가리는 영리한 아이였고 학교를 빨리 다니고 싶었어요. 하지만 엄마 아빠는 완가리가 집에서 그들을 도와주길 원했어요. 완가리가 7살이 되었을 때, 오빠는 완가리를 학교에 보내 달라고 부모님을 설득했어요.
Mahilig siyang matuto! Dumami ng dumami ang natutunan ni Wangari sa bawat librong binasa niya. Sa sobrang husay niya sa kanyang pag-aaral, inimbitahan siyang mag-aral sa Estados Unidos ng Amerika. Nasiyahan si Wangari! Marami pa siyang gustong malaman tungkol sa mundong ginagalawan niya.
완가리는 배우는걸 좋아했어요! 책 한권을 읽을 때마다 점점 더 많이 배웠어요. 그녀는 공부를 정말 잘해서 미국에서 공부하라고 초청까지 받았어요. 완가리는 너무 신이났어요! 그녀는 세계에 대해 더 알고 싶었어요.
Maraming bagong natutunan si Wangari sa pamantasan sa Amerika. Pinag-aralan niyang husto ang mga halaman at kung paano sila lumaki. At naalala niya kung paano siya lumaki: nakipaglaro siya sa kanyang mga kuya sa ilalim ng mga puno ng magagandang kagubatan sa Kenya.
미국 대학에서 완가리는 새로운 것을 많이 배웠어요. 그녀는 식물에 관한 공부와 식물들이 어떻게 자라는지 배웠어요. 그리고 완가리는 자기가 어떻게 자라왔는지 기억했어요: 아름다운 케냐 숲속 나무 그늘에서 오빠들과 게임을 하며 놀았던것을.
Habang dumarami ang kaalaman niya, mas napagtanto niya na mahal niya ang kanyang mga kababayan sa Kenya. Gusto niyang maging masaya sila at malaya. Habang dumarami ang kaalaman niya, mas naalala niya ang kanyang Aprikanong tahanan.
완가리는 새로운 것을 배우면 배울수록, 케냐 사람들을 사랑한다는것을 깨달았어요. 그녀는 그들이 행복하고 자유로워졌으면 했어요. 지식이 늘어갈수록 완가리는 아프리카 집이 계속 떠올랐어요.
Nang matapos siya sa kanyang pag-aaral, bumalik siya sa Kenya. Ngunit nagbago na ang kanyang bayan. Dumukwang ang mga bukid sa kahabaan ng lupa. Walang panggatong para sa pagluluto ang mga kababaihan. Naghihirap ang mga tao at gutom ang mga bata.
그녀는 공부가 끝났을 때, 케냐로 돌아갔어요. 하지만 케냐는 많이 변했어요. 큰 농장이 땅을 가로질러 뻗어 있었어요. 숲과 나무들이 더 이상 없었기에 주부들은 요리하는 불을 만들 나무도 없었어요. 사람들은 가난했고 아이들은 배고팠어요.
Alam ni Wangari kung ano ang dapat gawin. Tinuruan niya ang mga kababaihang magtanim ng puno mula sa mga binhi. Ibinenta ng mga kababaihan ang mga puno at ginamit ang kanilang pinagkakitaan para alagaan ang kanilang pamilya. Natuwa ang mga kababaihan. Tinulungan sila ni Wangari na maging malakas at maniwala sa sarili nilang kapangyarihan.
완가리는 어떻게 해결할지 알았어요. 그녀는 여성들에게 씨앗으로 나무를 심는 법을 가르쳐 줬어요. 그들은 나무들을 팔고 난 돈으로 가정을 보살폈어요. 그들은 아주 행복했어요. 완가리는 그 여성들이 스스로 강인하다고 느끼게 도와줬어요.
Lumipas ang panahon at naging kagubatan ang mga puno, at umagos nang muli ang mga ilog. Lumaganap ang mensahe ni Wangari sa Aprika. Ngayon, milyung-milyong mga puno ang tumutubo salamat sa mga binhi ni Wangari.
시간이 지나서 그 나무들은 자라서 숲이 되었고, 강이 다시 흐르기 시작 했어요. 완가리의 가르침이 전 아프리카로 퍼졌어요. 오늘날, 수만개의 나무들이 완가리의 씨앗으로 인해 자랐어요.
Nagsumikap nang husto si Wangari. Napansin ito ng mga tao sa buong mundo at binigyan siya ng bantog na gantimpala. Ito ay ang Nobel Peace Prize, at siya ang kauna-unahang babaeng Aprikana na nakatanggap nito.
완가리는 열심히 일했어요. 전세계 사람들이 완가리를 알아보기 시작했고, 아주 유명한 상을 줬어요. 그 상은 바로 노벨 평화상이였죠. 완가리는 아프리카 여성으로서 처음으로 그 상을 받는 거였어요.
Pumanaw si Wangari noong 2011, pero maaari natin siyang alalahanin sa tuwing makakakita tayo ng magandang puno.
완가리는 2011년도에 세상을 떠났어요. 하지만 우리는 아름다운 나무를 볼 때마다 그녀를 떠올릴 수 있어요.
