Download PDF
Back to stories list

奶奶的香蕉 हजूरआमा र केराको जादू སྨོ་སྨོ་ཡི་ངང་ལག Grandma's bananas

Written by Ursula Nafula

Illustrated by Catherine Groenewald

Translated by Vicky Liu

Read by Zhuo Sun

Language Chinese (Mandarin)

Level Level 4

Narrate full story

Reading speed

Autoplay story


奶奶有一座美丽的大花园,里面种满了高粱,杂谷和木薯,但里面最棒的是香蕉。奶奶虽然有很多孙子孙女,但我心里知道她最喜欢我。她常常邀请我去她家,告诉我一些小秘密。但是有一个秘密,她从来没有告诉我,那就是她催熟香蕉的办法。

हजूर आमाको करेसाबारीमा मकै, कोदो र तरुलको खेतीले टम्म भरिएको थियो। सबै भन्दा लोभलाग्दो चाहीँ केराहरु थियो। हजूर आमाका धेरै नाति नातिनाहरु भएता पनि वहाँ मलाई नै मन पराउनु हुन्थ्यो। वहाँ प्राय जसो मलाई आफ्नो घरमा बोलाउनु हुन्थ्यो र आफ्नो केही गोप्य कुराहरु पनि खोल्नु हुन्थ्यो। तर वहाँले मलाई केरा कहाँ पकाउनु हुन्छ भन्ने कुरा चाहीँ गोप्य नै राखेकी थिईन।

སྨོ་སྨོ་ཡི་ཤིང་འབྲས་ལྡུམ་ར་ནི་ཡ་མཚན་ཞིག་ཡོད་ཅིང་། དེར་ཤིང་སྡོང་མོན་ཆག་དང་། ཁྲེ་རྒོད། ཁཱ་ས་ཝ་སོགས་ཀྱིས་ཁེངས་ཡོད་པ་རེད། ཡིན་ནའང་དེ་དག་གི་ནང་ནས་ཀྱང་ཡག་ཤོས་ནི་ངང་ལག་གི་ཤིང་སྡོང་རེད། སྤྱིར་སྨོ་སྨོ་ལ་ཚ་བོ་དང་ཚ་མོ་མང་པོ་ཡོད་ནའང་མོ་རང་གི་དགའ་མོས་ཆེ་ས་དེ་ང་རང་ཡིན་པ་ངས་གསང་སྟབས་ཀྱིས་ཤེས་སོང་། མོས་ནམ་རྒྱུན་ང་མོ་རང་གི་ཁྱིམ་ལ་སྐད་གཏོང་གི་ཡོད་ལ། དེར་མ་ཟད་ང་ལ་གསང་བ་ཆུང་ཆུང་མང་པོ་བཤད་ཀྱིན་ཡོད། ཡིན་ནའང་། གསང་བ་གཅིག་ནི་མོས་ང་ལ་ནམ་ཡང་བཤད་མྱོང་མེད། དེ་ནི་ངང་ལག་སྨིན་ཟིན་པ་རྣམས་གང་ན་ཡོད་པའི་སྐོར་རེད།

Grandma’s garden was wonderful, full of sorghum, millet, and cassava. But best of all were the bananas. Although Grandma had many grandchildren, I secretly knew that I was her favourite. She invited me often to her house. She also told me little secrets. But there was one secret she did not share with me: where she ripened bananas.


有一天,我看到奶奶在门外放了一个巨大的麦秆编成的篮子。我问奶奶这是做什么的,奶奶却只说:“这是我的神秘篮子。”篮子旁边放了几片香蕉叶子,奶奶把叶子来回翻动。我很好奇,问奶奶:“这些叶子是做什么的?”奶奶却只说:“这是我的神秘叶子。”

एकदिन मैले हजूर आमाको घर बाहिर एउट ठूलो छ्वालीको टोकरी घाममा सुकाई राखेको देखें। जब मैले यो के को लागि हो भनेर सोधें, वहाँको जवाफ थियो: यो मेरो जादू को टोकरी हो। टोकरी को छेउमा हजूर आमाले त्यहाँ धेरै केराका पातहरु ओल्टाई पल्टाई गर्नु हुन्थ्यो। म उत्सुकताले भरिएर सोधें, यी पातहरु के का लागि हजूर आमा? वहाँको केवल जवाफ थियो: यिनीहरू मेरा जादूमयी पातहरू हुन।

ཉི་མ་གཅིག་ལ་ངས་སྨོ་སྨོའི་ཁང་པའི་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཉི་མ་དྲོ་ས་ཞིག་ན་རྩྭ་ཆག་གིས་བཟོས་པའི་སླེ་བོ་ཞིག་ཡོད་པ་མཐོང་། ངས་ཁོང་ལ་སླེ་བོ་དེ་ཅི་ཞིག་གི་སྐོར་ཡིན་པ་དྲིས་སྐབས་ང་ལ་ཕྱིར་ལན་བཏབ་དོན། “འདི་ནི་ངའི་སྒྱུ་འཁྲུལ་གྱི་སླེ་བོ་ཡིན།” ཟེར། སླེ་བོ་དེ་ཡི་འཁྲིས་ན་ངང་ལག་གི་ལོ་མ་སྐོར་ཞིག་ཡོད་ལ། སྨོ་སྨོས་ལོ་མ་དེ་ཚོ་དུས་ནས་དུས་སུ་ཁ་ལོ་སྒོར་གྱིན་འདུག ངས་ལོ་མ་དེ་ཚོ་ཅི་ཞིག་གི་ཆེད་དུ་ཡིན་པ་དྲིས་སྐབས་མོས། “འདི་དག་ནི་ངའི་སྒྱུ་འཁྲུལ་གྱི་ལོ་མ་རྣམས་ཡིན།” ཟེར།

One day I saw a big straw basket placed in the sun outside Grandma’s house. When I asked what it was for, the only answer I got was, “It’s my magic basket.” Next to the basket, there were several banana leaves that Grandma turned from time to time. I was curious. “What are the leaves for, Grandma?” I asked. The only answer I got was, “They are my magic leaves.”


我好奇地看着奶奶,香蕉,香蕉叶子还有那个巨大的麦秆编成的篮子。但奶奶却把我打发到妈妈那儿跑腿。我求奶奶:“让我留下来看一看吧!”奶奶却坚持说:“别固执了,按我说的去做。”我只好跑开了。

हजूर आमालाई देखेर मलाई धेरै रमाईलो लागिरहेको थियो अनि केरा, केराका पातहरु अनि छ्वालीको टोकरी। तर हजूर आमाले मलाई केही सामान लिन भनेर आमा कहाँ पठाई दिनु भयो। हजूर आमा! तपाईं जसरी तयारी गर्दै हुनुहुन्छ नी! मलाइ पनिदेखाउनु होस् न? जिद्धी नगर्नु, मैले जे भनें त्यही गर्नु हजूर आमा चिच्याईन, त्यसपछि मैले त्यहाँबाट दौडिनु पर्‍यो।

སྨོ་སྨོ་ལགས་ལ་བལྟས་ཀྱིན་བལྟས་ཀྱིན་ལྟ་འདོད་པ་ཞིག་རེད། མོ་རང་གི་ངང་ལག་རྣམས། ངང་ལག་གི་ལོ་མ་རྣམས། ད་དུང་རྩྭ་ཆག་གི་སླེ་བོ་དེ་དག ཡིན་ནའང་། ཉིན་ཞིག་སྨོ་སྨོས་ང་རང་ཨ་མ་ལགས་ཀྱི་འཁྲིས་ལ་ལས་ཀ་ཞིག་ལ་མངགས་སོང་། “སྨོ་སྨོ། སྐུ་མཁྱེན། ང་ལ་ཁྱེད་ཀྱི་གྲ་སྒྲིག་བྱེད་སྟངས་ལ་ལྟ་རུ་ཆུག་དང་།”ཅེས་ངས་ཞུ་བ་འཐེན་པ་ཡིན། “བུ། ཨུ་ཚུགས་མ་བྱེད་ཅིག ལས་ཀ་ག་རེ་མངགས་པ་དེ་སྒྲུབ་ཏུ་རྒྱུག” ཅེས་མོས་ཨུ་ཚུགས་མཐར་སྐྱེལ་བྱས། དེར་བརྟེན་ང་ལས་ཀ་དེ་ལས་བར་ཕྱིན་པ་ཡིན།

It was so interesting watching Grandma, the bananas, the banana leaves and the big straw basket. But Grandma sent me off to my mother on an errand. “Grandma, please, let me watch as you prepare…” “Don’t be stubborn, child, do as you are told,” she insisted. I took off running.


当我回来的时候,奶奶正坐在外面休息,但是篮子和香蕉都不见了!我问奶奶:“篮子去哪儿了?香蕉去哪儿了?还有那些……”奶奶却说:“它们都在一个神秘的地方。”我太沮丧了!

जब म फर्के हजूर आमा बाहिर बसिराख्नु भएको थियो तर त्यहाँ न त टोकरी नै थियो, न त केराहरु नै। हजूर आमा टोकरी र केराहरु कहाँ छन्? तर वहाँको मात्र जवाफ थियो, त्यो सबै जादूमयी ठाउँमा छन्। वास्तवमा त्यो साह्रै नै दुखदायी क्षण थियो।

ང་ཕྱིར་ཡོང་དུས། སྨོ་སྨོ་ཕྱི་ལོགས་ན་བསྡད་འདུག ཡིན་ནའང་སླེ་བོ་རྣམས་མི་འདུག་ལ། ངང་ལག་རྣམས་ཀྱང་མཐོང་སར་མི་འདུག “སྨོ་སྨོ། སླེ་བོ་དེ་གང་ན་ཡོད། ངང་ལག་རྣམས་གང་ལ་ཁྱེར། ལོ་མ་རྣམས་གང་ལ་་་་” ཡིན་ནའང་ང་ལ་ལན་གཅིག་རང་རག་པ་ནི་ཧ་ཅང་གི་བློ་ཕམ་སྐྱེས་པ་ཞིག་རེད། “དེ་ཚོ་ངའི་སྒྱུ་འཁྲུལ་གྱི་ས་ཆ་ན་ཡོད།” ཟེར།

When I returned, Grandma was sitting outside but with neither the basket nor the bananas. “Grandma, where is the basket, where are all the bananas, and where…” But the only answer I got was, “They are in my magic place.” It was so disappointing!


过了两天,奶奶让我从她的卧室拿拐杖给她。我一打开门,就闻到了熟香蕉的味道。原来奶奶的神秘篮子就放在卧室里!它上面盖了一条旧毯子,我掀起毯子,使劲地闻着那香味。

दुई दिन पछि, हजूर आमाले मलाई आफ्नो खाटबाट वहाँको टेक्ने लौरो ल्याउन भन्नु भयो। जब मैले ढोका खोले, पाक्दै गरेको केराको कडा वासनाले मलाई आकार्शित गर्‍यो। भित्री कोठामा हजूर आमाको छ्वालीको ठूलो टोकरी थियो जसलाई एउटा पुरानो सिरकले घ्वाप्लक्क छोपेको थियो। त्यसलाई मैले विस्तारै उचालेँ र त्यो लोभ लाग्दो वासनालाई सुघेँ।

ཉི་མ་གཉིས་ཀྱི་རྗེས་ལ། སྨོ་སྨོས་ང་མོ་རང་གི་ཉལ་ཁང་ནང་དུ་འཁར་རྒྱུག་ལེན་པར་མངགས་བྱུང་། ངས་མོའི་ཉལ་ཁང་གི་སྒོ་ཕྱེ་མ་ཐག་ངང་ལག་གི་དྲི་མ་ཞིམ་པོ་དེས་ང་རང་བཀུག་སོང་། ཁང་པའི་སྦུག་ན་སྨོ་སྨོ་ཡི་སྒྱུ་འཁྲུལ་གྱི་སླེ་བོ་དེ་འདུག སླེ་བོ་དེ་ཀམ་པ་ལི་རྙིང་པ་ཞིག་གིས་གཡོགས་འདུག ངས་ཀམ་པ་ལི་དེ་ཡར་བཀྱགས་པ་དང་དྲི་མ་ཞིམ་ཤོས་དེ་ཁྱབ་ཡོང་གི་འདུག

Two days later, Grandma sent me to fetch her walking stick from her bedroom. As soon as I opened the door, I was welcomed by the strong smell of ripening bananas. In the inner room was grandma’s big magic straw basket. It was well hidden by an old blanket. I lifted it and sniffed that glorious smell.


奶奶喊我的时候,我吓了一跳:“你在做什么?快把我的拐杖拿来。”我赶紧把拐杖拿出去给奶奶。奶奶看着我,问:“你在笑什么?”我这才意识到,我还在因为发现了这个神奇的秘密窃笑着。

जब मेरी हजूर आमा मलाई, त्यहाँ तिमी के गर्दै छौ भनेर कराईन: म झसँङ्ग भएर तर्से। छिटो गर! मेरो लौरो लिएर आउ। वहाँको टेक्ने लौरो लिएर म छिटो छिटो वहाँ भएको ठाउँमा गएँ। तिमी किन मुस्कुराई रहेकी छौ? हजूर आमाले मलाई सोध्नु भयो। वहाँको प्रश्नले मैले वहाँको जादूमयी ठाउँको रहस्य पत्ता लागेकोमा निस्केको हल्का हाँसो हो भन्ने कुरोको अनुभूती गर्न गाह्रो भएन।

སྨོ་སྨོས་ང་ལ། ཁྱོད་ཀྱིས་ག་རེ་བྱེད་ཀྱིན་ཡོད། མགྱོགས་པོར་འཁར་རྒྱུག་དེ་ཁྱེར་ཤོག་ཅེས་སྐད་བརྒྱབ་དུས་ང་རང་ཞེད་སོང་ལ། འཁར་རྒྱུག་དེ་བཟུང་ནས་མགྱོགས་པོར་ལོག་ཡོང་བ་ཡིན། སྨོ་སྨོས་ང་ལ་ཁྱོད་རང་ཅི་ཞིག་གི་དོན་དུ་དགོད་ཀྱིན་ཡོད་ཅེས་དྲིས་བྱུང་། དྲི་བ་དེས་ང་ལ་སོ་སོའི་འཛུམ་དེ་ནི་སྨོ་སྨོའི་གསང་བའི་ས་ཆ་དེ་རྙེད་སོང་བའི་རྐྱེན་གྱིས་ཡིན་པ་ཚོར་བཅུག་བྱུང་།

Grandma’s voice startled me when she called, “What are you doing? Hurry up and bring me the stick.” I hurried out with her walking stick. “What are you smiling about?” Grandma asked. Her question made me realise that I was still smiling at the discovery of her magic place.


第二天,奶奶来看我妈妈,我又跑到奶奶家去偷看那些熟香蕉。有一把香蕉已经非常熟了。我采了一根香蕉,把它藏在我的裙子里。我小心地盖好篮子,跑到房子后面,偷偷地把香蕉吃了:这是我吃过的最美味的香蕉!

अर्को दिन जब हजूर आमा मेरी आमालाई भेट्न आउनु भयो, म हतार हतार वहाँको घरमा फेरी एक चोटी केराहरु हेर्न को लागि गएँ। त्यहाँ एउटा राम्रोसँग पाकेको एउटा झुप्प थियो। मैले एउटा टिपेर आफ्नो कपडा भित्र लुकाएँ। फेरी टोकारीलाई राम्रोसँग छोपिसके पछि म घरको पछाडी गएँ अनि त्यसलाई छिटो छिटो खाएँ। त्यो नै अहिले सम्म मैले चाखेकी सबै भन्दा गुलियो केरा थियो।

ཉིན་རྗེས་མ་དེར་སྨོ་སྨོ་ལགས་ངའི་ཨ་མར་ལྟ་གི་ཕེབས་བྱུང་། མོ་རང་དེར་འབྱོར་མ་ཐག་ང་སླར་ཡང་མགྱོགས་པོ་ཕྱིར་སྨོ་སྨོའི་ནང་ལ་ངང་ལག་དེ་ཚོ་མུ་མཐུད་དུ་ཡོད་མེད་ལྟ་རུ་རྒྱུག་པ་ཡིན། ངང་ལག་ཧ་ཅང་སྨིན་ཚར་བ་འགའ་འདུག ངས་དེའི་ནང་གི་གཅིག་བླངས་ཏེ་ངའི་དུག་ལོག་གི་མཐུ་འོག་ལ་སྦས་པ་དང་། སླེ་བོ་དེའི་ཁ་ཕྱིར་བཀབས་རྗེས་ང་ཁང་པའི་རྒྱབ་ལ་སོང་སྟེ་ངང་ལག་དེ་མགྱོགས་པོར་ཟོས་པ་ཡིན། དེ་ནི་ངས་ད་བར་དུ་ཟོས་པའི་ངང་ལག་གི་ནང་ནས་ཞིམ་ཤོས་དེ་རེད།

The following day when grandma came to visit my mother, I rushed to her house to check the bananas once more. There was a bunch of very ripe ones. I picked one and hid it in my dress. After covering the basket again, I went behind the house and quickly ate it. It was the sweetest banana I had ever tasted.


第二天,我趁奶奶在花园里摘蔬菜的时候,偷偷跑进房间,去看那些香蕉,香蕉差不多全都熟了。我禁不住诱惑,拿了四根香蕉。我踮起脚离开房间,听到奶奶在咳嗽。我把香蕉藏在裙子下面,若无其事地走开了。

अर्को दिन जब हजूर आमा करेसाबारीमा सागसब्जी टिप्दै थिईन, मैले ढोका बाट झ्वाट्ट चियाएर केराहरू हेरे। प्राय सबै राम्रोसँग पाकेको थियो। त्यहाँबाट चार वटाको एउटा झुप्प नलिईकन म चल्नै सकिनँ। जब म बिस्तारै ढोका तर्फ अगाडी बढ़ें, मैले बाहिर मेरी हजूर आमाले खोकेको सुनें। मैले केरा आफ्नो कपडा मूनी छोपेर बिस्तारै हजूर आमालाई छलेर अघि बढ़े।

དེའི་ཉིན་རྗེས་མ་དེར། སྨོ་སྨོས་ཤིང་འབྲས་ལྡུམ་རའི་ནང་དུ་སྔོ་ཚོད་བཏོག་གིན་འདུག་ལ། ང་མགྱོགས་པོར་སྨོ་སྨོའི་ནང་ཕྱིན་ཏེ་ངང་ལག་དེ་དག་གི་པགས་པ་བཤུས་པ་ཡིན། ཕལ་ཆེར་ཚང་མ་སྨིན་འདུག ངས་ངང་ལག་བཞི་ཡིན་གཅིག་མིན་གཅིག་འཁྱེར་དགོས་ཀྱི་འདུག དེ་ལྟར་ང་སྒོ་འགྲམ་བར་དུ་རྐང་འཇབ་ལག་འཇབ་ངང་ཡོང་སྐབས་ངས་སྨོ་སྨོ་ཕྱི་ལོགས་ན་གློ་ལུ་བྱེད་བཞིན་པ་ཐོས་བྱུང་། ངས་ངང་ལག་དེ་ཚོ་དུག་ལོག་གི་མཐུ་འོག་ལ་སྦས་ཏེ་མོ་རང་གི་འཁྲིས་ནས་ཕར་ཕྱིན་པ་ཡིན།

The following day, when grandma was in the garden picking vegetables, I sneaked in and peered at the bananas. Nearly all were ripe. I couldn’t help taking a bunch of four. As I tiptoed towards the door, I heard grandma coughing outside. I just managed to hide the bananas under my dress and walked past her.


第二天是奶奶赶集的日子。奶奶很早就醒来了,她把成熟的香蕉和木薯运到集市上去卖。我那天没有急着去看她,但我知道,我不可能永远躲着奶奶。

दोस्रो दिन हाटबजार लाग्ने दिन थियो, हजूर आमा बिहानै उठिन। वहाँ सधै पाकेको केरा र तरुलहरु लिएर बजारमा बेच्न जानु हुन्थ्यो। त्यो दिन मैले वहाँ लाई भेट्न जान हतार गरिनँ। तर लामो समयसम्म त्यसो गरिरहन पनि मलाई सम्भव थिएन।

དེའི་ཕྱི་ཉིན་ནི་ཚོང་རར་འགྲོ་བའི་ཉིན་མོ་རེད། སྨོ་སྨོ་ཞོགས་པ་སྔ་པོ་ནས་གཉིད་སད་འདུག ཁོང་གིས་ནམ་རྒྱུན་ངང་ལག་དང་ཁཱ་ས་ཝ་ཁྱེར་ནས་ཁྲོམ་ནས་བཙོང་གི་ཡོད། ཉིན་མོ་དེར་ང་མོ་རང་ལ་ལྟ་བར་ཕྱིན་མེད། ཡིན་ནའང་ང་ཡིབ་ནས་རྒྱུན་རིང་པོ་འདུག་ཐུབ་གི་མ་རེད།

The following day was market day. Grandma woke up early. She always took ripe bananas and cassava to sell at the market. I did not hurry to visit her that day. But I could not avoid her for long.


那天傍晚,我被爸爸、妈妈和奶奶叫过去。我知道他们为什么找我。那天晚上,当我上床睡觉的时候,我知道我再也不会偷东西了,不偷奶奶的,不偷爸妈的,不从任何人那里偷东西。

त्यसपछि साँझमा आमा, बुबा र हजूर आमाले मलाई बोलाउनु भयो। किन हो भन्ने कुरा मलाई थाहा पाउन गाह्रो भएन। त्यो रात जब म आफ्नो ओछ्यानमा पल्टें, मलाई थाहा थियो कि म अब कहिल्यै हजूर आमा, आमा, बुवा र कसैबाट पनि चोर्न सक्ने छैन।

ཉིན་དེའི་ཕྱི་དྲོ་ཙམ་ལ། ཨ་མ་ལགས་དང་། པཱ་ལགས། སྨོ་སྨོ་བཅས་ཀྱིས་ང་སྐད་བཏང་བྱུང་། ངས་ག་རེ་ཡིན་པ་ཧ་གོ་སོང་། མཚན་མོ་དེར་ང་མར་གཉིད་ཉལ་དུས་ངས་ད་ནས་བཟུང་བརྐུ་བྱེད་མི་རུང་བ་ཤེས་བྱུང་། སྨོ་སྨོའི་ས་ནས་བརྐུ་མི་རུང་ལ། ཕ་མའི་ས་ནས་བརྐུ་མི་རུང་། དེ་བས་ཀྱང་མི་གཞན་པའི་ས་ནས་བརྐུ་མི་རུང་བ་ཤེས་བྱུང་།

Later that evening I was called by my mother and father, and Grandma. I knew why. That night as I lay down to sleep, I knew I could never steal again, not from grandma, not from my parents, and certainly not from anyone else.


Written by: Ursula Nafula
Illustrated by: Catherine Groenewald
Translated by: Vicky Liu
Read by: Zhuo Sun
Language: Chinese (Mandarin)
Level: Level 4
Source: Grandma's bananas from African Storybook
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 International License.
Options
Back to stories list Download PDF