Change language
Nepali
Tibetan
English
Hindi
Mandarin
Urdu
Back to stories list
ཐག་རིང་པོ་ན་གཟུགས་བརྙན་ཁྱད་མཚར་པོ་ཞིག་ཡོང་གི་ཡོད་ལ། དེ་དང་པོ་མཐོང་མཁན་ནི་བུ་མོ་ཆུང་ཆུང་ཞིག་རེད།
ཐག་རིང་པོ་ན་གཟུགས་བརྙན་ཁྱད་མཚར་པོ་ཞིག་ཡོང་གི་ཡོད་ལ། དེ་དང་པོ་མཐོང་མཁན་ནི་བུ་མོ་ཆུང་ཆུང་ཞིག་རེད།
It was a little girl who first saw the mysterious shape in the distance.
གཟུགས་བརྙན་དེ་ཐག་ཉེ་བོར་བསླེབས་པ་དང་། བུ་མོ་ཆུང་ཆུང་དེས་གཟུགས་བརྙན་དེ་ནི་ཁོག་ལ་ཕྲུ་གུ་ཁུར་བའི་བུད་མེད་ཅིག་ཡིན་པ་ཤེས་པ་རེད།
གཟུགས་བརྙན་དེ་ཐག་ཉེ་བོར་བསླེབས་པ་དང་། བུ་མོ་ཆུང་ཆུང་དེས་གཟུགས་བརྙན་དེ་ནི་ཁོག་ལ་ཕྲུ་གུ་ཁུར་བའི་བུད་མེད་ཅིག་ཡིན་པ་ཤེས་པ་རེད།
As the shape moved closer, she saw that it was a heavily pregnant woman.
བུ་མོ་ཆུང་ཆུང་དེ་ཅུང་ཙམ་ངོ་གནོངས་པ་རེད། ཡིན་ནའང་། མོས་བློ་ཁོག་ཆེན་པོའི་ངང་ནས་བུད་མེད་དེའི་འཁྲིས་ལ་ཕྱིན་པ་རེད། སྐབས་དེར་མོའི་གྲོགས་པོ་ཚོས། “བུད་མེད་འདི་ང་ཚོའི་མཉམ་དུ་འཁྲིད་དགོས། ང་ཚོས་ཨ་མ་དང་ཕྲུ་གུ་གཉིས་ཀར་རོགས་པ་བྱེད་དགོས།” ཅེས་ཐག་བཅད་པ་རེད།
བུ་མོ་ཆུང་ཆུང་དེ་ཅུང་ཙམ་ངོ་གནོངས་པ་རེད། ཡིན་ནའང་། མོས་བློ་ཁོག་ཆེན་པོའི་ངང་ནས་བུད་མེད་དེའི་འཁྲིས་ལ་ཕྱིན་པ་རེད། སྐབས་དེར་མོའི་གྲོགས་པོ་ཚོས། “བུད་མེད་འདི་ང་ཚོའི་མཉམ་དུ་འཁྲིད་དགོས། ང་ཚོས་ཨ་མ་དང་ཕྲུ་གུ་གཉིས་ཀར་རོགས་པ་བྱེད་དགོས།” ཅེས་ཐག་བཅད་པ་རེད།
Shy but brave, the little girl moved nearer to the woman.
“We must keep her with us,” the little girl’s people decided. “We’ll keep her and her child safe.”
ཡུན་རིང་པོ་མ་ཕྱིན་པར་ཨ་མའི་ཁོག་ནས་ཕྲུ་གུ་དེ་སྐྱེས་མགོ་བརྩམས་སྐབས་ཁོང་ཚོས། “ཤུགས་རྒྱོབས།” “ཉལ་ཆས་ཁྱེར་ཤོག” “ཆུ་གང་ན་ཡོད།” “ཤུགས་རྒྱོབས།” ཅེས་སྐད་བརྒྱབ།
ཡུན་རིང་པོ་མ་ཕྱིན་པར་ཨ་མའི་ཁོག་ནས་ཕྲུ་གུ་དེ་སྐྱེས་མགོ་བརྩམས་སྐབས་ཁོང་ཚོས། “ཤུགས་རྒྱོབས།” “ཉལ་ཆས་ཁྱེར་ཤོག” “ཆུ་གང་ན་ཡོད།” “ཤུགས་རྒྱོབས།” ཅེས་སྐད་བརྒྱབ།
The child was soon on its way.
“Push!”
“Bring blankets!”
“Water!”
“Puuuuussssshhh!!!”
ཕྲུ་གུ་དེ་སྐྱེས་མ་ཐག མི་ཚང་མ་ཧ་ལས་ནས། གནམ་ལ་མཆོང་བཞིན་ཕྱི་ནུར་བྱེད་ཞོར། “བོང་ཕྲུག་ཅིག་ཨེ་་་་ ” ཅེས་བཤད།
ཕྲུ་གུ་དེ་སྐྱེས་མ་ཐག མི་ཚང་མ་ཧ་ལས་ནས། གནམ་ལ་མཆོང་བཞིན་ཕྱི་ནུར་བྱེད་ཞོར། “བོང་ཕྲུག་ཅིག་ཨེ་་་་ ” ཅེས་བཤད།
But when they saw the baby, everyone jumped back in shock.
“A donkey?!”
མི་ཚང་མས་རྩོད་པ་བྱེད་རྒྱུ་མགོ་བཙུགས། སྐབས་དེར་མི་འགའ་གས་ཀྱིས་བཤད་རྒྱུར། “ང་ཚོས་བུད་མེད་དེ་དང་ཕྲུ་གུ་གཉིས་ཀར་རོགས་པ་བྱེད་དགོས་ཅེས་བཤད་པ་རེད། ད་ནི་ང་ཚོས་རོགས་པ་ག་རེ་བྱེད་དགོས་པ་འདི་རེད།” ཅེས་དང་། ཡང་མི་ཁ་ཤས་ཀྱིས། “ཡིན་ནའང་། ཁོང་གཉིས་ཀས་ང་ཚོར་བཀྲ་མ་ཤིས་པ་ཁྱེར་ཡོང་གི་རེད།” ཅེས་བཤད།
མི་ཚང་མས་རྩོད་པ་བྱེད་རྒྱུ་མགོ་བཙུགས། སྐབས་དེར་མི་འགའ་གས་ཀྱིས་བཤད་རྒྱུར། “ང་ཚོས་བུད་མེད་དེ་དང་ཕྲུ་གུ་གཉིས་ཀར་རོགས་པ་བྱེད་དགོས་ཅེས་བཤད་པ་རེད། ད་ནི་ང་ཚོས་རོགས་པ་ག་རེ་བྱེད་དགོས་པ་འདི་རེད།” ཅེས་དང་། ཡང་མི་ཁ་ཤས་ཀྱིས། “ཡིན་ནའང་། ཁོང་གཉིས་ཀས་ང་ཚོར་བཀྲ་མ་ཤིས་པ་ཁྱེར་ཡོང་གི་རེད།” ཅེས་བཤད།
Everyone began to argue.
“We said we would keep mother and child safe, and that’s what we’ll do,” said some.
“But they will bring us bad luck!” said others.
དེ་ནས་བུད་མེད་དེར་རོགས་པ་བྱེད་མཁན་མེད་པར་གཅིག་པོར་ལྷག་པ་དང་། མོས་རང་གི་ཕྲུ་གུ་ཁྱད་མཚར་པོ་འདི་ལ་ཅི་ཞིག་བྱེད་དགོས་ན་བསམ་པ་དང་། ད་ནི་ག་རེ་བྱེད་དགོས་པ་ཡང་མ་ཤེས་པ་རེད།
དེ་ནས་བུད་མེད་དེར་རོགས་པ་བྱེད་མཁན་མེད་པར་གཅིག་པོར་ལྷག་པ་དང་། མོས་རང་གི་ཕྲུ་གུ་ཁྱད་མཚར་པོ་འདི་ལ་ཅི་ཞིག་བྱེད་དགོས་ན་བསམ་པ་དང་། ད་ནི་ག་རེ་བྱེད་དགོས་པ་ཡང་མ་ཤེས་པ་རེད།
And so the woman found herself alone again.
She wondered what to do with this awkward child.
She wondered what to do with herself.
མཐའ་མ་དེར། མོའི་སེམས་ལ་ཕྲུ་གུ་དེ་ཡག་པོ་ཡོད་ན་འདྲ། མེད་ན་འདྲ། མོ་རང་གི་ཕྲུ་གུ་ནི་རེད། མོ་རང་ཕྲུ་གུ་དེའི་ཨ་མ་ངོ་མ་ཡིན་པ་ངོས་ལེན་བྱས་པ་རེད།
མཐའ་མ་དེར། མོའི་སེམས་ལ་ཕྲུ་གུ་དེ་ཡག་པོ་ཡོད་ན་འདྲ། མེད་ན་འདྲ། མོ་རང་གི་ཕྲུ་གུ་ནི་རེད། མོ་རང་ཕྲུ་གུ་དེའི་ཨ་མ་ངོ་མ་ཡིན་པ་ངོས་ལེན་བྱས་པ་རེད།
But finally she had to accept that he was her child and she was his mother.
ད་ནི་བོང་ཕྲུག་དེར་འགྱུར་བ་ཆེན་པོ་མ་སོང་བར། འདི་ལྟར་ཆུང་ཆུང་བྱས་བསྡད་པ་ཡིན་ན་གཅིག་བྱས་ན་སྐྱོན་ཡོད་ཀྱི་མ་རེད་དེ། ཡིན་ནའང་། བོང་ཕྲུག་དེ་ཆེ་ནས་ཆེ་སུ་སོང་སྟེ་མཐའ་མར་ཨ་མ་དེའི་རྒྱབ་ལ་འཁུར་ས་མི་འགྲོ་བར་ཆགས་པ་རེད། ཁོ་རང་གིས་ཐབས་ཤེས་ག་རེ་འཐེན་པ་ཡིན་ནའང་། ཁོ་རང་མི་དང་གཅིག་པ་གཅིག་རྐྱང་ཞིག་ཆགས་མ་ཐུབ། ཁོ་རང་གི་ཨ་མ་དེ་ནམ་རྒྱུན་ཐང་ཆད་ནས་སུན་པོ་ཡོང་གི་ཡོད་ལ། མཚམས་རེར་མོས་བོང་ཕྲུག་དེ་ལ་བོང་བུ་གཞན་པ་དེ་ཚོས་ལས་ཀ་ག་རེ་ལས་པ་དེ་ལས་བཅུག་པ་རེད།
ད་ནི་བོང་ཕྲུག་དེར་འགྱུར་བ་ཆེན་པོ་མ་སོང་བར། འདི་ལྟར་ཆུང་ཆུང་བྱས་བསྡད་པ་ཡིན་ན་གཅིག་བྱས་ན་སྐྱོན་ཡོད་ཀྱི་མ་རེད་དེ། ཡིན་ནའང་། བོང་ཕྲུག་དེ་ཆེ་ནས་ཆེ་སུ་སོང་སྟེ་མཐའ་མར་ཨ་མ་དེའི་རྒྱབ་ལ་འཁུར་ས་མི་འགྲོ་བར་ཆགས་པ་རེད། ཁོ་རང་གིས་ཐབས་ཤེས་ག་རེ་འཐེན་པ་ཡིན་ནའང་། ཁོ་རང་མི་དང་གཅིག་པ་གཅིག་རྐྱང་ཞིག་ཆགས་མ་ཐུབ། ཁོ་རང་གི་ཨ་མ་དེ་ནམ་རྒྱུན་ཐང་ཆད་ནས་སུན་པོ་ཡོང་གི་ཡོད་ལ། མཚམས་རེར་མོས་བོང་ཕྲུག་དེ་ལ་བོང་བུ་གཞན་པ་དེ་ཚོས་ལས་ཀ་ག་རེ་ལས་པ་དེ་ལས་བཅུག་པ་རེད།
Now, if the child had stayed that same, small size, everything might have been different. But the donkey child grew and grew until he could no longer fit on his mother’s back.
And no matter how hard he tried, he could not behave like a human being. His mother was often tired and frustrated. Sometimes she made him do work meant for animals.
བོང་ཕྲུག་དེས་ག་རེ་བྱེད་དགོས་མ་ཤེས། ཁོ་རང་ཁོང་ཁྲོ་ལངས་པ་རེད། ཁོས་འདི་བྱེད་མ་ཐུབ། དེའང་བྱེད་མ་ཐུབ། ཁོ་འདི་འདྲ་ཞིག་ཆགས་མ་ཐུབ། གཞན་པ་དེ་འདྲ་ཞིག་ཀྱང་ཆགས་མ་ཐུབ། ཁོ་རང་རྦད་དེ་ཁོང་ཁྲོ་ལངས་ཏེ། ཉི་མ་གཅིག་ལ་ཁོས་སོ་སོའི་ཨ་མ་ལ་རྡོག་རྒྱག་གཞུས་ནས་སར་རྫོག་པ་རེད།
བོང་ཕྲུག་དེས་ག་རེ་བྱེད་དགོས་མ་ཤེས། ཁོ་རང་ཁོང་ཁྲོ་ལངས་པ་རེད། ཁོས་འདི་བྱེད་མ་ཐུབ། དེའང་བྱེད་མ་ཐུབ། ཁོ་འདི་འདྲ་ཞིག་ཆགས་མ་ཐུབ། གཞན་པ་དེ་འདྲ་ཞིག་ཀྱང་ཆགས་མ་ཐུབ། ཁོ་རང་རྦད་དེ་ཁོང་ཁྲོ་ལངས་ཏེ། ཉི་མ་གཅིག་ལ་ཁོས་སོ་སོའི་ཨ་མ་ལ་རྡོག་རྒྱག་གཞུས་ནས་སར་རྫོག་པ་རེད།
Confusion and anger built up inside Donkey. He couldn’t do this and he couldn’t do that. He couldn’t be like this and he couldn’t be like that.
He became so angry that, one day, he kicked his mother to the ground.
ཨ་མར་རྡོག་རྒྱག་གཞུས་རྗེས། བོང་ཕྲུག་ངོ་ཚ་ནས་ཁོ་རང་ཐོན་སའི་ས་ཆ་ཐག་རིང་ཞིག་ལ་བྲོས་སོང་བ་རེད།
ཨ་མར་རྡོག་རྒྱག་གཞུས་རྗེས། བོང་ཕྲུག་ངོ་ཚ་ནས་ཁོ་རང་ཐོན་སའི་ས་ཆ་ཐག་རིང་ཞིག་ལ་བྲོས་སོང་བ་རེད།
Donkey was filled with shame. He started to run away as far and fast as he could.
ཁོ་རང་བྲོས་བྲོས་ནས་ངལ་གསོ་བྱེད་སྐབས། དགོང་མོ་ནག་ཁུང་ཆགས་བསྡད་ཡོད་ལ། བོང་ཕྲུག་དེས་ད་ནི་གང་ལ་འགྲོ་དགོས་པ་མ་ཤེས་པ་རེད། “བོང་་་་་བོང་་་་་” ཁོ་རང་གིས་མུན་ནག་ནང་ལ་སྐད་ཆེན་པོ་མ་བརྒྱབ་པར་མིག་ཆུ་བཏོན་པ་རེད། “བོང་བོང་་་་” ནག་ཁུང་ནང་ནས་ཁོ་རང་གི་སྐད་ཕྱིར་ཐོས་ཡོང་བ་རེད། ད་ནི་ཁོ་རང་གཅིག་པོ་ལྷག་པ་རེད། ཁོ་རང་རིལ་རིལ་འདྲ་ཞིག་བྱས་ནས་གཉིད་ཁུག གཉིད་ཁུག་སྡོད་སྐབས་རྨི་ལམ་ཞེད་སྣང་ཚ་བོ་རྨིས་པ་རེད།
ཁོ་རང་བྲོས་བྲོས་ནས་ངལ་གསོ་བྱེད་སྐབས། དགོང་མོ་ནག་ཁུང་ཆགས་བསྡད་ཡོད་ལ། བོང་ཕྲུག་དེས་ད་ནི་གང་ལ་འགྲོ་དགོས་པ་མ་ཤེས་པ་རེད། “བོང་་་་་བོང་་་་་” ཁོ་རང་གིས་མུན་ནག་ནང་ལ་སྐད་ཆེན་པོ་མ་བརྒྱབ་པར་མིག་ཆུ་བཏོན་པ་རེད། “བོང་བོང་་་་” ནག་ཁུང་ནང་ནས་ཁོ་རང་གི་སྐད་ཕྱིར་ཐོས་ཡོང་བ་རེད། ད་ནི་ཁོ་རང་གཅིག་པོ་ལྷག་པ་རེད། ཁོ་རང་རིལ་རིལ་འདྲ་ཞིག་བྱས་ནས་གཉིད་ཁུག གཉིད་ཁུག་སྡོད་སྐབས་རྨི་ལམ་ཞེད་སྣང་ཚ་བོ་རྨིས་པ་རེད།
By the time he stopped running, it was night, and Donkey was lost.
“Hee haw?” he whispered to the darkness.
“Hee Haw?” it echoed back. He was alone.
Curling himself into a tight ball, he fell into a deep and troubled sleep.
བོང་ཕྲུག་དེ་གཉིད་སད་དུས་མི་ཆ་མེད་ཅིག་ཁོ་རང་གི་འགྲམ་ན་ལངས་ཏེ། ཁོ་ལ་བལྟས་བསྡད་ཡོད་ལ། ཁོ་རང་གིས་ཕྱིར་རྒན་པོ་དེའི་མིག་གི་ནང་ལ་ལྟ་སྐབས་བློ་བདེ་བོ་དང་ཏོག་ཙམ་སྐྱིད་པོ་འདྲ་ཞིག་ཚོར་པ་རེད།
བོང་ཕྲུག་དེ་གཉིད་སད་དུས་མི་ཆ་མེད་ཅིག་ཁོ་རང་གི་འགྲམ་ན་ལངས་ཏེ། ཁོ་ལ་བལྟས་བསྡད་ཡོད་ལ། ཁོ་རང་གིས་ཕྱིར་རྒན་པོ་དེའི་མིག་གི་ནང་ལ་ལྟ་སྐབས་བློ་བདེ་བོ་དང་ཏོག་ཙམ་སྐྱིད་པོ་འདྲ་ཞིག་ཚོར་པ་རེད།
Donkey woke up to find a strange old man staring down at him. He looked into the old man’s eyes and started to feel a twinkle of hope.
བོང་ཕྲུག་དེ་རྒན་པོ་དེའི་མཉམ་དུ་བསྡད་ཅིང་། རྒན་པོ་དེས་ཁོ་རང་ལ་མི་ཚེ་སྐྱེལ་སྟངས་ཀྱི་ཐབས་ཤེས་འདྲ་མི་འདྲ་བསླབས་ལ། བོང་ཕྲུག་གིས་ཁར་ཉན་པོ་བྱས་ནས་སློབ་སྦྱོང་བྱས་པ་རེད། རྒན་པོ་དེས་ཀྱང་བོང་ཕྲུག་གི་འགྲམ་ནས་ག་རེ་ཡིན་ནའང་སྦྱངས་པ་རེད། ཁོ་རང་གཉིས་ཀྱིས་ཕན་ཚུན་ལ་རོགས་པ་ཡག་པོ་བྱས་ཤིང་མཉམ་དུ་གད་མོ་བགད་པ་རེད།
བོང་ཕྲུག་དེ་རྒན་པོ་དེའི་མཉམ་དུ་བསྡད་ཅིང་། རྒན་པོ་དེས་ཁོ་རང་ལ་མི་ཚེ་སྐྱེལ་སྟངས་ཀྱི་ཐབས་ཤེས་འདྲ་མི་འདྲ་བསླབས་ལ། བོང་ཕྲུག་གིས་ཁར་ཉན་པོ་བྱས་ནས་སློབ་སྦྱོང་བྱས་པ་རེད། རྒན་པོ་དེས་ཀྱང་བོང་ཕྲུག་གི་འགྲམ་ནས་ག་རེ་ཡིན་ནའང་སྦྱངས་པ་རེད། ཁོ་རང་གཉིས་ཀྱིས་ཕན་ཚུན་ལ་རོགས་པ་ཡག་པོ་བྱས་ཤིང་མཉམ་དུ་གད་མོ་བགད་པ་རེད།
Donkey went to stay with the old man, who taught him many different ways to survive.
Donkey listened and learned, and so did the old man. They helped each other, and they laughed together.
ཞོགས་པ་ཞིག་ལ་རྒན་པོ་དེས་བོང་ཕྲུག་ལ། ཁོ་རང་རི་བོ་མཐོན་པོ་ཞིག་ཡོད་པ་དེའི་རྩེ་བར་དུ་འཁུར་རོགས་ཞེས་ལབ་པ་རེད།
ཞོགས་པ་ཞིག་ལ་རྒན་པོ་དེས་བོང་ཕྲུག་ལ། ཁོ་རང་རི་བོ་མཐོན་པོ་ཞིག་ཡོད་པ་དེའི་རྩེ་བར་དུ་འཁུར་རོགས་ཞེས་ལབ་པ་རེད།
One morning, the old man asked Donkey to carry him to the top of a mountain.
རི་བོ་མཐོན་པོ་དེའི་རྩེ་མོ་དགུང་ལ་ཟུག་བསྡད་ཡོད་ལ། ཁོ་རང་གཉིས་ཡར་རི་རྩེར་བསླེབས་རྗེས་སྤྲིན་པའི་ནང་ནས་གཉིད་ལ་ཤོར་བ་རེད། བོང་ཕྲུག་གི་རྨི་ལམ་ནང་ལ་ཁོའི་ཨ་མ་ན་ནས་ཁོ་རང་སྐད་གཏོང་གི་ཡོད་པ་གོ་བ་དང་། ཁོ་གཉིད་སད་དུས་་་་་
རི་བོ་མཐོན་པོ་དེའི་རྩེ་མོ་དགུང་ལ་ཟུག་བསྡད་ཡོད་ལ། ཁོ་རང་གཉིས་ཡར་རི་རྩེར་བསླེབས་རྗེས་སྤྲིན་པའི་ནང་ནས་གཉིད་ལ་ཤོར་བ་རེད། བོང་ཕྲུག་གི་རྨི་ལམ་ནང་ལ་ཁོའི་ཨ་མ་ན་ནས་ཁོ་རང་སྐད་གཏོང་གི་ཡོད་པ་གོ་བ་དང་། ཁོ་གཉིད་སད་དུས་་་་་
High up amongst the clouds they fell asleep.
Donkey dreamed that his mother was sick and calling to him.
And when he woke up…
སྤྲིན་པ་དེ་དང་ཁོའི་གྲོགས་པོ་རྒན་པོ་གཉིས་ཀ་གར་སོང་ཆ་མེད་དུ་གྱུར་བ་རེད།
སྤྲིན་པ་དེ་དང་ཁོའི་གྲོགས་པོ་རྒན་པོ་གཉིས་ཀ་གར་སོང་ཆ་མེད་དུ་གྱུར་བ་རེད།
… the clouds had disappeared along with his friend, the old man.
མཐའ་མ་དེར་བོང་ཕྲུག་གིས་ཁོ་རང་གིས་ག་རེ་བྱེད་དགོས་པ་ཤེས་པ་རེད།
མཐའ་མ་དེར་བོང་ཕྲུག་གིས་ཁོ་རང་གིས་ག་རེ་བྱེད་དགོས་པ་ཤེས་པ་རེད།
Donkey finally knew what to do.
བོང་ཕྲུག་གིས་ཁོ་རང་གི་ཨ་མ་བཙལ་སྐབས། ཨ་མ་གཅིག་པོ་ཁེར་རྐྱང་ལ་སྡོད་ཅིང་། མོ་རང་གི་ཕྲུ་གུ་བརླག་སོང་བ་དེར་སེམས་སྡུག་བྱས་ནས་བསྡད་ཡོད་པ་མཐོང་། བོང་ཕྲུག་དང་ཁོ་རང་གི་ཨ་མ་གཉིས་ཀས་ཕན་ཚུན་ལ་བལྟས་ནས་ཡུན་རིང་པོར་བསྡད་པ་དང་། དེ་ནས་ཁོང་གཉིས་འཐམ་པ་རེད།
བོང་ཕྲུག་གིས་ཁོ་རང་གི་ཨ་མ་བཙལ་སྐབས། ཨ་མ་གཅིག་པོ་ཁེར་རྐྱང་ལ་སྡོད་ཅིང་། མོ་རང་གི་ཕྲུ་གུ་བརླག་སོང་བ་དེར་སེམས་སྡུག་བྱས་ནས་བསྡད་ཡོད་པ་མཐོང་། བོང་ཕྲུག་དང་ཁོ་རང་གི་ཨ་མ་གཉིས་ཀས་ཕན་ཚུན་ལ་བལྟས་ནས་ཡུན་རིང་པོར་བསྡད་པ་དང་། དེ་ནས་ཁོང་གཉིས་འཐམ་པ་རེད།
Donkey found his mother, alone and mourning her lost child. They stared at each other for a long time.
And then hugged each other very hard.
དེ་ནས་བཟུང་བོང་ཕྲུག་ཆུང་ཆུང་དེ་ཁོ་རང་གི་ཨ་མའི་མཉམ་དུ་ཆེན་པོ་ཆགས་ཤིང་། ཁོང་གཉིས་ཀས་ཕན་ཚུན་ལ་རྒྱུས་ལོན་ལེགས་པོ་བྱེད་བཞིན་འཚོ་བ་སྐྱིད་པོ་ཞིག་རོལ་བ་རེད། ག་ལེར་བྱས་ནས་ཁོ་གཉིས་ཀའི་མཐའ་འཁོར་དེ་ལ་ཁྱིམ་ཚང་གཞན་པ་མང་པོ་གཞིས་ཆགས་ཏེ། སྐད་ཆ་བཤད་རོགས་དང་རྩེད་མོ་རྩེས་རོགས་ཡང་མང་པོ་ཡོད་ནས་འཚོ་བ་སྐྱིད་པོ་ཆགས་པ་རེད།
དེ་ནས་བཟུང་བོང་ཕྲུག་ཆུང་ཆུང་དེ་ཁོ་རང་གི་ཨ་མའི་མཉམ་དུ་ཆེན་པོ་ཆགས་ཤིང་། ཁོང་གཉིས་ཀས་ཕན་ཚུན་ལ་རྒྱུས་ལོན་ལེགས་པོ་བྱེད་བཞིན་འཚོ་བ་སྐྱིད་པོ་ཞིག་རོལ་བ་རེད། ག་ལེར་བྱས་ནས་ཁོ་གཉིས་ཀའི་མཐའ་འཁོར་དེ་ལ་ཁྱིམ་ཚང་གཞན་པ་མང་པོ་གཞིས་ཆགས་ཏེ། སྐད་ཆ་བཤད་རོགས་དང་རྩེད་མོ་རྩེས་རོགས་ཡང་མང་པོ་ཡོད་ནས་འཚོ་བ་སྐྱིད་པོ་ཆགས་པ་རེད།
The donkey child and his mother have grown together and found many ways of living side by side.
Slowly, all around them, other families have started to settle.
Written by: Lindiwe MatshikizaIllustrated by: Meghan JudgeTranslated by: འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen
Lindiwe Matshikiza
Meghan Judge
འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen
Kham Tibetan
Level 3
