ཉིན་གཅིག་ཨ་མས་ནང་ལ་ཤིང་ཏོག་མང་པོ་ཞིག་འཁྱེར་ནས་ཡོང་བ་རེད།
Eines Tages holt Mama viel Obst.
ང་ཚོས་ཨ་མ་ལ། ཤིང་ཏོག་ག་དུས་བཟའ་ཆོག་གི་རེད་ཅེས་དྲིས་པར་ཨ་མས། དོ་དགོང་བཟའ་གི་ཡིན་ཞེས་ལབ་སོང་།
„Wann können wir etwas Obst essen?“, fragen wir. „Wir essen das Obst heute Abend“, sagt Mama.
ངའི་ཇོ་ཇོ་རཱ་ཧིམ་ནི་འདོད་རྔམ་ཆེན་པོ་ཡོད་རེད། ཁོས་ཤིང་ཏོག་ཚང་མའི་བྲོ་བར་མྱངས་པ་མ་ཟད། ཤིང་ཏོག་མང་པོ་ཟོས་པ་རེད།
Mein Bruder Rahim ist gierig. Er probiert das ganze Obst. Er isst sehr viel davon.
ངའི་ནུ་བོས། ལྟོས་དང་། རཱ་ཧིམ་གྱིས་ག་རེ་བྱས་འདུག་ཅེས་སྐད་བརྒྱབ། ངས། རཱ་ཧིམ་ནི་རང་འདོད་ཚ་པོ་དང་སྤྱོད་པ་ངན་པ་རེད་ཅེས་ལབ་པ་ཡིན།
„Guck was Rahim gemacht hat!“, ruft mein kleiner Bruder. „Rahim ist ungezogen und egoistisch“, sage ich.
ཨ་མ་རཱ་ཧིམ་གྱི་ཐོག་ལ་རླུང་ལངས་པ་རེད།
Mama ist böse auf Rahim.
ང་ཚོ་ཡང་རཱ་ཧིམ་ལ་རླུང་ལངས་གི་འདུག དེ་འདྲ་ཡིན་ན་ཡང་རཱ་ཧིམ་ལ་ནི་འགྱོད་པ་མི་འདུག
Wir sind auch böse auf Rahim. Aber Rahim tut es nicht leid.
ནུ་བོས་ཨ་མ་ལ། ཁྱེད་རང་གིས་རཱ་ཧིམ་ལ་ཉེས་པ་གཏང་གི་མིན་ནམ་ཞེས་དྲིས།
„Kriegt Rahim keine Strafe?“, fragt kleiner Bruder.
ཨ་མས། རཱ་ཧིམ་ཁྱེད་རང་གིས་མགྱོགས་པོར་འགྱོད་པ་སྐྱེ་གི་རེད་ཅེས་ཉེན་བརྡ་བཏང་།
„Rahim, dir wird es bald leid tun“, warnt Mama.
རཱ་ཧིམ་ན་རྒྱུ་འགོ་བཙུགས་པ་རེད།
Rahim geht es bald schlecht.
རཱ་ཧིམ་གྱིས། ངའི་གྲོད་ཁོག་ན་གི་འདུག་ཅེས་སྐད་ཤུགས་དམའ་མོས་བཤད་པ་རེད།
„Mein Bauch tut so weh“, flüstert Rahim.
ཨ་མས་འདི་ལྟ་བུ་ཡོང་རྒྱུ་ཡིན་པ་ཤེས་ཀྱི་ཡོད་རེད། ད་ནི་ཤིང་ཏོག་གི་ཁོར་ཉེས་པ་གཏོང་གི་ཡོད་རེད།
Mama wusste, dass das passiert. Das Obst bestraft Rahim!
རྗེས་སུ་རཱ་ཧིམ་གྱིས་ང་ཚོར། ད་ནི་ངས་རྩ་བ་ནས་འདོད་རྔམ་ཆེན་པ་བྱེད་ཀྱི་མིན་ཞེས་ཁས་ལེན་བྱས། ང་ཚོས་ཁོར་ཡིད་ཆེས་བྱས་པ་ཡིན།
Später entschuldigt sich Rahim bei uns. „Ich werde nie wieder so gierig sein“, verspricht er. Und wir alle glauben ihm.
