ǀAm nǀui, aia kxae nǃo’oma da’a sa ǂhai.
Un jour, Maman a ramassé beaucoup de fruits.
“ǁAea nere eǃa ǀ’an eǃa ǀ’aesih ko nǃo’omada’a?” eǃa tsitsa’a. “M ka ǁkae ǀxoa nǃo’omada’a ko gǀua ke,” aia koe nǁae.
Nous lui demandons : « Pouvons-nous manger des fruits ? » Maman répond : « Nous les mangerons ce soir. »
Mi ǃo Rahim kxun. Ha tsahn nǃo’omada’a waqnhe. Ha hin ‘m ha sa ǂhai.
Mon frère Rahim est glouton. Il goûte tous les fruits. Il en mange beaucoup.
“Se tca Rahim du!” Mi tshima ko tjin ǃai kxui. “Rahim koara ǂ’ang te kxun,” Mi koe nǁae.
« Regarde ce qu’a fait Rahim ! », crie mon petit frère. Et moi, je dis : « Rahim est méchant et égoïste. »
Aia taun ǀxoa Rahim.
Maman est fâchée contre Rahim.
Eǃa taun ǀxoa Rahim. Xabe Rihim ǀoa gǂara ǁae ǀ’an.
Nous aussi, nous sommes fâchés contre Rahim. Mais Rahim ne regrette rien.
“I re ǀoa ǁxahra Rahim?” tistsa’a mi tshinmaǃo.
« Tu ne vas pas punir Rahim ? », demande Petit Frère.
“Rahim, kaq’inke a gǂara ǁae ǀ’an,” taqe ko nǂaiǃ’han.
« Rahim », prévient maman, « tu le regretteras bientôt. »
Rahim coa to tsa’a t’am ǀkuia ha ǀ’ae.
Rahim ne se sent pas bien.
“Mi gǃu khui,” Rahim gogoma.
Il gémit: « J’ai mal au ventre ! »
Aia ǃ’han tca gǀae nǃan. Nǃo’omada’a ka ǁxahra ha!
Maman savait que cela arriverait. Ce sont les fruits qui punissent Rahim !
Dinnǃang ǁ’aka, Rahim gǂara ǁae ǀ’an. “Mi ka ǀoa ceka ko kxun kxui,” ha gahna ha ǀ’ae. Te e waqnsi ǂum ha.
Plus tard, Rahim vient s’excuser et promet : « Je ne serai plus jamais aussi glouton. » Et nous, nous le croyons.