Téléchargement PDF
Retour à la liste des contes

Shidongi ghona L'enfant-âne

Écrit par Lindiwe Matshikiza

Illustré par Meghan Judge

Traduit par Erwina N Kanyenge

Langue diriku

Niveau Niveau 3

Lire l’histoire en entier L’enregistrement audio de cette histoire est actuellement indisponible.


Mukadona ghona ndje a hoviro kukenga rupe rwarutu rwande rwa kutetukita mukantanndo kangandi.

Une petite fille fut la première à voir la forme mystérieuse au loin.


Apa runa kushenya rutu pepi, makura a kenge ashi nani mukamali wamarutu maviri walipumba lyalinene.

Tandis que la forme se rapprocha, la petite fille vit que c’était une femme enceinte de plusieurs mois.


Ntjoni ngoli utjimantu, mukadona a shenya pepi-peni namukamali uno. “Tuna hepa kukara naye,” Ava tokora vantu vakaliro namukadona. “Kutu va kunga naye namonendi.”

Timide mais brave, la petite fille se rapprocha de la femme. « Nous devons la garder avec nous, » dit le peuple de la petite fille. « Nous la garderons en sécurité, ainsi que son enfant. »


Mukeke kara mundjira ana kara ya kumushampuruka. “Kukeme!” “Yitenu ngugho dendi!” “Mema!” “Kukemeeeee!!!”

L’enfant arriva bientôt. « Pousse ! » « Apportez des couvertures ! » « De l’eau ! » « Pouuusseeee ! »


Ngoli opo va kengire mukeke, kehe uno a vatuka avyuke munyima kushitetu. “Shidongi?”

Mais quand ils virent le bébé, tous firent un saut en arrière. « Un âne ?! »


Kehe uno atameke ngoli nakukanyeka. “Tuna ghamba ashi kutu va kengera vawina namona muntu nawa, mbyo tu ruwana mbyovyo,” ava ghamba vamwe. “Mara kuva tuyitira ngoli lihudi sha!” ava ghamba vamwe.

Tout le monde commença à se disputer. « Nous avions dit que nous garderions mère et enfant en sécurité et c’est ce que nous ferons, » dirent quelques-uns. « Mais ils vont nous porter malchance ! » dirent d’autres.


Makura mukamali akara nka mpentjendi. A tameke kukupura mwene ashi vinke arughana naunya mwanuke wakutetukita. Ntani akupura nka ashi vinke avhura kurughana ko kwanaumwendi pauntu wendi.

Ainsi, la femme se retrouva seule encore une fois. Elle se demanda quoi faire de cet enfant embarrassant. Elle se demanda quoi faire d’elle-même.


Makura muruhulilira nko kuvitambura tupu ashi unya ndje monendi wamumati ntani uye ndje nyokwa.

Mais elle dut finalement accepter qu’il était son enfant et qu’elle était sa mère.


Oghunya mwanuke ndi kwa kalire tupu namutika umwe waudidi hasha ndi navintje vyawapire tupu. Ano ngoli shidongi ghona shino ashi kuru nakukura unene dogoro kapi nka ana kugwana mo mumughongo wavawina. Ntani kakondjanga ashi ndi akare yira muntu naye, ngoli kapi avhulire kunegheda nkalito yashiuntu. Vawina kehepano kava rorokanga kumwe nakukupakera shinka. Maruvede ghamwe kumupa viruwana ovyo vyawapero kurughana vikorama.

Maintenant, si l’enfant était resté petit, tout aurait été différent. Mais l’enfant-âne grandit et grandit jusqu’à ce qu’il ne puisse plus être porté sur le dos de sa mère. Et malgré ses plus grands efforts, il ne pouvait pas se comporter comme un être humain. Sa mère était très souvent fatiguée et frustrée. Parfois elle l’obligeait à faire du travail destiné aux animaux.


Lipiyagano naugara aghu kungangere munda yamutjima waShidongi ghona. Kapi avhuranga kuruwana vino ntani kapi arughananga vinya. Kapi avhuranga kukara yira weno ntani kapi avhuranga kukara yira unya. Makura aya garapa shiri liyuva limwe a tanga vawina ava were palivhu.

La confusion et la colère s’accumulèrent à l’intérieur d’Âne. Il ne pouvait pas faire ceci et il ne pouvait pas faire cela. Il ne pouvait pas être comme ceci et il ne pouvait pas être comme cela. Il devint tellement fâché qu’un jour il botta sa mère par terre.


Shidongi makura ashi kufu ntjoni. Makura ashi tameke kuduka shikayende kwaure kuno shasho kuna kuduka unene.

Âne fut rempli de honte. Il commença à se sauver aussi vite et aussi loin qu’il pu.


Opo shakashaghekire kuduka, liyuva lyayo lina toko matiku, makura Shidongi ashi puka. “Ooghiii oghiiii?” ashi ghoghotere mundema. “Ooghiii oghiiii?” a shi vyukirimo nka. Shasho pentjasho tii. Ashi kupetayiki rutu rwasho rukare yira bala yakudjindja, makura ashi porokere muturo twakufa nakurambuka ngoli kapishi turo twatuwa.

Quand il s’arrêta de courir, la nuit était tombée et Âne était perdu. « Hi han ? » il chuchota à la noirceur. « Hi han ? » retourna la noirceur en écho. Il était seul. Se lovant en petite boule, il tomba dans un sommeil profond et agité.


Opo sharambukire kukenga ko tupu mukondi wamukafumu wakutjilita ogho ana kushinungurukiro opo sha ralire. Makura nasho ashi kenge mumantjo mukondi unya kumwe nakukara nalikuyuvho lyalihuguvaro.

Âne se réveilla et vit un vieil homme étrange qui le regardait. Il regarda dans les yeux du vieil homme et commença à ressentir un brin d’espoir.


Shidongi makura ashi yendi shika tunge namukondi unya wamukafumu, ogho a vhuliro kushironga ndjira dakukushua-shuva dakuvhura kuparuka. Shidongi makura ashi tegherere nawa kumwe nakukushongera ko, ntani naye nka mukondi mushikwavo. Vavo kava kuvateranga unene, ntani kushepaghana kehepano kumwe.

Âne partit vivre avec le vieil homme, qui lui montra plusieurs façons de survivre. Âne écouta et apprit, et le vieil homme aussi. Ils s’aidèrent l’un l’autre et ils rirent ensemble.


Liyuva limwe, mukondi unya arenke Shidongi shi mutware kuwiru yandundu.

Un matin, le vieil homme demanda à Âne de le transporter jusqu’au sommet d’une montagne.


Kuwiru wiru mukatji kamaremo ava ka porokera muturo. Shidongi ashi roto ashi vawina kuna kuvera makura kuna kumuyita. Opo sha rambukire …

En haut, parmi les nuages, ils s’endormirent. Âne rêva que sa mère était malade et qu’elle l’appelait. Et quand il se réveilla…


… maremo ghana dongonoka kumwe namuholi washo, mukondi unya wamukafumu.

… les nuages avaient disparu avec son ami le vieil homme.


Shidongi makura ashi yiva ashi vinke shiruwana.

Âne sut finalement quoi faire.


Shidongi ashi ka wana vawina, pantjavo okuno vavo vana guvu kuna kulira monavo. Makura ava kunwiki muruvede rwarure. Makura ava kushamberere nakukumamatera mavoko muntingo unene-nene.

Âne trouva sa mère, seule et en deuil pour son enfant perdu. Ils se regardèrent longtemps. Puis ils s’embrassèrent très fort.


Shidongi ghona nanyokwa kwa kulire kumwe nakudimburura ndjira dakukushuva-shuva dakukuparukira papepi. Kadidi kadidi, navintje namandi ghaliro lyakukushuva-shuva ava vareke kuya tunga.

L’enfant-âne et sa mère ont grandi ensemble et ils ont trouvé plusieurs manières de coexister. Lentement, tout autour d’eux, d’autres familles ont commencé à s’installer.


Écrit par: Lindiwe Matshikiza
Illustré par: Meghan Judge
Traduit par: Erwina N Kanyenge
Langue: diriku
Niveau: Niveau 3
Source: Donkey Child du Livre de contes africains
Licence de Creative Commons
Ce travail est autorisé sous une licence Creative Commons Attribution 4.0 non transposé.
Options
Retour à la liste des contes Téléchargement PDF