Téléchargement PDF
Retour à la liste des contes

Hen en Arend Poule et Aigle

Écrit par Ann Nduku

Illustré par Wiehan de Jager

Traduit par Willemien Wannberg

Lu par Willemien Wannberg

Langue afrikaans

Niveau Niveau 3

Lire l’histoire en entier

Vitesse de lecture

Lecture automatique du conte


Eendag, lank, lank gelede, was Hen en Arend vriende. Hulle het in vrede saamgeleef met al die ander voëls. Nie een van hulle kon vlieg nie.

Il était une fois deux amies: Poule et Aigle. Elles habitaient en paix avec tous les autres oiseaux. Pas un seul ne pouvait voler.


Eendag was daar ‘n hongersnood in die land. Arend moes baie ver loop om kos te kry. Sy het baie moeg geword. “Daar moet ‘n makliker manier wees om te reis!” sê Arend.

Un jour, il y a eu une famine dans le pays. Aigle devait marcher très loin pour trouver de la nourriture. Elle revenait épuisée. « Il doit y avoir une façon plus simple de voyager ! » dit Aigle.


Na ‘n goeie nagrus het Hen ‘n briljante idee gekry. Sy het begin om al hul voëlvriende se vere wat uitgeval het, bymekaar te maak. “Kom ons werk hulle vas op ons eie vere,” het sy gesê. “Miskien sal dit dan makliker wees om te reis.”

Après une bonne nuit de sommeil, Poule eut une idée de génie. Elle commença à recueillir les plumes tombées de tous leurs amis oiseaux. « Cousons-les ensemble par-dessus nos propres plumes, » dit-elle. « Peut-être que cela rendra nos voyages plus faciles. »


Arend was die enigste een in die dorpie wat ‘n naald gehad het, so sy het eerste begin werk. Sy het vir haarself ‘n paar pragtige vlerke gemaak en hoog bo Hen gevlieg. Hen het die naald geleen maar het gou moeg geword van die gewerk. Sy het die naald op die kas gelos en kombuis toe gegaan om vir haar kinders kos voor te berei.

Aigle était la seule dans le village qui avait une aiguille, alors elle commença à coudre la première. Elle se fabriqua une belle paire d’ailes et vola au-dessus de Poule. Poule emprunta l’aiguille, mais elle se fatigua de coudre. Elle laissa l’aiguille sur l’armoire et se rendit dans la cuisine pour préparer de la nourriture pour ses enfants.


Die ander voëls het vir Arend sien wegvlieg. Hulle het toe vir Hen gevra om vir hulle die naald te leen, sodat hulle ook vir hulself vlerke kon maak. Gou-gou was daar oral in die lug voëls wat rondgevlieg het.

Mais les autres oiseaux avaient vu Aigle s’envoler. Ils demandèrent à Poule de leur prêter l’aiguille pour qu’ils puissent se faire des ailes aussi. Bientôt il y avait des oiseaux qui volaient partout dans le ciel.


Toe die laaste voël die geleende naald terugbring, was Hen nie daar nie. Haar kinders neem toe die naald en begin daarmee speel. Toe hulle moeg word van die speletjie het hulle die naald in die sand gelos.

Quand le dernier oiseau retourna l’aiguille empruntée, Poule n’était pas là. Donc, ses enfants prirent l’aiguille et commencèrent à jouer avec elle. Lorsqu’ils se fatiguèrent de ce jeu, ils laissèrent l’aiguille dans le sable.


Arend het laat die middag teruggekom. Sy het die naald gevra om sommige van haar vere wat losgegaan het tydens haar reis, reg te maak. Hen het op die kas gekyk. Sy het in die kombuis gesoek. Sy het op die werf gesoek, maar die naald was nêrens te kry nie.

Plus tard cet après-midi-là, Aigle revint. Elle demanda d’avoir l’aiguille pour réparer quelques plumes qui s’étaient desserrées durant son voyage. Poule jeta un coup d’œil sur l’armoire. Elle regarda dans la cuisine. Elle regarda dans la cour. Mais on ne pouvait pas trouver l’aiguille.


“Gee my net ‘n dag,” het Hen by Arend gesmeek. “Dan kan jy jou vlerke regmaak en wegvlieg om weer kos te kry.” “Net nog een dag,” het Arend gesê. “As jy nie die naald kry nie, sal jy vir my een van jou kuikens moet gee as betaling.”

« Donne-moi un autre jour, » Poule supplia Aigle. « Ensuite, tu pourras réparer ton aile et t’envoler pour aller chercher de la nourriture encore une fois. » « Seulement un autre jour, » dit Aigle. « Si tu ne peux pas trouver l’aiguille, tu devras me donner un de tes poussins comme paiement. »


Toe Arend die volgende dag kom, het sy vir Hen gekry waar sy in die sand skrop, maar geen naald nie. Arend het toe blitsvinnig afgeduik en een van die kuikens gevang. Sy het daarmee weggevlieg. Altyd daarna, wanneer Arend daar aankom, kry sy vir Hen wat in die sand skrop op soek na die naald.

Quand Aigle arriva le jour suivant, elle trouva Poule en train de gratter dans le sable, mais pas d’aiguille. Alors, Aigle descendit très vite en vol, attrapa un des poussins et l’emporta avec elle. À jamais après cela, chaque fois qu’Aigle apparaît, elle trouve Poule qui gratte dans le sable pour essayer de retrouver l’aiguille.


As Arend se skaduwee op die grond val, waarsku Hen haar kuikens. “Kom weg uit die kaal droë grond.” Hulle antwoord dan: “Ons is nie dom nie. Ons sal hardloop.”

Lorsque l’ombre de l’aile d’Aigle tombe par terre, Poule avertit ses poussins. « Tassez-vous du terrain sec et dégagé. » Et ils répondent, « Nous ne sommes pas imbéciles. Nous courrons. »


Écrit par: Ann Nduku
Illustré par: Wiehan de Jager
Traduit par: Willemien Wannberg
Lu par: Willemien Wannberg
Langue: afrikaans
Niveau: Niveau 3
Source: Hen and Eagle du Livre de contes africains
Licence de Creative Commons
Ce travail est autorisé sous une licence Creative Commons Attribution 3.0 non transposé.
Options
Retour à la liste des contes Téléchargement PDF