Elŝuti PDF-on
Reiri al la rakontolisto

مریشك و هەڵۆ Kokino kaj Aglo

Verkita de Ann Nduku

Ilustrita de Wiehan de Jager

Tradukita de Agri Afshin

Lingvo kurda (sorani)

Nivelo 3-a nivelo

Laŭtlegi la tutan rakonton Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.


ڕۆژێک له رۆژان مریشك و هەڵۆ هاورێی یەكتری بوون. ئەوان پێكەوە لەگەڵ باڵندەكانی دیكەدا بە ئاشتی دەژیان. هیچ كامیان نەیاندەتوانی بفڕن.

Iam Kokino kaj Aglo estis amikoj. Ili vivis en paco kun ĉiuj aliaj birdoj. Neniu el ili sciis flugi.


جارێكیان برسێتی رووی له‌ وڵات کرد. هەڵۆ دەبا مەودایەكی دووری بڕیبا بۆ ئەوەی خواردن پەیدا بكات. كاتێك گەڕایەوە زۆر ماندوو بوو، بۆیە گوتی: “دەبێ رێگایەكی ئاسانتر هەبێ بۆ گەشتكردن!”

Iun tagon regis malsato en la lando. Aglo devis paŝi tre malproksimen por trovi manĝaĵon. Ŝi revenis tre laca. “Devas esti pli facila maniero vojaĝi!” diris Aglo.


دوای خەوێكی شەوانەی باش، مریشك بیرۆكەیەكی ژیرانەی بە مێشكیدا هات. ئەو دەستی كرد بە كۆكردنەوەی پەڕە كەوتووەكانی باڵندەكانی هاوڕێی. مریشك گوتی: “وەرن با ئەو پەڕانە لە پەڕەكانی خۆمان بدروین.” لەوانەیە به‌و شێوه گەشتكردن ئاسانتر بێت.

Post bona dormo Kokino havis brilan ideon. Ŝi komencis kolekti la falintajn plumojn el ĉiuj siaj birdaj amikoj. “Ni kudru ilin kunen super niaj propraj plumoj,” ŝi diris. “Eble tio faros vojaĝi pli facila afero.”


لە گوندەكە دا تەنیا هەڵۆ ده‌رزی دروومانی هەبوو، بۆیە یەكەم كەس بوو، ده‌ستی به درومان کرد. ئەو جووتێك باڵی جوانی بۆ خۆی دووری و به بەرزی هه‌وره‌کان فڕی. مریشك دەرزییەكەی بە قەرز وەرگرت، بەڵام زۆر زوو ماندوو بوو لە دروومانكردن. ئەو دەرزییەكەی لە ناو دۆڵابەكە دانا و ڕۆیشت بۆ ئەوەی خواردن بۆ جوچكەكانی لێنێت.

Aglo estis la sola en la vilaĝo kun kudrilo, do ŝi komencis kudri unue. Ŝi faris al si paron da belaj flugiloj kaj flugis alta super Kokino. Kokino prunteprenis la kudrilon, sed ŝi baldaŭ laciĝis pri kudrado. Ŝi lasis la kudrilon sur la ŝranko kaj iris en la kuirejon por prepari manĝaĵon por siaj infanoj.


بەڵام باڵندەكانی دیكە دیتیان هەڵۆ بەسەر كێڵگەكەدا دەفڕێ. ئه‌وان داوایان لە مریشك كرد كە دەرزییەكەیان بە قەرز بداتێ تا ئەوانیش باڵان بۆ خۆیان بدرون. خێرا باڵندەكان لە ژێر ئاسمان دەستیان بە فڕین كرد.

Sed la aliaj birdoj vidis Aglon flugi for. Ili petis Kokinon prunti al ili la kudrilon por fari flugilojn ankaŭ por ili mem. Baldaŭ birdoj flugis ĉie supre en la ĉielo.


كاتێك كە ئاخریین باڵندە دەرزییە قەرزكراوەكەی گەڕاندەوە، مریشك لەوێ نەبوو. جوچكەكانی دەرزییەكەیان وەرگرتەوە و دەستیان كرد بە یاریكردن پێی. كاتێك ئەوان لە یاریی كردن ماندوو بوون دەرزییەكەیان لەناو خیزه‌که بەجێهێشت.

Kiam la lasta birdo redonis la pruntitan kudrilon, Kokino ne estis tie. Do ŝiaj infanoj prenis la kudrilon kaj ekludis kun ĝi. Kiam ili laciĝis pri la ludo, ili lasis la kudrilon en la sablo.


دوانیوەڕۆی ئەو ڕۆژە هەڵۆ گەڕایەوە. داوای دەرزییەكەی کرده‌وه بۆ ئەوەی هەندێك لە باڵەكانی تووند بكاتەوە كە لە گەشتەكەیدا شل ببوونەوە. مریشك ناو دۆڵابەكە گەڕا. ئه‌و چێشتخانەكەش گەڕا. ئه‌و حەوشەكەش گەڕا. بەڵام دەرزییەكە لە هیچ شوێنێك دیار نەبوو.

Poste tiun posttagmezon, Aglo revenis. Ŝi petis la kudrilon por ripari iujn plumojn kiuj malfiksiĝis sur ŝia vojaĝo. Kokino rigardis la ŝrankon. Ŝi rigardis en la kuirejon. Ŝi rigardis en la korton. Sed la kudrilo troviĝis nenie.


مریشك لە هەڵۆ پاڕایەوە: “تەنیا ڕۆژێك دەرفەتم بدەیە. ئەوكات دەتوانی باڵەكانت چاک بكەیەوە و دووبارە خواردن بەدەست بێنیت.” هەڵۆ گوتی: “تەنیا یەك ڕۆژی دیكە. ئەگەر دەرزییەكە‌ت نەدۆزییەوە دەبێ لە جیاتی یه‌کێك له جوچکه‌کانم بده‌ی.”

“Nur donu al mi tagon,” Kokino petegis Aglon. “Tiam vi povos ripari vian flugilon kaj flugi por akiri manĝaĵon denove.” “Nur unu tagon pli,” diris Aglo. “Se vi ne trovos la kudrilon, vi devos doni al mi unu el viaj idoj kiel pagon.”


ڕۆژی دواتر هەڵۆ هاتەوە، بینی مریشكه‌که له ناو خیزه‌که ده‌‌گه‌ڕێ، به‌ڵام ده‌رزیه‌که‌ی نه‌دۆزیوه‌تە‌وه. بۆیە هەڵۆکه وه‌ک هه‌وره‌ تریشقه هاته خوارێ و یه‌کێک له جوچکه‌کانی فڕاند و لە كێڵگەكە دوور كەوتەوە. ئیتر له‌و کاته‌وه هەڵۆکه دەیبینی كە مریشكه‌که خەریكی لێكدانی خیزه‌که‌یه بۆ دۆزینه‌وه‌ی‌ دەرزییەکە.

Kiam Aglo venis la venontan tagon, ŝi trovis Kokinon skrapantan en la sablo, sed neniu kudrilo. Do Aglo flugis tre rapide kaj kaptis unu el la idoj. Ŝi forportis ĝin. Ĉiam post tiam, kiam ajn Aglo aperas, ŝi trovas Kokinon skrapantan en la sablo por la kudrilo.


كاتێ سێبەری باڵەكانی هەڵۆ لەسەر زەوی دەبینرێ، مریشك جوجەڵەكانی ئاگادار دەكاتەوە: “لە‌و ده‌شته دوور كەونەوە”، ئەوانیش دەڵێن: “ئێمە گەمژە نین و هەڵدێین.”

Kiam la ombro de la flugilo de Aglo falas sur la kampo, Kokino avertas siajn idojn. “Eliru el la nuda kaj seka tereno.” Kaj ili respondas, “Ni ne estas malsaĝuloj. Ni kuros.”


Verkita de: Ann Nduku
Ilustrita de: Wiehan de Jager
Tradukita de: Agri Afshin
Lingvo: kurda (sorani)
Nivelo: 3-a nivelo
Fonto: Hen and Eagle el la Afrika Rakontolibro
Krea Komunaĵo Permesilo
Ĉi tiu verko estas disponebla laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite 3.0 Tutmonda.
Opcioj
Reiri al la rakontolisto Elŝuti PDF-on