Dawno, dawno temu ludzie nic nie wiedzieli. Nie potrafili uprawiać roślin, tkać tkanin, ani wytwarzać narzędzi żelaznych. Bóg Nyame wysoko w niebie posiadał wiedzę całego świata. Przechowywał ją bezpiecznie w glinianym kociołku.
For længe, længe siden vidste folk ingenting. De vidste ikke, hvordan de skulle så planter, eller hvordan de skulle væve tøj, eller hvordan de skulle fremstille værktøj af jern. Guden Nyame oppe i himlen havde al visdom i verden. Han opbevarede den i en lerkrukke.
Pewnego dnia Nyame zdecydował, że odda swój kociołek wiedzy Anansi’owi. Za każdym razem, gdy Anansi zaglądał do kociołka, uczył się czegoś nowego. Było to bardzo ekscytujące!
En dag besluttede Nyame, at han ville give krukken med visdom til Anansi. Hver gang Anansi kiggede ned i lerkrukken, lærte han noget nyt. Det var så spændende!
Chciwy Anansi pomyślał: „Schowam kociołek na czubku wysokiego drzewa. Wtedy będę miał go tylko dla siebie!” Uprządł długą nić, obwiązał nią kociołek i przywiązał go do swojego brzucha. Anansi zaczął wspinać się na drzewo, ale nie była to łatwa wspinaczka bo kociołek ciągle uderzał go w kolana.
Grådige Anansi tænkte: “Jeg gemmer krukken i toppen af et højt træ. Så kan jeg beholde det hele for mig selv!” Han spandt en lang tråd, snoede den rundt om lerkrukken og bandt den om sit liv. Han begyndte at klatre op i træet. Men det var svært at klatre op i træet, når krukken slog mod hans knæ hele tiden.
Przez cały czas, synek Anansi’ego stał pod drzewem i obserwował swojego ojca. Nagle powiedział: „Czy nie byłoby Ci łatwiej wspiąć się na drzewo, gdybyś przywiązał kociołek do swoich pleców?” Anansi przywiązał kociołek do pleców i faktycznie wspinaczka stała się dużo łatwiejsza.
Hele tiden havde Anansis unge søn stået ved foden af træet og kigget på. Han sagde: “Ville det ikke være lettere at klatre, hvis du bandt krukken på ryggen i stedet?” Anansi prøvede at binde lerkrukken fyldt med visdom på ryggen, og det gik virkelig meget lettere.
Bardzo szybko dotarł na czubek drzewa. Nagle zatrzymał się i pomyślał: „To ja powinienem być tym, który posiada całą mądrość, a to mój syn okazał się mądrzejszy ode mnie!” Anansi rozzłościł się tak bardzo, że zrzucił kociołek z drzewa.
I løbet af ingen tid nåede han toppen af træet. Men så stoppede han og tænkte: “Det burde være mig, der har al visdom, og her var min søn klogere end mig!” Anansi blev så vred over dette, at han kastede lerkrukken ned fra træet.
Kociołek wiedzy uderzył o ziemię i rozbił się na kawałki. Wiedza stała się dostępna dla wszystkich i wszyscy mogli się nią teraz dzielić. I właśnie w ten sposób ludzie nauczyli się jak uprawiać ziemię, tkać tkaniny, wytwarzać narzędzia żelazne oraz wielu innych zajęć, które ludzie wiedzą jak wykonywać.
Den blev smadret i mange stykker på jorden. Visdommen var fri, så alle kunne få del af den. Og sådan lærte folk, hvordan de skulle så, hvordan de skulle væve, hvordan de skulle fremstille værktøj af jern og alle de andre ting, folk kan finde ud af.
