W wiosce, na zboczu najwyższej góry Kenii we wschodniej Afryce, żyła sobie mała dziewczynka. Razem z mamą pracowały w polu. Dziewczynka miała na imię Wangari.
在东非肯尼亚山的山腰上，有一座小村庄，村庄里有一个小女孩和妈妈一起在田里劳作，这个女孩叫旺加里。
Wangari uwielbiała być na zewnątrz. Przygotowywała maczetą glebę, aby zasiać maleńkie ziarenka w ciepłej ziemi w ogrodzie należącym do jej rodziny.
旺加里很喜欢呆在户外。在她家的农田里，旺加里用弯刀劈开土地，把小种子播撒到温暖的泥土里。
Jej ulubioną porą dnia był czas zaraz po zachodzie słońca. Wangari wiedziała, że gdy robiło się zbyt ciemno aby zobaczyć rośliny, powinna wrócić do domu. Dziewczynka szła wąskimi ścieżkami między polami, przekraczając po drodze rzeki.
Wangari była mądrą dziewczynką i nie mogła doczekać się, aby pójść do szkoły. Mimo to, jej rodzice chcieli, aby Wangari została w domu i pomagała im w obowiązkach. Gdy miała siedem lat, jej starszy brat przekonał jednak rodziców, aby pozwolili jej pójść do szkoły.
Wangari bardzo lubiła się uczyć! Z każdej nowej książki dowiadywała się czegoś nowego. W szkole szło jej tak dobrze, że otrzymała zaproszenie, aby kontynuować naukę w Stanach Zjednoczonych! Dziewczynka była bardzo szczęśliwa! Była bardzo ciekawa świata.
Wangari nauczyła się wielu nowych rzeczy na Amerykańskim uniwersytecie. Uczyła się o roślinach i przypominała sobie swoje dzieciństwo. Pamiętała jak bawiła się z braćmi w cieniu drzew w pięknych lasach Kenii.
Im więcej wiedzy zdobywała, tym bardziej uświadamiała sobie jak bardzo kocha Kenię. Chciała, aby jej mieszkańcy byli radośni i wolni. Im więcej wiedzy zdobywała, tym bardziej przypominał jej się jej dom w Afryce.
Kiedy zakończyła edukację, wróciła do Kenii. Jednak jej kraj bardzo się zmienił. Wszędzie były ogromne gospodarstwa rolne. Kobietom brakowało drewna, które było potrzebne do przyrządzania posiłków. Ludzie byli biedni, a dzieci głodne.
Na szczęście Wangari wiedziała co robić. Nauczyła kobiety jak siać nasiona drzew. Kobiety sprzedawały drzewa i z zarobionych pieniędzy utrzymywały swoje rodziny. Kobiety były bardzo szczęśliwe. Dzięki pomocy Wangari czuły, że są silne i potrzebne.
Czas mijał, nowe drzewa rozrosły się tworząc lasy, a rzeki znów zaczęły płynąć. Nauki Wangari rozniosły się po całej Afryce. Dzięki Wangari i jej ziarenkom, miliony drzew rosną dziś na całym kontynencie.
Ludzie z całego świata zwrócili uwagę na ciężką pracę Wangari i jej osiągnięcia. Nagrodzono ją nagrodą Nobla. Wangari była pierwszą kobietą z Afryki, która otrzymała to niecodzienne wyróżnienie.
旺加里努力工作，引起了全世界的注意，人们授予她诺贝尔和平奖，她是非洲第一位获得这份殊荣的女性。
Wangari zmarła w 2011 roku, ale pamiętamy o niej zawsze gdy widzimy piękne drzewo.
