روزی روزِگاری کروکودیلی بود کِه خِیلی گُرُسنِه بود.
从前有一条肚子很饿的鳄鱼。
او خِیلی آهِستِه وَ آرام وَ بی سَر وَ صِدا بِه دُنبالِ غَذا میگَشت. وَسِپَس....
他慢慢地、悄悄地去找东西吃。
然后……
پااووو! کروکودیل حَملِه میکُنَد وَیِک طُعمِه را شِکار میکُنَد.
扑通！鳄鱼来了！
بَعد اَز آن او دیگر گُرُسنِه نیست وَ خوشحال اَست.
然后他肚子就不再饿了，很高兴。
تا وَقتی که او دوبارِه گُرُسنِه شَوَد.
直到肚子又饿起来了！
