返回故事列表
གནའ་སྔ་མོའི་དུས་ལ། བྱ་མོ་དང་གླག་མོ་གཉིས་ནི་གྲོགས་པོ་ཡིན་ལ། ཁོང་གཉིས་ཀས་ཉེ་འཁོར་གྱི་བྱ་ཁྱུ་དང་ལྷན་དུ་ཞི་བདེ་བག་ཕབ་ཀྱི་ངང་འཚོ་བ་རོལ་བཞིན་ཡོད། ཡིན་ནའང་། སྐབས་དེ་དུས་ཁོང་གཉིས་ཀྱི་སུ་ཡང་འཕུར་ཤེས་ཀྱི་མེད།
很久很久以前，母鸡和老鹰是好朋友。他们和其他的鸟儿住在一起，相安无事，但是他们都不会飞。
ཉིན་ཞིག་ལ་ཡུལ་དེར་མུ་གེ་ཆེན་པོ་ཞིག་བསླེབས་ཤིང་། གླག་མོ་དེ་ཟ་མ་འཚོལ་ཆེད་དུ་ས་ཆ་ཐག་རིང་པོ་ཞིག་ལ་གོམ་པ་རྒྱབ་སྟེ་ཕྱིན་པ་རེད། མོ་རང་ཕྱིར་འབྱོར་དུས་ཧ་ཅང་ཐང་ཆད་ནས་ཡོད་ཅིང་། “ས་ཆ་ཐག་རིང་དུ་ཕྱོགས་སྐྱོད་བྱེད་པ་ལ་ལམ་ཁ་སྟབས་བདེ་ཤོས་གཞན་ཞིག་ངེས་པར་དུ་ཡོད་སྲིད།” ཅེས་བཤད་པ་རེད།
有一天，他们住的地方发生了饥荒。老鹰要走很远很远的路才能找到食物。她回来的时候看起来非常疲倦。老鹰说：“这样走太累了！肯定有一种更省力的方法。”
ཁོང་གཉིས་མཚན་མོ་དེར་གཉིད་ཡག་པོ་ཞིག་ཁུག་ཅིང་། ཕྱི་ཉིན་བྱ་མོ་དེས་རིག་པ་ཡག་པོ་ཞིག་རྙེད་པ་རེད། མོས་རང་གི་གྲོགས་པོ་བྱ་གཞན་པ་ཀུན་གྱི་བྱ་སྒྲོ་ས་ལ་ལྷུང་བ་རྣམས་བསྡུ་རུབ་བྱས་ཤིང་། ངེད་གཉིས་ཀྱིས་འདི་དག་རང་ཉིད་ཀྱི་བྱ་སྒྲོའི་སྒང་ལ་ལྷན་པའི་ཚུལ་དུ་འཚེམ་དང་། གཅིག་བྱས་ན་ཐག་རིང་དུ་ཕྱོགས་སྐྱོད་བྱེད་པར་ཕན་སྲིད་པ་རེད་ཅེས་བཤད།
母鸡饱饱地睡了一觉，想到了一个好主意。她开始搜集其他鸟儿掉下来的羽毛，说：“让我们把这些羽毛都缝在我们身上吧，也许这样我们走路就不吃力了。”
ཁོང་ཚོའི་གྲོང་གསེབ་དེ་རུ་ཁབ་ཡོད་མཁན་ནི་གླག་མོ་གཅིག་པུ་ཡིན་ལ། གླག་མོས་ས་ལ་འཐོར་བའི་བྱ་སྒྲོ་རྣམས་ཡར་སྒྲིག་སྟེ་རང་ཉིད་ལ་ཡིད་དུ་འོང་བའི་གཤོག་པ་ཆ་ཞིག་བཟོས་ཤིང་། བྱ་མོ་དེའི་མགོ་ཐོག་ནས་ལྡིང་སྐོར་བྱེད་བཞིན་འཕུར་བ་རེད། བྱ་མོས་ཁབ་དེ་གཡར་ནས་རང་ཉིད་ལའང་གཤོག་པ་ཆ་ཞིག་བཟོ་རྩིས་བྱས་ནའང། ཅུང་མ་འགོར་བར་ཐང་ཆད་དེ་གཤོག་པ་མ་བཟོས་པ་རེད། ཁོ་མོས་ཁབ་དེ་སྐར་སྒམ་སྟེང་དུ་བཞག་སྟེ། རང་གི་བྱ་ཕྲུག་རྣམས་ལ་ཟ་མ་བཟོ་ཆེད་དུ་ཐབ་ཚང་ནང་ལ་ཕྱིན་པ་རེད།
老鹰是村庄里唯一一个有银针的，所以她第一个开始缝羽毛。她给自己做了一双非常漂亮的翅膀，做完之后，在母鸡头上飞来飞去。母鸡问老鹰借了针，但她很快就厌烦了缝纫。她把银针留在柜子上，跑到厨房里，给她的孩子做饭。
ཡིན་ནའང་བྱ་གཞན་པ་རྣམས་ཀྱིས་གླག་མོ་བར་སྣང་ནས་རྒྱང་རིང་དུ་འཕུར་བ་མཐོང་རྗེས། བྱ་མོ་ལ་ཁབ་དེ་ཁོང་ཚོར་གཡར་རོགས་ཞེས་ཞུས་ཤིང་། སོ་སོར་དགོས་པའི་གཤོག་པ་ཆ་རེ་བཟོས་པ་རེད། དུས་དེ་ནས་བཟུང་བར་སྣང་གི་ག་ས་གང་དུ་བྱ་རིགས་འདྲ་མིན་སྣ་ཚོགས་འཕུར་མགོ་ཚུགས་པ་རེད།
其他的鸟儿看到老鹰飞得又高又远，非常羡慕。他们问母鸡借了银针，这样他们也可以给自己做翅膀了。过了不久，其他的鸟儿也都能上天飞翔了。
ཉིན་དེར་གཤོག་པ་འཚེམ་མཁན་གྱི་བྱ་མཐའ་མ་དེས་ཁབ་དེ་ཕྱིར་ཁྱེར་ཡོང་སྐབས། བྱ་མོ་དེ་ཁོ་མོའི་ཁྱིམ་དུ་མེད་ལ། དེའི་རྐྱེན་གྱིས་བྱ་མོའི་བྱ་ཕྲུག་རྣམས་ཀྱིས་ཁབ་དེ་བླངས་ཤིང་རྩེད་མོ་རྩེས་པ་རེད། ཁོང་ཚོ་རྩེས་ནས་ཐང་ཆད་སྐབས་གླག་མོའི་ཁབ་དེ་བྱེ་མའི་ནང་དུ་ལྷག་པ་རེད།
当最后一只鸟儿归还银针的时候，母鸡不在家。她的孩子拿走了银针，玩来玩去。他们玩厌的时候，就把银针落在了沙地里。
ཉིན་དེའི་ཕྱི་དྲོར། གླག་མོ་ཕྱིར་ཡོང་སྟེ་ཁོ་མོ་འཕུར་སྐྱོད་བྱེད་སྐབས་བྱ་སྒྲོ་འགའ་རེ་ཅུང་ལྷོད་པོར་གྱུར་སྟབས་བཟོ་བཅོས་རྒྱག་དགོས་ལ། ཁབ་དེ་ཕྱིར་དགོས་པར་བཤད་པ་རེད། བྱ་མོས་ལགས་སོ་ཞུས་ཏེ། ཁབ་དེ་མོ་རང་གི་སྐར་སྒམ་སྟེང་དུ་བཙལ་སྐབས་དེར་མེད་ལ། དེ་ནས་ཐབ་ཚང་ནང་དང་། ཁང་བའི་ར་སྐོར་ནང་སོགས་ག་ས་གང་དུ་བཙལ་རུང་ཁབ་དེ་མཐོང་ཡུལ་དུ་མ་གྱུར་བ་རེད།
那天下午，老鹰回来了，她问母鸡要回自己的银针，因为她要修补一些松散的羽毛。母鸡找遍了柜子、厨房和后院，都找不到银针。
“ང་ལ་ཉི་མ་གཅིག་གི་དུས་ཚོད་སྟེར་རོགས། དེའི་རིང་ལ་ངས་རྙེད་པ་བྱེད། ཉིན་གཅིག་གི་རྗེས་ནས་ཁྱེད་ཀྱིས་རང་གི་གཤོག་པ་རྣམས་བསྐྱར་བཟོ་བྱེད་ཆོག་པ་མ་ཟད། ཐག་རིང་དུ་ཟ་མ་འཚོལ་བར་འཕུར་ཆོག་གི་རེད།” ཅེས་བྱ་མོས་གླག་མོ་ལ་ཞུ་བ་འཐེན་པ་རེད། “ཉི་མ་གཅིག་རང་གཅིག་ཡིན། གལ་སྲིད་ཉིན་གཅིག་གི་རྗེས་ལ་ཁྱེད་ཀྱིས་ཁབ་དེ་མ་རྙེད་པ་རེད། ཁྱོད་ཀྱི་བྱ་ཕྲུག་གཅིག་ང་ལ་སྐྱིན་ཚབ་ཏུ་སྟེར་དགོས།” ཞེས་བཤད།
母鸡求老鹰：“再给我一天吧！明天你就能修补翅膀，飞着去找食物了。”老鹰说：“好，就一天。如果你找不到银针的话，你就要把一个孩子给我作为补偿。”
ཉིན་གཅིག་གི་རྗེས་ལ་གླག་མོ་ཕྱིར་ཡོང་སྐབས། བྱ་མོས་བྱེ་མའི་ནང་དུ་མཆུ་ཏོ་འབྲད་བཞིན་དུ་བསྡད་ཡོད་མོད་ཁབ་དེ་རྙེད་མེད་པ་རེད། གླག་མོ་དེ་བར་སྣང་ནས་འཁྱུག་མྱུར་གྱིས་འཕུར་ཡོང་སྟེ། བྱ་མོ་དེའི་བྱ་ཕྲུག་གཅིག་བཟུང་སྟེ་ཐག་རིང་དུ་འཕུར་ནས་ཕྱིན་པ་རེད། དུས་དེ་ནས་བཟུང་ནམ་རྒྱུན་དུ། གླག་མོ་དེ་ག་དུས་བར་སྣང་ལ་འཕུར་ཡོང་སྐབས། བྱ་མོས་བྱེ་མའི་ནང་དུ་མཆུ་ཏོ་འབྲད་བཞིན་ཁབ་དེ་འཚོལ་བཞིན་ཡོད་པ་རེད།
第二天，老鹰来了，她看到母鸡正在沙地里翻来翻去，但是银针还是没有找到。老鹰从天上俯冲下来，抓了一只小鸡就飞走了。从那以后，无论老鹰什么时候出现，她都看到母鸡在沙地里找银针。
གླག་མོའི་གཤོག་ཟུང་གི་གྲིབ་མ་ཆེན་པོ་དེ་ས་ངོས་ལ་རྒྱབ་ཡོང་སྐབས། བྱ་མོས་རང་གི་ཕྲུ་གུ་ཚོར། “ཕྲུ་གུ་ཚོ། ཁྱེད་ཚོ་ས་བདེ་ས་སྙོམ་ས་འདི་ནས་མགྱོགས་པོ་ཕྱིར་རྒྱུག” ཅེས་ཉེན་བརྡ་གཏོང་གི་ཡོད་ནའང་། བྱ་ཕྲུག་རྣམས་ཀྱིས་ཕྱིར།“ང་ཚོ་ལྐུགས་པ་མིན། ང་ཚོ་འདི་ནས་རྒྱུག་ཤར་ལེན་གི་ཡིན།” ཅེས་ལན་འདེབ་ཀྱི་ཡོད་པ་རེད།
当母鸡在地上看到老鹰的影子时，她就警告自己的孩子：“快躲起来！别呆在这空旷干燥的地上。”孩子们回答她说：“我们不是傻瓜，我们会跑的。”
作者: Ann Nduku
插图: Wiehan de Jager
译文: འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen
配音: པད་མ་ཆོས་སྒྲོན། Pema Choedon
