ཉིན་ཞིག རི་བོང་ཞིག་གཙང་ཆུའི་འགྲམ་ན་འགྲོ་གི་ཡོད་རེད།
有一天，兔子在河边散步。
མཚོ་ཕག་ཡང་ས་དེ་ན་ཡོད་ལ། ཁོས་ཀྱང་རྩྭ་ཟ་ཞོར་དུ་འཆམ་འཆམ་ལ་འགྲོ་གི་ཡོད་རེད།
河马也在那儿，一边闲逛，一边找些美味的野草来吃。
མཚོ་ཕག་གིས་རི་བོང་དེ་ན་ཡོད་པ་མ་མཐོང། མཚོ་ཕག་གི་རི་བོང་ལ་རྡོག་རྫིས་ཤོར་སྐབས་རི་བོང་གིས་སྐད་ངར་ཆེན་པོས། མཚོ་ཕག ཁྱོད་ཀྱིས་ང་ལ་རྡོག་རྫིས་གཏོང་གི་ཡོད་པ་མཐོང་གི་མི་འདུག་གམ་ཅེས་བཤད་པ་རེད།
河马没有看见兔子，她不小心踩到了兔子的脚。兔子尖叫了一声，朝着河马大喊：“该死的河马！没看到你踩到我的脚了吗？”
མཚོ་ཕག་གིས་རི་བོང་ལ། དགོངས་དག ངས་ཁྱེད་རང་མཐོང་མ་སོང་། ང་ལ་ཁོང་ཁྲོ་མ་ཟ་རོགས་གནང་ཞེས་བཤད། ཡིན་ན་ཡང་། རི་བོང་གིས་མ་ཉན་པར་ཆུ་ཕག་ལ་སྐད་ཆེན་པོས། ཁྱོད་ཀྱིས་རྐང་བཙུགས་ནས་དེ་ལྟར་བྱས་པ་རེད། ཉི་མ་གཅིག་ཁྱོད་རང་གིས་ཧ་གོ་གི་རེད། ངས་སྐྱིན་པ་ལེན་རྒྱུ་ཡིན་ཞེས་ལབ་པ་རེད།
河马赶紧给兔子道歉：“真不好意思，我的朋友！我没看见你！请原谅我！”兔子哪里会听河马的解释，他气极了，朝着河马大吼：“你肯定是故意的！总有一天你会受到惩罚！”
རི་བོང་གིས་མེ་བཙལ་ནས། མཚོ་ཕག་གིས་ང་ལ་རྡོག་རྫིས་བཏང་བྱུང་། དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཁོ་རང་ཆུའི་ནང་ནས་རྩྭ་ཟ་བར་ཚུར་ཡོང་སྐབས་བསྲེག་ཤོག་ཅེས་བཤད། དེ་ལ་མེ་ཡིས། གྲོགས་པོ་རི་བོང་། སེམས་ཁྲལ་མ་བྱེད། ཁྱོད་རང་གི་རེ་བ་ལྟར་བྱེད་ཆོག་ཅེས་ལན་བཏབ།
兔子找到了火，他对火说：“趁河马从水里出来吃草的时候，朝她放一把火。她竟敢踩我的脚。”火回答说：“没问题，我的朋友！我这就按你说的做。”
རྗེས་སུ། མཚོ་ཕག་གིས་ཆུ་ཁ་ནས་ཐག་རིང་ས་ཞིག་ཏུ་རྩྭ་ཟ་བཞིན་སྡོད་པའི་སྐབས། མེ་འབར་ནས་མཚོ་པག་གི་ལུས་ཀྱི་སྤུ་འཚིག་འགོ་བརྩམས།
过了一会儿，河马正在离河岸很远的地方吃草。呼的一声，火突然烧起来了，烧到了河马的身上。
མཚོ་ཕག་ངུ་བཞིན་ཆུ་ཁར་རྒྱུག་ནས་སོང་། ཁོའི་ལུས་ཀྱི་སྤུ་ཚང་མ་མེ་ཡིས་ཚིག་པ་རེད། མུ་མཐུད་ནས་ངུ་ཞོར་འདི་ལྟར་ལབ། ངའི་སྤུ་མེ་ཡིས་ཚིག་སོང་། ངའི་སྤུ་འཇམ་པོ་དེ་ཚོ་མེད་པ་ཆགས་སོང་ཞེས་ངུས་པ་རེད།
河马尖叫着，赶紧跑向河边，但是她的毛发已经全部烧毁了。河马伤心地说：“我的毛都被火烧掉了！你烧了我的毛！它们全都不见了！我美丽的毛！”
མཚོ་ཕག་གི་ལུས་པོའི་སྤུ་ཚིག་པས་རི་བོང་སེམས་པ་དགའ་བ་རེད། འདི་འདྲ་བྱུང་པའི་དབང་གིས་དུས་ད་ལྟ་ཡིན་ན་ཡང་མཚོ་ཕག་ཆུ་ཁ་ནས་ཐག་རིང་སར་རྩ་བ་ནས་འགྲོ་ནུས་ཀྱི་མེད།
兔子终于报了仇，他高兴坏了；直到现在，河马也不敢离河岸太远，因为她害怕又要被火烧。
