Die klein bushalte in ons dorpie was bedrywig met mense en oorlaaide busse. Op die grond was nog goed wat gelaai moes word. Busbestuurders het die bestemmings geskree waarheen hul busse sou gaan.
“Stad! Stad! Weste toe!” het ek ‘n busbestuurder hoor skree. Dit was die bus wat ek moes haal.
我听到售票员喊“进城啦！进城啦！往西去！”这就是我要乘坐的大巴车。
Die stadsbus was amper vol, maar nog mense het probeer inklim. Party het hul bagasie onderin die bus gepak. Ander het hulle s’n op die rakke binne-in gepak.
Nuwe passasiers het hul kaartjies vasgeklem terwyl hulle in die stampvol bus gesoek het vir sitplek. Vroue met klein kindertjies het hulle vir die lang reis gemaklik gemaak.
刚上车的乘客们紧紧地抓着他们的车票，在拥挤的车厢里寻找座位，带着小孩的妇女们都坐得舒舒服服的。
Ek het myself langs ‘n venster ingedruk. Die persoon langs my het ‘n groen plastieksak styf vasgehou. Hy het ou sandale en ‘n verslete jas aangehad en baie senuweeagtig gelyk.
Ek het uitgekyk en besef dat ek my dorpie, die plek waar ek grootgeword het, moes verlaat. Ek was op pad na die groot stad toe.
我朝窗外看去，这才意识到，我正在离开我长大的村庄，我要进城了！
Die laaiwerk was klaar en al die passasiers het gesit. Smouse het steeds hul weg in die bus in gebaan om hul produkte aan passasiers te verkoop. Almal het geskree wat hulle gehad het om te verkoop. Die woorde het vir my snaaks geklink.
‘n Paar passasiers het drinkgoed gekoop. Ander het versnaperinge gekoop en daaraan begin kou. Die wat soos ek geen geld gehad het nie, het hulle dopgehou.
有一些乘客买了饮料，还有一些乘客买了零食，正准备拆开来吃。像我一样没有钱的人只能看着。
Die bedrywighede is deur die bus se getoeter onderbreek, ‘n teken dat ons gereed was om te vertrek. Die busbestuurder het vir die smouse geskree om uit die bus te klim.
大巴车滴滴叫了两声，要开了，小商贩的活动戛然而止。售票员喊着，赶他们下车。
Smouse het mekaar uit die pad gestoot om uit die bus uit te kom. Party het kleingeld aan reisigers gegee. Ander het nog ‘n laaste poging aangewend om meer te verkoop.
小商贩们推推搡搡下了车。一些人还在忙着找零钱，还有一些人赖着想最后再做点生意。
Toe die bus die bushalte verlaat, het ek deur die venster gestaar. Ek het gewonder of ek ooit sou teruggaan na my dorpie toe.
大巴车缓缓离开了车站，我看着窗外，不知道今后会不会有机会回来了。
Soos die reis gevorder het, het dit baie warm geword in die bus. Ek het my oë toegemaak en gehoop ek kon slaap.
旅程渐渐展开，车厢里慢慢热了起来，我闭上眼睛，想小睡一会儿。
My gedagtes het egter huis toe gedwaal. Sal my ma veilig wees? Sal my hasies geld maak? Sal my boetie onthou om my boompies water te gee?
但我的思绪却飞回了家。我的妈妈安全吗？我的兔子会卖了赚钱吗？我的弟弟会帮着给小树苗浇水吗？
Op pad het ek die plek waar my oom in die groot stad bly, gememoriseer. Ek het dit steeds gemompel toe ek aan die slaap raak.
在路上，我努力记住我叔叔在城市里的地址。我迷迷糊糊地说着地址，沉沉地睡去。
Nege ure later het ek wakker geword van ‘n harde gehamer en ‘n geroep na passasiers wat na my dorpie toe wou gaan. Ek het my sakkie gegryp en uit die bus gespring.
过了九个小时，我被售票员的叫喊声吵醒了，他在喊乘客坐车回村庄。我一把抓住我的包，跳下了车。
Die bus wat sou teruggaan, was vinnig besig om vol te word. Binnekort sou dit ooswaarts gaan. Die belangrikste vir my was om te begin soek na my oom se huis.
