Isang araw, pasan ni Tom ang isang kahon ng saging.
يَحْمِلُ توم طَبَقَ المَوْزِ النَّاضِجِ.
Dala-dala niya ito sa palengke para itinda.
يَتَّجِهُ تُومْ إِلَى السُّوقِ لِبَيْعِ المَوْزِ.
Namimili ng prutas ang mga tao sa iba.
النَّاسُ فِي السُّوقِ يَشْتَرُونَ الفَاكِهَة.
Pero walang bumibili kay Tom. Mas gusto nila ang mga babaeng tindera.
لَكِنْ لاَ أَحَدَ يَشْتَرِي مَوْزَاتِ تُومْ. إِنَّهُمْ يُحَبِّذُونَ شِرَاءَ الفَاكِهَةِ مِنَ النَّسَاءِ.
“Dito sa atin, babae lang ang naglalako,” sabi nila. “Anong klaseng lalaki ito?”
يَقُولُ النَّاسُ “فِي مُجْتَمَعِنَا لاَ يَبِيعُ الفَاكِهَةَ إِلاَّ النِّسَاءُ” وَيَتَسَاءَلُونَ “مَا نَوْعُ هَذَا الرَّجُلِ؟”
Pero hindi si Tom sumuko. “Bili na kayo ng saging! Matamis na saging kayo riyan!” sigaw niya.
لَكِنَّ تُومْ لاَ يَسْتَسْلِمُ. هَا هُوَ يُنَادِي “اِشْتَرُوا مَوْزِي … اِشْتَرُوا مَوْزِيَ النَّاضِجَ اللَّذِيذَ.”
May isang aleng lumapit kay Tom. Dinampot ang isang piling at matagal na tiningnan ang saging.
أَخَذَتْ امْرَأَةٌ حِزْمَةَ المَوْزِ مِنْ عَلَى الطَّبَقِ وَتَفَحَّصَتْهَا بِعِنَايَةٍ.
At saka bumili kay Tom.
اشْتَرَتْ المَرْأَةُ المَوْزَ.
Lumapit ang mga tao sa puwesto ni Tom. Bumili sila ng saging at kinain nila ito.
تَوَافَدَ النَّاسُ عَلَى المِنْضَدَةِ. يَشْتَرُونَ مَوْزَاتِ تُومْ وَيَأْكُلُونَهَا.
Mabilis na naubos ang saging. Agad binilang ni Tom ang kanyang kita.
أُفْرِغَ الطَّبَقُ بِسُرْعَةٍ. أَخَذَ تُومْ يُحْصِي المَالَ الذِي رَبِحَهُ.
Saka siya bumili ng sabon, asukal at tinapay. Nilagay niya ang mga iyon sa trey.
ثُمَّ اشْتَرَى تُومْ صَابُونًا وَسُكَّرًا وَخُبْزًا وَوَضَعَ المُشْتَرَيَاتِ فِي الطَّبَقِ.
At pinasan niya ang lahat pauwi.
وَضَعَ تُومْ الطَّبَقَ عَلَى رَأْسِهِ وَرَجَعَ إِلَى مَنْزِلِهِ.